خسته شدم کم آوردم از دست پسرم...

با سلام به شما کاربر محترم

ابتدا بابت اعتمادی که به ما کردید و سؤال خود را با ما به اشتراک گذاشتید تشکر می‌کنم. حال درونی شما به‌عنوان مادر را درک می‌کنم که وقتی با بدرفتاری فرزندتان به خصوص در مقابل دیگران مواجه می‌شوید چه حسی را تجربه می‌کنید. چه‌بسا بی‌توجهی و تغافل نشان دادن تنها ابزاری است که در چنین شرایطی استفاده می‌کنید، ولی باید توجه داشت که استفاده زیاد از حد از تغافل و بی‌توجهی بدون اینکه کودکتان را با عواقب بدرفتاری‌هایش مواجه کنید نه تنها مشکل بدرفتاری‌هایش حل نمی‌شود، بلکه شدت آن افزایش پیدا می‌کند. از طرفی برخورد فیزیکی مثل زدن هم جنبه تربیتی برای کودک نمی‌تواند داشته باشد. پس باید چه‌کار کرد تا بدرفتاری‌های کودک کمتر شود؟

1- باید در قدم اول بررسی کنید که علت بدرفتاری‌های کودکتان چیست و برای چه رفتارهای بدی از خودش نشان می‌دهد؛ لذا تا بستر بدرفتاری‌های فرزندتان را پیدا نکنید، دوباره این بدرفتاری‌ها تکرار می‌شود؛ مثلاً کم‌حوصله‌گی، ناراحتی و عصبانیت، خستگی و گرسنگی چهار عاملی است که می‌تواند کودک شما را به سمت بدرفتاری سوق دهد؛ لذا در جاهایی که فرزندتان خسته یا گرسنه یا بی‌حوصله و یا عصبانی است نمی‌توان انتظار بالایی از او داشت؛ ازاین‌رو باید موقعیت‌سنج باشید و تا جایی که امکان دارد به این موارد توجه کنید. اگر به این موارد توجه کنید، جنبه پیشگیری خواهد داشت و در بسیاری از موارد، میزان و شدت بدرفتاری‌های کودکتان کاهش پیدا می‌کند.

پس اگر می‌بینید، پسرتان گرسنه یا خسته است یا از چیزی عصبانی هست، احتمال بدرفتاری‌اش به شدت بالا می‌رود. لذا باید این بسترها را شناسایی کرده و آن را برطرف کنید و آن وقت می‌توانید انتظار داشته باشید که بدرفتاری فرزندتان کمتر شود.

2- جاهایی که کودکتان، رفتار خوبی از خودش نشان می‌دهد، حتماً بازخورد مثبت بدهید و نشان دهید که از این رفتارش خوشتان آمده است تا بفهمد بین رفتار خوبش با خوشحالی شما رابطه وجود دارد. شما می‌توانید از رفتار مثبتش در خانه و حتی بیرون تعریف و تمجید کنید تا حس خوبی بابت تشویق نسبت به رفتارهای خوب در او ایجاد شود. 

3- به صورت جدی، قاطع و روشن، انتظاراتی که از فرزندتان دارید را برایش بازگو کرده و دقیق و با جزئیات برایش بگویید که دقیقاً چه کارهایی را نباید انجام دهد و او را نسبت به پیامد بدرفتاری‌هایش آگاه کنید؛ مثلاً اگر فحش داد یا فلان حرف بد را زد، حق دیدن برنامه تلویزیونی موردعلاقه‌اش را ندارد! (دقت کنید او را چیزی باید محروم کنید که خیلی به آن علاقه‌مند است تا این محرومیت کارساز شود.)

شما با استفاده از اصل محرومیت می‌توانید فرزندتان را به رفتارهای مثبت و کاهش بدرفتاری هدایت کنید. حتماً باید از محرومیت که یکی از تبعات و پیامدهای رفتاری اوست استفاده کنید تا فرزندتان متوجه شود که بین بدرفتاری‌اش با محرومیت رابطه وجود دارد. سعی کنید مواردی را برای محرومیت انتخاب کنید که واقعاً موردعلاقه فرزندتان باشد. اگر مثلاً بیرون رفتن از خانه موردعلاقه او نباشد، محروم کردن او از این کار مؤثر نیست. درنتیجه مواردی را به عنوان محرومیت انتخاب کنید که تأثیرگذار باشند. شما می‌توانید لیستی از مواردی که موردعلاقه کودکتان هست تهیه کنید و به تناسب بدرفتاری‌هایش او را محروم کنید.

سعی کنید نوع محرومیت با نوع بدرفتاری کودکتان در تناسب باشد؛ مثلاً اگر خانه پدربزرگش به بزرگ‌ترش توهین کرد و کودکتان علاقه زیادی به رفتن مهمانی و خانه پدربزرگ دارد، شما می‌توانید او را از بردن به مهمانی و خانه پدربزرگش برای مدتی محروم کنید تا به صورت دقیق و واضح کودکتان متوجه بدرفتارهایش شود و دقت بیشتری نسبت به رفتارهایش داشته باشد.

در مورد کودک خردسال دو ساله‌تان هم باید عرض کنم که وقتی روی تربیت کودک 5 ساله‌تان متمرکز می‌شوید، خودبه‌خود اثر تربیتی‌اش روی خردسال دو ساله‌ شما هم خواهد گذاشت؛ چراکه در بسیاری از موارد خردسال دو ساله شما از کودک 5 ساله‌تان در رفتارهایش الگوگیری می‌کند.

لطفاً مواردی که گفته شد را رعایت کنید و به ما بازخورد بدهید.

موفق باشید.