ربا از نظر قوانين اسلام بر دو قسم هر دو قسم آن حرام است:
1ـ ربا در قرض:
رباى در قرض يعنى كسى پولى را قرض داده. و شرط كند بدهكار چيزى اضافه بر آن پس دهد، خواه كم باشد يا زياد، از همان جنس باشد يا جنس ديگر، ولى اگر شرط نكند و به خود حقّ هيچ گونه مطالبه ندهد، امّا بدهكار خودش روى ملاحظات اخلاقى چيزى به آن اضافه كند مانعى ندارد.
2ـ ربا در معامله:
رباى در معامله يعنى دو چيز مورد معامله از يك جنس امّا يكى از ديگرى بيشتر باشد مثلا اگر 10 كيلو گندم مرغوب را با 12 كيلو گندم اگر چه متوسّط باشد خريد و فروش كنند رباست. اين نوع ربا داراى شرايطى است كه در فقه اسلامى مذكور شده است.
در هر صورت ربا مذموم و مرتکبین به این عمل مواخذه و به عذاب دردناک جهنم بشارت داده شده اند .
قرض الحسنه
قرض الحسنه يا «وام بدون ربا» از موضوعاتى است كه در دستورات اسلامى درباره آن تأكيد فراوان شده است، و حتّى در بعضى روايات
اسلامى ثواب و پاداش آن بيش از صدقه (كمك بلاعوض در راه خدا) ذكر گرديده و شايد به دليل آن اين باشد كه بسيارى از وام گيرندگان، آبرومندانى هستند كه در عين نياز شديد به وام، حاضر به قبول كمك و بخشش بلاعوض نيستند، و آن را منافى حيثيّت و شئون خود مى دانند، برخلاف پذيرندگان كمك بلاعوض كه به طور معمول داراى چنين وضعى نمى باشند.
در عين حال اسلام براى حفظ حقوق وام دهندگان، اجازه مى دهد در مقابل وام «وثيقه كافى» از بدهكار دريافت كنند، و در صورت امتناعِ بدهكار از پرداخت بدهى خود، معادل آن را از وثيقه برداشته و بقيه را به صاحبش باز گردانند.
وام هاى بدون ربا (قرض الحسنه) علاوه بر اين كه كارى صددرصد انسانى و اخلاقى است، در جلب محبّت و دوستى و از بين بردن عقده هايى كه غالباً ميان افراد «كم در آمد» و «پر در آمد» بوجود مى آيد اثر عميقى دارد، و اين ساده ترين خدمتى است كه افراد متمكّن و پردرآمد، مى توانند در حقّ ديگران انجام دهند. چه این عمل خدا پسندانه علاوه بر خیر دنیوی که افزونی رزق و روزی را باعث می شود بلکه اجر و پاداش بسیار اخروی و بشارت به بهشت را در بر دارد.
و الّا من هم چیزی غیر از این ننوشته ام . باز هم میگم : ربا حرام است و حکمش با قرض الحسنه یکی نیست.
تو این دوره بخوای وام بگیری اولا که جگرتو خون میکنن تا وام بهت بدن
اون وقت اگر هم بدن با سود 30% میدن
خب چه کاریه بابا
آدم میره از یکی میگیره سود 20% بهش میده
در ضمن سودی که بانک میگیره پدر جد خود رباست
اینا هم همش کشکه که میگن ربا نیست
اگه ربا نبود الان وضع مملکت ما این نبود
تعیین کننده مصادیق ربا من و شما نیستیم . این وظیفه فقها ومراجع تقلید شیعه است که باید نظر قطعی در مورد وامهای بانکی رو بدند و هر کسی هم می تونه به نظر و فتوای فقیهش که از اوتقلید کرده عمل کنه .
مسئله اینه که بانکا میان از من و شما سود میگیرن بابت وام و یه پول هم سود میدن به کسایی که پول تو حساب دارن
خب میشه یه واسطه گری، خب به جایی که طرف بره پولشو بخوابونه تو بانک و ماهی 20 درصد سود بگیره بیاد پولشو بده به من منم 20% بهش سود میدم و 2 امتیاز برام داره
1)اسیر کاغذ بازی و برو فردا بیای بانک نمیشم و وقتم هدر نمیره
2)سود کمتری میدم به صاحب پول (نسبت به بانک)
هم سودی که بانک از مردم بیچاره میگیره نزوله و هم سودی که فرد به ازای پولش از فرد دیگه ای میگیره، ولی مورد دوم سختیش کمتره.
در ضمن من خیلی از چیزایی که خیلیا برا خودشون ساختن رو قبول ندارم
مملکت ظواهر دین رو داره ولی باطن دین رو نداره، این یعنی فاجعه، دین ما داره تو ژاپن به صورت عملی اجرا میشه و خیلی کشورای دیگه
ما فقط بلدیم سر همدیگه رو کلاه شرعی بذاریم و دزدی کنیم
در ضمن خیلی چیزای این مملکت زیر سواله که من نمیخوام بحث رو سیاسی کنم برا همین چیزی نمینویسم، ولی اگه لازم بدونم برات مینویسم
شما رو رجوع میدم به سخنرانی آقای سید حسن آقا میری درباره ربا و بانک
شما هم بهتره دیدگاه متعصبانه رو کنار بذاری و کمی با عقل به موضوع نگاه کنی و بری تحقیق و تفحص کنی
در ضمن من اینو هم میگم که کسی که سود از مردم میگیره بابت پولی که داده واسش حرومه اون سود
ولی کسی که پول قرض گرفته و باید سود بده هیچ اشکالی براش نداره چون مجبور شده و ناچار بوده
مگر اینکه بیاد و بدون سود خواهی پول قرض بده که این هم اصن تو جامعه ما تقریبا نایاب شده که کسی همچین کاری
رو بکنه