با سلام و خسته نباشید
من یه دختر دو ساله و یه پسر ده ساله دارم بعضی وقتا با هم خیلی خوب رفتار میکنند اما بعضی وقتا اصلا با هم سازگاری ندارن البته مواقعی که خودم مسئولیت خواهرشو به برادرش میسپرم،واقعا جوری ازش مواظبت می‌کنه که خودمم تعجب میکنم ولی وقتی باشم بیشتر سر ناسازگاری دارن ممنون میشم راهنمایی کنید
----------------
کاربران محترم مي‌توانيد در همين بحث و يا مباحث ديگر انجمن نيز شرکت داشته باشيد: https://btid.org/fa/forums
همچنين مي‌توانيد سوالات جديد خود را از طريق اين آدرس ارسال کنيد: https://btid.org/fa/node/add/forum
تمامي کاربران مي‌توانند با عضويت در سايت نظرات و سوالاتي که ارسال ميکنند را به عنوان يک رزومه فعاليتي براي خود محفوظ نگه‌دارند و به آن استناد کنند و همچنين در مرور زمان نظراتشان جهت نمايش، ديگر منتظر تاييد مسئولين انجمن نيز نباشد؛ براي عضويت در سايت به آدرس مقابل مراجعه فرمائيد: https://btid.org/fa/user/register
سلام و عرض ادب خدمت شما کاربرگرامی
ممنون از اعتماد شما به مجموعه . امیدوارم به پاس این اعتماد در حل مساله ای که مطرح فرمودید ، سهیم باشیم.
طبعا مساله ای که ذهن شما درگیر اون هست مربوط به پسرتون هست. معمای رفتار دو گانه پسر شما و روحیه ناسازگاری که گاها با دخترتون اتفاق دارن از دغدغه های ذهنی شماست. البته دغدغه شما بجا هست اما با ارائه چند نکته جای نگرانی نیست.
دلیل ناسازگاری و شلوغ بازی پسر شما ممکنه چند عامل داشته باشه
1- اینکه در خانه، ممکنه مورد توجه قرار نمی گیره یا اینکه در توجه نسبت به خواهرش تبعیض قائل می شید و لو اینکه شما قصد تبعیض نداشته باشید. لذا پسر شما به نشانه اعتراض یا با منشأ حسادت، سر نازسازگاری با خواهرش خواهد داشت.
اما جهت ارتقاء و تقویت توجه شما به ایشون پیشنهاد میشه که :
مسوولیتهای کوچیک بهش بدید. "مسئولیت دادن" تیری است که با اون دو نشان رو با هم زدید. در آنِ واحد هم به شکل گیری استقلال طلبی او کمک کردید چرا که پسر شما در آستانه دوران نوجوانی است و به تدریج جلوه هایی از این روحیه را در رفتار و گفتارش خواهید دید. و هم نیاز به توجه رو در ایشون تامین کردید.
از لفظ "مسوولیت" استفاده کنید، تا این طور تلقی کنه که چقدر بزرگ شده که بهش مسئولیت سپرده میشه و برا خودش کسی شده.
اینکه مسئولیت خواهرش رو به ایشون می سپارید بخاطر همین قضیه می بینید که روحیه سازگاریش بالا میره، چون بهش توجه کردید. و رنگی از استقلال بهش دادید. لذا با حس رضایتمندی از این واگذاری، خودش رو با شما تطبیق خواهد داد، حرف شنویش از شما بیشتر خواهد شد.
ازش در مورد اینکه برای ناهار یا شام چی درست کنید نظر خواهی کنید. اجازه بدید که حس کنه برای خودش کسی شده. زمان و مکان رفتن به گردش رو از پسرتون نظر خواهی کنید. از هر چند مورد نظر خواهی گاهی به نظرش چراغ سبز نشون بدید.
2- همانطور که اشاره شد گاهی قشرق و پرخاشگری پسرتون در راستای اثبات خود هست. مخالفت و قانون گریزی نشانه ای از این روحیه است. که دوست داره خودش رو مستقل جا بزنه حتی به قیمت مخالفت با شما.
نکته: هر چه توجه شما به ایشون، اون هم توجهاتی که در راستای اثبات شخصیت ایشون باشه، این نوع قشقرقها و مخالفتها و قانون گریزی ها کمتر خواهد شد. چون با تدابیر شما، این نیاز در درونش تامین میشه و نیازی نمی بینه که برای این نیاز درونی به مصادیق غلط مثل پرخاشگری و بلند کردن صدا و گوش ندادن به حرف شما متوسل بشه.
موفق باشید