سوال اخلاقی: آیا آدم‌هایی که باعث میشن ما به گناه بیفتیم گناهکار نیستند؟ 

سلام و عرض ادب خدمت شما کاربر محترم

ضمن سپاس از همراهی شما

درست است که ممکن است یک شخص با افراد بد زبان مواجه بشه نسبت به او اهانت کنه اما باز هم این دلیل نمی شود که چون طرف اهل اهانت و گناه و بد زبانی باشه ما هم باید مقابله به مثل کنیم و اهل گناه و خطا بشیم. در این صورت هر دو گناه کار خواهند بود (نه فقط یک نفر)
یک شخص مومن باید اونقدر آستانه تحملش رو بالا ببره که متاثر از بدرفتاری و ناهنجاری دیگران قرار نگیره. و ما در هر عصر و زمانی انسانهایی داریم که در بدترین شرایط خودمدار بودن و از حدود الهی تخطی نکردن، و با وجود چنین انسانهایی حجت بر همه تمام است.

قران در رابطه با خصیصه چنین افرادی چنین تعبیر دارد:

وَعِبَادُ الرَّحْمَٰنِ الَّذِينَ يَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْنًا وَإِذَا خَاطَبَهُمُ الْجَاهِلُونَ قَالُوا سَلَامًا

بندگان (خاصّ) خداوند رحمان، کسانى هستند که آرام و بى تکبّر بر زمین راه مى روند; و هنگامى که جاهلان آنها را مخاطب سازند (و سخنان نابخردانه گویند)، به آنها سلام مى گویند (و با بزرگوارى مى گذرند);

این آیه نشان می دهد که اهانت افراد باز هم باعث نمی شود که ما رو نسبت به عکس العملی مشابه افراد بی ادب و گناهکار مجبور کند. بلکه شخص مومن آستانه تحملش آنقدر بالاست که در چنین شرایط خود را نمی بازد، آرامش خود را از دست نمی دهد.
مثل بیماری که به دکتر خود بدزبانی می کند، دکتر چون از وضع بیمار خود آگاه است سکوت اختیار می کند و مقابله به مثل نمی کند چون می داند انتظاری بیش از این از بیمار خود نباید داشت. کسانی هم که در جامعه بدزبانی می کنند و اهانت می کنند از یک بیماری درونی رنج می برند، و نباید همرنگ آنها شد و مثل اونها عمل کرد.

موفق باشید