فرزندان

تنهایی تجربه‌ای است که بیشتر ما با آن آشنا هستیم و برای بسیاری از افراد تجربه‌ای دردناک محسوب می‌شود

ترس در کودکان یک نوع واکنش طبیعی خیالی است 

اگر برنامه‌های تربیتی خانه و مدرسه و اجتماع جامع و کامل نباشد کودکان و نوجوانان واکنش نشان می‌دهند

بسیاری از پدرها و مادرها بر این باورند که فرزندانشان باید بدون چون و چرا در مقابل نظامات و ترتیبات مورد نظر آنان تسلیم باشند حال انکه این رفتار کاملا رفتار استکباریست.

از جمله مسائلی که در نحوه ی زندگی پدران و مادران وجود دارد این است که بین آنچه که میگویند و آنچه که رفتار میکنند فرسنگها فاصله است

تربیت قانون و قواعد دارد،قواعد مورد استفاده در تعلیم و تربیت دینی کودکان بسیارند و هر کدام به نحوی قابل اجرا و عمل هستند

در پرورش مذهبی کودکان عوامل متعددی دخالت دارند که مهمترین آنها خانواده و مدرسه و اجتماع است که میتواند بسیار تاثیر گذار باشند.

تربیت دینی کودکان امری ضروری و لازم است و این ضرورت حداقل از دو دید فردی و اجتماعی قابل رسیدگی است.

رفتارهای وارونه مذهبی کودکان بیشتر ناشی از سوء آموزشها یک جانبه بودن آموزش گفتن یک یا چند بعد یک مسأله برای طفل و فراموش کردن دیگر ابعاد است.

مهارت همدلی یعنی یعنی درک احساسات دیگران و آگاهی از وضع آنها و خود را جای آنها قرار دادن

باید توجه داشته باشیم که مسئله کمرویی فرزندمان به راحتی با آموختن مسائلی بسیار ساده قابل حل میباشد.

کودکان تصور خاص خودشان را از خدا نماز روزه و دیگر مسائل مذهبی دارند با همان تصور خودشان انان را پرورش دهیم.