پسرم پرخاشگر و کاهل نماز شده

سلام خدمت شما کاربر گرامی

ضمن تشکر از ارتباط شما با مجموعه

دلنگرانی شما رو متوجه شدم. دغدغه شما برای امور دینی و اصلاح رفتار فرزندتون ستودنی است. امیدوارم بتونم در قالب عرض چند نکته به شما کمک کنم.
بهتر بود بیشتر از خصوصیات ایشون، از عقاید و خصوصیات اخلاقی و روحیات شخصیتی ایشون (مثل انتقاد پذیری یا لجاجت) می گفتید تا چه بسا از بعضی از این ویژگیها و امور پذیرفته شده ایشون بشه ورود کرد و ایشون رو متقاعد کرد. و اینکه میزان اصرار و پافشاری ایشون بر این ناهنجاری چقدر هست. اعتقادی به قران و اهل بیت دارند یا خیر.
ضمن اینکه از گفته شما معلوم نیست که ایشون متوجه شدن که شما با خبر شدید یا خیر. که باز مساله فرق می کرد.

قبل از پرداختن به اصل به این نکته دقت کنید که آنچه نوجوان در این سن نیاز داره رو شما باید تدارک ببینید تا اثرش رو به طور متقابل در اطاعت پذیری ایشون از خودتون ببینید. به هیچ وجه ترک نماز و حتی شرابخواری باعث نشه که در شما ذهنیتی ایجاد کنه که مانع از توجه و محبت ورزی و شخصیت دهی به نوجوانتون بشه. این توجه لازمه جذب و سرسپردگی نوجوانتون هستش. یکی از ابزارهای جذب محبت ورزی و توجه به ایشون بدون قید و شرط هست. 
محبت ورزی باید به طور مداوم داشته باشید، یکی از مصادیق محبت ورزی این است که به نوجوون خودتون توجه داشته باشید. توجه داشتن به نوجوان به معنای کنترل و نگاه کردن به او نیست. بلکه در این سن توجه کردن به این معناست که به پسرتون در خونه جایگاهی قائل بشید، به نحوی که پسر شما حس کنه در خونه مقام و منزلتی داره. در این موارد مثلا می تونید در نوع پخت غذا ازش نظر خواهی کنید، در دید و بازدید ها و اینکه کجا برید و کی برید، گردش کجا برید، نظر خواهی کنید، بهش در خونه مسئولیت های کوچیک بدید تا به خودش از درون حس رضایتمندی داشته باشه. در این فضا که واقع شد به راحتی حرف شنویش به اوج می رسه. چون بهش اهمیت میدید به حرف شما هم اهمیت میده. این قضیه توجه و محبت ورزی رو هم به نماز خوندنش گره نزنید. این توجه شما ثمراتی داره که در بزرگسالی هم به کمک شما خواهد اومد.
 

اما بهر حال مواردی ذکر میشه ، و نکته ای که هست سعی کنید به طور مستقیم به ابزار امر و نهی متوسل نشید، این کار با روحیه استقلال طلبی که ایشون دارن در تضاد خواهد بود و شما رو از ایشون دورتر خواهد کرد. هر چه هست با گفتگوی نرم و در فضای صمیمی اتفاق بیفته. اگر هم می خواهید به روش مستقیم با ایشون گفتگویی بشه حتما و حتما از کسی بخواهید که این رو انجام بده، از عمو، دایی، معلم یا کسی که سر حرفش حساب می بره.
اما آنچه شما باید انجام بدید روش غیر مستقیم هستش:
مورد شراب خواری ایشون دو حالت داره:

1- اگر مطلع نیست که شما خبر دارید
به طور صوری از ایشون مشاوره بگیرید. یعنی همین مساله رو از جانب پسر یکی از دوستاتون مطرح کنید و از ایشون برای حل این مشکل مشورت بگیرید. مثلا بگید:«می تونی در حل مشکل یک از دوستام مشورت بدی، اگر پسر یکی از دوستام اهل مشروب خوری باشه، چه پیشنهادی می دی برا حل این مشکل؟». با این راهکار خودآگاهی ایشون رو برای بازنگری بر رفتار خودش تقویت کردید. اگر مقاومت کرد و مثلا گفت ایرادی نداره، اینجا بحث منطقی شما با ایشون شروع میشه.
در مقابل مقاومت ایشون دو حالت داره:
الف: یا اعتقاد و حساسیت خاصی نسبت به قران دارند در این صورت باید در ابتداء بگید : «قران رو قبول داری یا نه؟» معمولا افراد نسبت به این سوال غیرت به خرج می دن و جواب مثبت میدن
بعد از شنیدن جواب مثبت ایشون، قران رو برداشته و  آیه 90 سوره مائده رو بهش نشون بدید. که دقیقا خدا ، ما رو  از شراب نهی کرده و دستور به اجتناب داده.

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّمَا الْخَمْرُ وَالْمَيْسِرُ وَالْأَنْصَابُ وَالْأَزْلَامُ رِجْسٌ مِنْ عَمَلِ الشَّيْطَانِ فَاجْتَنِبُوهُ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، شراب و قمار و بتها و گروبندى با تيرها، پليدى و كار شيطان است، از آن اجتناب كنيد تا رستگار شويد.

اگر هم چندان حساسیتی روی قران ندارند یک سوال کلی از ایشون بکنید که مثلا «به نظرت عقل و هشیاری چیز خوبیه یا بد؟ طبعا خوبه. بعد بپرسید چیزی که این عقل و هشیاری رو زائل کنه و به مرور در تصمیماتش در طول زندگی اثر گذار باشه، خوبه یا بد؟» طبعا چیزی مثل عقل و هشیاری که خوبه برای همیشه خوبه و از بین برنده اون برای همیشه بده

2- اگر مطلع هست که شما از این قضیه باخبرید، ترجیحا از کسی بخواهید که باهاش صحبت کنه و همین استدلال پیشین رو مطرح کنه. از مضرات مشروب بگه و از عقوبت اخروی اون و ...

شما راهی جز اقناع و فعالیت شناختی ندارید و راه ارتباطی برای پیاده کردن این روش، گفتگو هستش که بتونید نوجوان خودتون رو قانع کنید، و لو به وسیله شخص دیگر

نوعا گناهانی از این دست بخاطر ضعف در اعتقاد و باورهای دینی است که معمولا در بحثها به همین موارد اعتقادی ختم می شه. اشخاص چشم اندازی از 200 -300 سال دیگه خود ندارن، در زمان حال محصور هستند و اصلا حواسشون نیست دنیای دیگری هم هست.

راهکارهای دیگری هم هست بخصوص در زمینه نماز ایشون که پیشنهاد میدم لینک زیر رو هم ملاحظه بفرمایید.

http://btid.org/node/249482

امیدوارم خدا به شما در این امر خیرخواهانه و خود جوش یاری کنه

موفق باشید