23:50 - 1393/05/27
سلام
من پسری 21 ساله هستم عاشق گسی شدم دوستش دارم ولی نه برای دوستی بلکه برای زندگی بارها خانوادم از جمله مادربزرگم گفته برای آرش برین خاستگاری ولی خانوادم قبول نمیکنن نمیدونم باید چکار کنم میگن نه سربازی داری ن شغل مگه زندگی همیناس فقط درضمن من حتی نمیدونم اون هم به من نظری داره یانه اگه از خودش بپرسم به نظرتون مشکلی پیش نمیاد
انجمن‌ها:
http://btid.org/node/37619
جمع بندی و نتیجه گیری نهایی:
با تشکر از دوستانی که با نظرات مفیدشون در این پست شرکت فعالی داشتند.
(در جلب رضایت خانواده تلاش وسعی خودتون را بکنید)
از اینکه با سایت رهروان ولایت مکاتبه می کنید متشکریم با توجه به اینکه شما در سن ازدواج قرار دارید و همچنین نداشتن شغل و نرفتن به سربازی، منافاتی با اصل ازدواج ندارد پس خانواده شما در اشتباه هستند که باخاطر این دلایل مانع ازدواج شما می شوند کاری که شما باید بکنی روشن کردن آنها و قانع نمودنشان به اینکه بخواستگاری بروند. برای این کار هم می توانید از کسانی که روی خانواده شما اثر گذار هستند مانند مادربزرگتان و ..کمک بگیرید و از آنها بخواهید که در این مورد با خانواده صحبت کنند و هم خودتان باید دست به کار شوید.در محیط صمیمی و بسیار مودبانه و منطقی با آنها صحبت کنید و از نیاز وعلاقه خود بگویید واز اینکه بهانه های آنها ربطی به اصل ازدواج نداردبلکه ازدواج شما در این شرایط به نفع شما نیز هست مثلا می توانید از مزایای قانون نظام وظیفه برای افراد متاهل هم استفاده کنید و در استان محل سکونت خود به خدمت سربازی بروید که در اینصورت می توانید یک شغل نیم وقت نیز داشته باشید در مورد شغل هم بگویید اصل داشتن جوهره کاریست، من مسلما با داشتن همسر، انگیزه قوی تری برای یافتن شغل مناسب خواهم داشت همچنین بگویید؛آیا خود شما در هنگام ازدواج همه شرایط را(شغل و مسکن و..)داشتید یا بگویید که امروزه اسباب تحریک جوانان و گناه بسیار زیاد شده است واگر شما مرتکب گناهی بشوید آنها نیز در گناه شما شریک و مسئول خواهند بود، همچنین می توانید بگویید که می ترسید دختر مورد علاقه تان ازدواج کندو شما او را از دست بدهید پس باید هر چه سریعتر اقدام کرد به قدری پافشاری کنید(البته باسیاست و صبر و حوصله وهیچ گاه تندی یا پر خواشگری نکنید)تا به خواسته خود برسید. در مورد اینکه آیا نظر دختر مورد علاقه تان را بپرسید یا نه؟ اینکار را نکنید بلکه فقط از طریق خانواده اقدام کنید چون این کار ممکن است عواقب زیادی داشته باشد، مثلا فکر او نیز مشغول شود ویا با رابطه ایجاد شده وابستگیتان زیاد شود که هم شما و هم ایشان دچار آسیب شوید. نکته دیگری که قابل اهمیت است اینکه برای داشتن ازدواجی موفق تنها عشق کافی نیست بلکه شما تناسبهای اصلی را نیز در نظر بگیرید و بسنجیدکه آیا با ایشان از تناسبهای لازم فکری اخلاقی رفتاری اعتقادی برخوردار هستید یاخیر؟ در اخر با توکل و توسل به خداوند متعال و اهل بیت عصمت و طهارت همیشه در زندگی پیروز و سربلند باشید.
سلام
برای ازدواج فقط عشق کافی نیست.شما مطمئنید که با اون دختر خانوم تفاهم شخصیتی و خانوادگی دارید؟خوب میشناسیدش؟از خودتون چقد مطمئنید؟چه مدته که فکر میکنید عاشق شدید؟عشقه یا یه احساسه زودگذر؟توان اداره ی زندگیه جدیدو دارید؟اگه از همه ی اینا مطمئنید بامنطق و صبر و حوصله تلاش کنید با کسی که دوسش داریدازدواج کنید!توکل به خدا
از اینکه با سایت رهروان ولایت مکاتبه می کنید متشکریم با توجه به اینکه شما در سن ازدواج قرار دارید و همچنین نداشتن شغل و نرفتن به سربازی، منافاتی با اصل ازدواج ندارد پس خانواده شما در اشتباه هستند که باخاطر این دلایل مانع ازدواج شما می شوند کاری که شما باید بکنی روشن کردن آنها و قانع نمودنشان به اینکه بخواستگاری بروند. برای این کار هم می توانید از کسانی که روی خانواده شما اثر گذار هستند مانند مادربزرگتان و ..کمک بگیرید و از آنها بخواهید که در این مورد با خانواده صحبت کنند و هم خودتان باید دست به کار شوید.در محیط صمیمی و بسیار مودبانه و منطقی با آنها صحبت کنید و از نیاز وعلاقه خود بگویید واز اینکه بهانه های آنها ربطی به اصل ازدواج نداردبلکه ازدواج شما در این شرایط به نفع شما نیز هست مثلا می توانید از مزایای قانون نظام وظیفه برای افراد متاهل هم استفاده کنید و در استان محل سکونت خود به خدمت سربازی بروید که در اینصورت می توانید یک شغل نیم وقت نیز داشته باشید در مورد شغل هم بگویید اصل داشتن جوهره کاریست، من مسلما با داشتن همسر، انگیزه قوی تری برای یافتن شغل مناسب خواهم داشت همچنین بگویید؛آیا خود شما در هنگام ازدواج همه شرایط را(شغل و مسکن و..)داشتید یا بگویید که امروزه اسباب تحریک جوانان و گناه بسیار زیاد شده است واگر شما مرتکب گناهی بشوید آنها نیز در گناه شما شریک و مسئول خواهند بود، همچنین می توانید بگویید که می ترسید دختر مورد علاقه تان ازدواج کندو شما او را از دست بدهید پس باید هر چه سریعتر اقدام کرد به قدری پافشاری کنید(البته باسیاست و صبر و حوصله وهیچ گاه تندی یا پر خواشگری نکنید)تا به خواسته خود برسید. در مورد اینکه آیا نظر دختر مورد علاقه تان را بپرسید یا نه؟ اینکار را نکنید بلکه فقط از طریق خانواده اقدام کنید چون این کار ممکن است عواقب زیادی داشته باشد، مثلا فکر او نیز مشغول شود ویا با رابطه ایجاد شده وابستگیتان زیاد شود که هم شما و هم ایشان دچار آسیب شوید. نکته دیگری که قابل اهمیت است اینکه برای داشتن ازدواجی موفق تنها عشق کافی نیست بلکه شما تناسبهای اصلی را نیز در نظر بگیرید و بسنجیدکه آیا با ایشان از تناسبهای لازم فکری اخلاقی رفتاری اعتقادی برخوردار هستید یاخیر؟ در اخر با توکل و توسل به خداوند متعال و اهل بیت عصمت و طهارت همیشه در زندگی پیروز و سربلند باشید.
سلام دوست عزیز
من فدای معرفت شما که اینهمه وقت گذاشتید برای دوستمون
اما طرف میخواد ازدواج کنه، اول باید بتونه خودشو جمع کنه بعد مسئولیت یکی دیگه رو هم بگیره همینجوری بود که همه رو 15 سالگی زن میدادن، بعد هم کسی که خدمت بره 2 حالت بیشتر نداره، یا آدم صبوری میشه یا یه آدم روانی، که بیشتر مورد دومیه، خدمت همه رو سادیسمی میکنه باید تو محیط باشی ببینی چطور سربازا همدیگه رو اذیت می کنند، کافیه از سربازا بپرسی که چند تا خودکشی و فرار رو حداقعل شنیدی، بعد هم هیچ گارانتی ای وجود نداره که هرکی متاهله تو شهر خودش باشه اینا همش قانونه و قانون مال کتاباست نه مال واقعیت، آخر آموزشی گریه چه بچه های متاهلی رو میدیدم که هزار کیلومتر دورتر از خونوادشون تقسیم شده بودند، تو سر خودشون می زدند، خیلی هاشون با اینکه تحصیلکرده بودن فراری شدن، انتقالی هم بعد از 6 ماه میدن اونم با هزار جور پارتی های کلفت، بیرون گود وایستادیم میگیم لنگش کن
آرش جان، اگه خدمت میری مجرد برو، یا کلا خدمت نرو ( البته مورد داریم یارو 35 سالشه با دوتا بچه، خفتش کردن اوردنش خدمت راه فراری هم نداره ، اگه اینو قبول می کنی نرو )