سلام و عرض ادب!
دخترم در کلاس نهم درس میخواند.دخترمحجوبی هست و اهل نماز و روزه.چادری هم هست.البته گاهی چادر نمیپوشه.کمی زودرنج و پرخاشگرهست.یعنی اصلاانتظار نداره که در مقابل خواسته هاش،نه بشنوه.و بیشتردر اینجور مواقع ،خودش رو باپسرم که کلاس چهارم هست مقایسه میکنه و حسادتش رو نسبت به اون بارفتارش بروز میده.
چندین بار از من در مورد برقراری رابطه با جنس مخالف یا به قول خودش رفیقِ پسر داشتن پرسیده و تلاش میکنه منو مجاب کنه که حرفشو بپذیرم که این موضوع اشکالی نداره.میگه بهت ثابت میکنم که این کاراشکالی نداره.نسل ماباشمافرق میکنه.
هرچقدر با دلایل علمی و فقهی و....با آرامش باهاش صحبت میکنم فایده نداره.از گوشیش اتفاقی متوجه شدم با یه پسری در ارتباطه.بیشتر وقتهاکه میاد خونه گوشی دستشه.یه وقتهایی بهش تذکر میدم.نگفتم که من میدونم مبادا قبح قضیه شکسته بشه.خیلی به لحاظ روانی دچار آسیب هستم چون نمیدونم چطور جلوشوبگیرم و واقعا نگرانم چون دخترم دختر خوبیه.میترسم تبعات بدی داشته باشه ادامه ی این ارتباط.تاثیرمنفیِ چندتا از همکلاسیها و دوستانِ دخترش هست که مبتلا به هستند بااین موضوع.خودش بهم گفته.اونا دچار کمبود محبت هم هستند به نحوی از انحاء.
خیلی به همسرم میگم که بیشتر به دخترم توجه کنه که شیفته ی محبت جنس مخالف نشه.هم بدلیل شرایط شغلی و هم ناآگاهی از نحوه ی رفتار درست با بچه ها در چنین سنی ،ایشان کمتر به این موضوع توجه میکنند و از قضیه ای که گفتم بی خبرند.سوالم اینه چطور باهاش رفتار کنم و جلوی این کار دخترم رو بگیرم که نتیجه ی معکوس نداشته باشه؟
چند وقتی هست با یکی از دوستانش ب ای نماز مغرب میره مسجدی که از خانه ی ما دوره و به خانه ی دوستش نزدیک.در عین حالیکه مسجدهای نزدیکتری به خانه ی ماهست.کمی به این رفتارش مشکوکم ولی چون برای نماز میره ،جلوشو نمیگیرم.هر وقت هم که زنگ میزنم کجایی یا چرا جواب نمیدی،ناراحت میشه که شما به من شک داری.
چندبار بهش تذکر دادم که اگر زیاد گوشی دستش باشه،گوشی رو ازش میگیرم ولی این کارو نکردم.تقاضا دارم راهنمایی بفرمایید.به خداوند متعال و امام زمان عج الله تعالی فرجه و آقااباعبدالله علیه السلام متوسل شدم که کمکم کنند تا آرام باشم و بتونم درست تصمیم بگیرم
هرروز با پسره در روبیکا در حال گپ و گفت هست.خیلی راحت و صمیمی و از هر دری صحبت میکنند.
بیرون از منزل رو نمیدونم
----------------
کاربران محترم مي‌توانيد در همين بحث و يا مباحث ديگر انجمن نيز شرکت داشته باشيد: https://btid.org/fa/forums
همچنين مي‌توانيد سوالات جديد خود را از طريق اين آدرس ارسال کنيد: https://btid.org/fa/node/add/forum
تمامي کاربران مي‌توانند با عضويت در سايت نظرات و سوالاتي که ارسال ميکنند را به عنوان يک رزومه فعاليتي براي خود محفوظ نگه‌دارند و به آن استناد کنند و همچنين در مرور زمان نظراتشان جهت نمايش، ديگر منتظر تاييد مسئولين انجمن نيز نباشد؛ براي عضويت در سايت به آدرس مقابل مراجعه فرمائيد: https://btid.org/fa/user/register
عرض سلام و ادب و احترام خدمت
از اینکه سؤال خود را با مشاورین و کارشناسان مرکز تبلیغ مجازی در میان گذاشتید خوشحالیم. امیدواریم پاسخی که به شما ارائه می‌شود بتواند رضایت شما را به دنبال داشته باشد و در حل مسئله پیش رو به شما کمک نماید.
قبل از بیان هر نکته و مطلبی متوجه نگرانی و دغدغه های فرهنگی و تربیتی شما برای فرزند گرامیان هستیم و از خدای متعال مسئلت می‌کنیم که در این مسیر بهترین راهنما و مشاور برای تربیت فرزندتان باشد.
در خصوص سؤالی که مطرح کردید به چند نکته اشاره میکنم
نکته اول: اولین و مهم‌ترین مطلبی که دراین‌خصوص باید به آن توجه داشته باشید این است آسیبی که شما به آن اشاره کردید در حال حاضر گریبان‌گیر بسیاری از افراد شده است... ازاین‌رو باتوجه‌به این گرایش فراگیری که در میان نوجوانان سرایت کرده ما باید تلاش کنیم بهترین راهنما و بهترین مشاور در کنار فرزندان خود باشیم و تلاش کنیم زمینه شناخت و آگاهی فرزندان خود را با دلسوزی و صبر افزایش دهیم برای موفقیت در این عرصه از هر گونه شتاب‌زدگی و برخورد هیجانی باید به‌شدت پرهیز شود.
نکته دوم: والدین در عرصه تربیت و محیط خانواده و در ارتباط با فرزندان خود به‌مثابه مدیر هوشمند، مقتدر، مهربان باشند. مدیر مقتدر، مهربان، و هوشمندی که از همه چیز آگاهی دارند و خطوط قرمز زندگی خود را با مهربانی برای فرزندان خود ترسیم کرده‌اند دراین‌خصوص به‌هیچ‌وجه در ترسیم خطوط قرمز نباید به وادادگی مبتلا شوید با مهربانی و اخلاق خطوط قرمزی که ریشه در چارچوب‌های اخلاقی شماست را برای فرزند خود تبیین کنید.
در این راستا پیشنهاد می‌شود به این نکته تکمیلی نیز توجه بفرمایید: با نگاه علمی و دقیق به منابع دینی و اسلامی به‌خوبی می‌توان با الگوی‌های همچون سبک فرزندپروری مقتدرانه و اصولی آشنا شد، سبک فرزندپروری که برخی از شاخص‌های آن را می‌توان این چنین برشمرد: 1- حمایت اجتماعی از فرزندان، 2-ارتباط دو سویه بین فرزندان و والدین، 3-پاسخگویی، 4-روشنگری و بصیرت افزایی، 5-مسئولیت پذیری، 6-مشخص بودن حدود و مرزها و محدودیت های تربیتی، 7-برقراری فضای امن و آرام در محیط خانواده 8-عزت و استقلال نفس، 9-برجسته بودن اعتماد به نفس و خلاقیت و تفکر و اندیشه، در بین والدین و فرزندان.
نکته سوم: هیچ‌چیزی نباید رابطه عاطفی و مادرانه شما با فرزند گرامیان را خراب نماید تلاش کنید در مهرورزی و مهربانی با فرزند خود سنگ تمام بگذرید؛ ولی این موضوع مجوزی برای عبور از خطوط قرمز به شمار نیاید.
نکته چهارم: اگر این چنین می‌پندارید که قرارهای شبانه به مسجد منتهی نمی‌شود بدون هر گونه اتهام‌زنی به فرزندتان و بدون هر گونه برچسب‌زنی تلاش کنید حتماً خودتان نیز همراه ایشان به مسجد بروید... حتی اگر مسجدی که دختر گرامی‌تان می‌روند فاصله دوری دارد حتماً خودتان نیز شرکت کنید.
نکته پنجم: تایم شبانه بیرون رفتن فرزندان باید مشخص باشد و خارج از آن تایم را که می‌تواند آسیب‌زا باشد را جزو خطوط قرمز تعریف کنید.
نکته ششم: میزان استفاده از گوشی را برای فرزندتان ضابطه‌مندی کنید و به روشن برای اول تبیین کنید که بیش از تایم مجاز می‌تواند موجب اختلال در سایر اولویت‌های زندگی از جمله سلامت جسم و روان و سلامت تحصیلی شما شود.
نکته هفتم: تمام نکات و مطالب باید با مهربانی و اقتدار بیان شود و به دنبال انتقال انرژی منفی و برچسب‌زنی‌های منفی به فرزند خود نباشد... به‌هیچ‌وجه شخصیت دینی و اخلاقی کرامت او را تخریب نکنید.
لطفاً بعد از مطالعه پاسخ اولیه نظر خود را برای کارشناس ارسال فرمایید و به‌دقت چندین بار مطالبی که خدمت شما ارسال شده را مطالعه فرمایید. با تشکر از ارتباط شما با مرکز تبلیغ مجازی
در صف پاسخگویی