01:33 - 1393/07/14
خدایا!
تو را سپاس به تمامی سپاسهایت، بر تمامی نعمتهایت.
پاک و منزه است خالق و آفریدگار.
پاک و منزه است نیرومند و توانا.
پاک و منزه است برانگیزاننده و ارث برنده.
پاک و منزه است آن که همه اشیا در برابرش فروتنند.
پاک و منزه است آن که رعد به حمد او تسبیحش را گفته و فرشتگان از هراس تسبیحگوی اویند.
پاک و منزه است خدای بزرگ و او را میستایم.
معبودی جز خدای بردبار و بخشنده نیست.
معبودی جز خدای برتر و والا نیست.
پاک و منزه است پروردگار آسمانهای هفتگانه و پرورگار زمینهای هفت گانه و پروردگار عرش بزرگ.
و سپاس خدای را سزاست که پروردگار جهانیان است.
منبع:
جواد قیومی اصفهانی، صحیفه امام باقر(ع)، دفتر انتشارات اسلامی، 1381، چ 1، صص 49 ـ 51
انجمنها:
http://btid.org/node/42621
من خدایی دارم، که در این نزدیکیست…
نه در آن بالاها!
مهربان، خوب، قشنگ…
چهرهاش نورانیست
گاهگاهی سخنی میگوید،
با دل کوچک من،
سادهتر از سخن ساده من
او مرا میفهمد!
او مرا میخواند،
او مرا میخواهد،
او همه درد مرا میداند…
یاد او ذکر من است، در غم و در شادی
چون به غم مینگرم،
آن زمان رقصکنان میخندم…
که خدا یار من است،
که خدا در همه جا یاد من است.
او خدایست که همواره مرا میخواهد،
او مرا میخواند
او همه درد مرا میداند…