حمد و سپاس الهی در نیایش امام باقر(ع)

01:33 - 1393/07/14

خدایا!

تو را سپاس به تمامی سپاس­هایت، بر تمامی نعمت­هایت.

پاک و منزه است خالق و آفریدگار.

پاک و منزه است نیرومند و توانا.

پاک و منزه است برانگیزاننده و ارث برنده.

پاک و منزه است آن که همه اشیا در برابرش فروتنند.

پاک و منزه است آن که رعد به حمد او تسبیحش را گفته و فرشتگان از هراس تسبیح­گوی اویند.

پاک و منزه است خدای بزرگ و او را می­ستایم.

معبودی جز خدای بردبار و بخشنده نیست.

معبودی جز خدای برتر و والا نیست.

پاک و منزه است پروردگار آسمان­های هفت­گانه و پرورگار زمین­های هفت گانه و پروردگار عرش بزرگ.

و سپاس خدای را سزاست که پروردگار جهانیان است.

منبع:

جواد قیومی اصفهانی، صحیفه امام باقر(ع)، دفتر انتشارات اسلامی، 1381، چ 1، صص 49 ـ 51

 

http://btid.org/node/42621
تصویر baseirat
نویسنده baseirat در

من خدایی دارم، که در این نزدیکی‌ست…

نه در آن بالاها!

مهربان، خوب، قشنگ…
چهره‌اش نورانیست

گاه‌گاهی سخنی می‌گوید،
با دل کوچک من،
ساده‌تر از سخن ساده من

او مرا می‌فهمد‌!
او مرا می‌خواند،
او مرا می‌خواهد،
او همه درد مرا می‌داند…

یاد او ذکر من است، در غم و در شادی
چون به غم می‌نگرم،
آن زمان رقص‌کنان می‌خندم…

که خدا یار من است،
که خدا در همه جا یاد من است.

او خدایست که همواره مرا می‌خواهد،

او مرا می‌خواند
او همه درد مرا می‌داند…