وحدت

عوامل ايجاد وحدت
عوامل ايجاد وحدت را شايد نتوان در يك سخنرانی بيان كرد، اما به اندازه ظرفيت زمانی به چند عامل تا آنجا كه به تبليغ و مبلغان ارتباط دارد می‌پردازيم.
1. مهر گسترده
محبت و مهربانی به مردم موجب ايجاد وحدت است. اميرالمؤمنين علی عليه السلام می‌فرمايد: «وَ أَشْعِرْ قَلْبَكَ الرَّحْمَةَ لِلرَّعِيَّةِ وَ الْمَحَبَّةَ لَهُمْ وَ اللُّطْفَ بِهِم؛(13) رحمت برای رعيت و محبت و لطف به آنان را به قلبت بفهمان.»
يكی از ملازمان شهيد محراب آيت اللَّه صدوقی رحمه الله نقل می‌كند: يك وقتی يك خانم آمد و گفت: من با حاج آقا كار دارم. ما به او گفتيم فعلا نمی‌شود، ايشان استراحت كرده‌اند. او می‌گفت: من از راه دوری آمده‌ام و می‌خواهم آقا را ببينم. آيت اللَّه صدوقی رحمه الله صدای حرف ما و آن زن را شنيد، آمد و با تغيّر گفت: من بايستی در خدمت ايشان باشم. بعد به آن خانم فرمود: چه كاری داريد؟ گفت: يك نوه گيرم آمده. اسمش را چی بگذارم. ايشان با متانت و محبت جواب آن زن را داد.
از پيامبر عزيز اسلام نقل شده است كه فرمودند: «اُطْلُبُوا الْمَعْرُوفَ وَ الْفَضْلَ مِنْ رُحَمَاءِ أُمَّتِی تَعِيشُوا فِی أَكْنَافِهِمْ؛(14) معروف و فضل را از رحماء امت من بجوييد تا در كنار آنان [در نعمت] زندگی كنيد.»
اگر خواستيد زندگی بهتری داشته باشيد دنبال اشقيا نرويد؛ دنبال آنهايی كه دلشان رحيم هست برويد؛ چون آنها هستند كه خداوند گره گشايی مؤمنين را به دست آنان قرار داده است. آقايی را می‌شناسم كه خيلی اهل خير است گفت: خدمت آيت اللَّه بهاء الدينی رفتم، و گفتم: آقا خسته شده ام، ديگر كلافه شده ام، شب، وقت و بی‌وقت، فقرا در خانه مان را می‌زنند، نه خودم آسايش دارم، نه خانواده‌ام آسايش دارند. آيت اللَّه بهاء الدينی به ايشان فرموده بودند: طوری نيست، طوری نيست، ميشه طوری بشود كه خدا حوائج مؤمنين را در خانه ديگران بفرستد و مشكلشان را به وسيله ديگری حل كند.
يعنی تو خيال نكن كه هنر كردي، خدا به تو لطف كرده و اين موقعيت را به تو داده تا مشكلی از مشكلات مردم را حل كني، طوری نيست رد كن، خدا مشكل بندگانش را از جای ديگر حل می‌كند. خدا كه بنده هايش را رها نمی‌كند، تو بد بخت می‌شوي.
ما بايد به گونه‌ای زندگی كنيم كه مردم از همراهی با ما لذت ببرند و زندگی راحتی در كنار ما داشته باشند. آنها بايد احساس كنند كه اگر جايی گرفتار شدند، می‌توانند به روحانی محل و امام جمعه شان پناه ببرند.
در روايت ديگری پيامبر عزيز خدا فرمودند: «الْخَلْقُ عِيَالُ اللَّهِ فَأَحَبُّ الْخَلْقِ إِلَی اللَّهِ مَنْ نَفَعَ عِيَالَ اللَّهِ وَ أَدْخَلَ عَلَی أَهْلِ بَيْتٍ سُرُوراً؛(15) مردم عيال خدا هستند، پس محبوب ترين مردم نزد خداوند كسی است كه به عيال خدا سود رساند و بر اهل خانه‌ای سرور [و شادمانی] وارد كند.»
بعضی با آب و نان و امكانات دنيايی به مردم سود می‌رسانند و مبلغان دينی می‌توانند با ابلاغ پيام الهی و هديه معنويت به مردم، دل و جان آنان را سيراب سازند و دلهای آنان را سرشار از زيباييهای دين و معنويت گردانند.
از امام باقرعليه السلام نقل شده است كه فرمودند: «إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَی أَجْرَی فِی الْمُؤْمِنِ مِنْ رِيحِ رَوْحِ اللَّهِ وَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَی يَقُولُ رُحَماءُ بَيْنَهُمْ؛(16) خداوند تبارك و تعالی در مؤمن از نفخه‌های روح الهی می‌دمد. و خداوند تبارك و تعالی (در توصيف پيامبرصلی الله عليه وآله و يارانش) می‌فرمايد: رحم كنندگان بين خودشان [آنجا كه در قرآن می‌فرمايد:]
«مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَ الَّذينَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَی الْكُفَّارِ رُحَماءُ بَيْنَهُمْ‌»؛(17) «محمد فرستاده خداست و كسانی كه با او هستند، بر كافران سختند و در بين خود مهربانند.»
2. پناه بردن به قرآن و سنّت نبوی
ای كاش در همه امور زندگی و از جمله در اختلافات سياسي، اعتقادی و اجتماعي، به سنت نبوی و معصومين عليهم السلام پناه می‌برديم. پيامبر عزيز خدا فرمودند: «مَنْ تَمَسَّكَ بِسُنَّتِی فِی اخْتِلَافِ أُمَّتِی كَانَ لَهُ أَجْرُ مِائَةِ شَهِيدٍ؛(18) كسی كه در اختلاف امتم به سنت من چنگ زند، اجر صد شهيد دارد.»
قرآن كريم می‌فرمايد: «فَلا وَ رَبِّكَ لا يُؤْمِنُونَ حَتَّی يُحَكِّمُوكَ فيما شَجَرَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ لا يَجِدُوا فی أَنْفُسِهِمْ حَرَجاً مِمَّا قَضَيْتَ وَ يُسَلِّمُوا تَسْليماً‌»؛(19) «به پروردگارت سوگند كه آنها مؤمن نخواهند بود، مگر اينكه در اختلافات خود، تو را به داوری طلبند و پس از داوری تو، در دل خود احساس ناراحتی نكنند و كاملا تسليم باشند.» اگر در سيره و سنت نبوی چيزی باشد كه خلاف خواسته ماست، در دلمان هم نبايد احساس ناراحتی كنيم، بلكه بايد با كمال آرامش دستور پيامبر خداصلی الله عليه وآله را اجرا نماييم.
3. حلم و بردباری
يكی از رموز موفقيت مبلغان ديني، صبر و بردباری در مقابل برخی سخنان بيهوده و اختلاف انگيز و عمدتاً شخصی است. در اين موارد صبر و متانت موجب وحدت می‌گردد.
در روايتی امام صادق عليه السلام فرمودند: «إِذَا وَقَعَ بَيْنَ رَجُلَيْنِ مُنَازَعَةٌ نَزَلَ مَلَكَانِ فَيَقُولَانِ لِلسَّفِيهِ مِنْهُمَا قُلْتَ وَ قُلْتَ وَ أَنْتَ أَهْلٌ لِمَا قُلْتَ وَ سَتُجْزَی بِمَا قُلْتَ وَ يَقُولَانِ لِلْحَلِيمِ مِنْهُمَا صَبَرْتَ وَ حَلُمْتَ سَيُغْفَرُ لَكَ إِنْ أَتْمَمْتَ ذَلِكَ وَ إِنْ رَدَّ الْحَلِيمُ عَلَيْهِ ارْتَفَعَ الْمَلَكَانِ؛(20) هرگاه بين دو نفر منازعه‌ای در می‌گيرد، دو فرشته نازل می‌شوند و به آنكه سفيه است می‌گويند: گفتی و گفتی و تو اهل همان چيزی هستی كه گفتی و به زودی به آنچه گفتی جزا داده می‌شوي. و به فرد حليم از آن دو می‌گويند: صبر كردی و حلم ورزيدي، اگر آن را تمام كردی به زودی [گناهانت] بخشيده می‌شود و اگر فرد حليم نيز برگشت [و از كوره در رفت] آن دو فرشته بالا می‌روند.»
يعنی در اين صورت آنها را به خودشان واگذار می‌كنند.
والسلام عليكم و رحمة اللَّه و بركاته
•    پاورقــــــــــــــــــــی
________________________________________
13) بحارالأنوار، ج 33، ص 599، باب 30، باب الفتن الحادثة بمصر و...
14) مستدرك الوسائل، ج 7، ص 228.
15) مستدرك الوسائل، ج 12، ص 388، باب استحباب نفع المؤمنين....
16) بحارالأنوار، ج 64، ص 75، باب 2 - أن المؤمن ينظر بنور الله و....
17) فتح/ 29.
18) بحارالأنوار، ج 2، ص 262، باب 32 - البدعة و السنة و الفريضة و....
19) نساء/ 65.
20) وسائل الشيعة، ج 15، ص 267.