با سلام.22ساله هستم.
من از ابتدا که وارد دانشگاه شدم متوجه رفتارهای یکی از همکلاسی هام میشدم...ولی اوایل توجه نمی کردم...ولی کم کم رابطه بین ما خوب شد به طوری که اگر من با خانم ها کار داشتم فقط از طریق ایشون بود و بالعکس...
به طوری که دیگه کم کم تمام کلاس از علاقه ای که بین ما وجود داشت باخبر شدن و چند بار شنیدم دوستاش باهاش در مورد من شوخی میکنن...ولی از ترم 3 به بعد احساس کردم داریم خیلی زیاده روی میکنیم و خواستم رابطمون (درسی)کم بشه...
ولی ایشون دوباره به طرفم میومد،مثلا من جلوش با خانم های دیگه حرف میزدمو...کارهای دیگه تا ایشون از من متنفر بشه،یه خورده که رابطمون سرد شد ولی حالا که ترم 5هستم بعد از عید دوباره خیلی طرفم میاد و مثل ترم اول شده...
منم خیلی بهش علاقه دارم...ولی از اونجا که فعلا موقعیت ازدواج ندارم و علاقمند به ادامه تحصیلم میخام یه جوری تمومش کنم...دلایل دیگه هم هستن مثلا ما هم از لحاظ فرهنگی و هم اقتصادی و تحصیلات والدین اختلاف داریم؛
البته سطح خونواده ایشون از من بالاتره،به نظر شما چیکار کنم؟برم اینا رو بهش بگم؟؟؟؟؟؟؟یا اهمیت ندم؟؟؟؟؟از طرفی میترسم نتونیم همدیگرو فراموش کنیم و از طرفی میخام بلاتکلیف نباشیم و این احساس تموم بشه...
چند نکته رو هم بگم...هر دو تا حدودی مذهبی هستیم و ایشون کاملا محجبه هستن و دختر خوبین،هر دو از دانشجویان استعداد درخشان دانشگاه هستیم،
تا حالا با دختر رابطه نداشتم...تمام حرفهایی که بین ما رد و بدل میشه درسیه...تو رو خدا راهنماییم کنید...چیکار کنم؟؟؟؟؟؟؟؟؟نگاهاش سر کلاس آزارم میده...بعضی از همکلاسی ها فکر میکنن قرار ازدواج با هم گذاشتیم.
سلام
تعیین تکلیف اصلی دست شماست. اگه فکر میکنی طرف مورد خوبیه و از لحاظ های مختلف با شما تناسب داره میتونی همین الان رسما اقدام کنی و ازش خواستگاری کنی. اقدام اولیه برای ازدواج هم به معنای شروع زندگی مشترک نیست بلکه شما میتونین تا اتمام تحصیل تو عقد بمونین و در کنار هم درس بخونین. اتفاقا اینجوری موفقیت بیشتری کسب خواهین کرد چون دیگه فکرتون درگیر نیست.
اما اگه فکر میکنی طرف با شما تناسب نداره با به هر دلیلی نمیخوای فعلا ازدواج کنی بهترین کار اینکه رابطت رو با ایشون کاملا قطع کنی و تا میتونی ازش فاصله بگیری. این کار باعث میشه ایشون هم تکلیف خودش رو بدونه و بیشتر از این به شما وابسته نشه.
پیروز و سربلند
اینو بگم بعضی دخترها و پسرا مریض روانی هستند تو چشم طرف مقابل زل می زنند یا رفتاری می کنند که طرف مقابل فکر کنه دوسشون داره ناخوداگاه و احساس لذتی بهشون می ده که غیر قابل وصف
گفتی مذهبیه این چه مذهبیه مگه دخترای کلاستون بی سوادن یا نفهم که میاد از شما می پرسه
دو حالت داره یا از شما خوشش می یاد
یا شما باهوشی
یا می خواد اعلام کنه خیلی جذابه واسه پسرا
سلام از کجا معلوم اون به خاطر علاقه ی به شما میاد سمتتون؟ چون گفتین رابطه تون فقط درسیه میگم شاید شما اشتباه می کنید وهدفش از اومدن پیش شما برای مسایل درسی فقط خود درس باشه ... درمورد رفتار منظورتون چه رفتاریه که میگید متوجه شدید ؟ چون خیلی وقتا ما رفتاربعضیا رو اشتباه تفسیر می کنیم یکیش همین نگاه کردن ...ممکنه کاملا اتفاقی باشه .
اگه بهش علاقه دارید از را درستش اقدام کنید وخواستگاری کنید ... اگرنه مثلا وقتی جزوه ای ازشما خواست یا کاری براش انجام ندید ویه بهونه بیارید خودش متوجه میشه درضمن ازدواج مانع ادامه تحصیل نمیشه میتونید باکمی تلاش بیشتر به هردو برسید به نظرم انسان نباید فقط در یک مسیر موفق بشه و باید درهرزمینه برای موفقیتش تلاش کنه..
سلام
اینایی که گفتی مانع ازدواجتون نیست. تفاوت سطح تحصیلات پدر و مادر و ادامه تحصیل خودت.چه بسا بعد از ازدواج با این خانم موفق تر هم بشی
میشه گفت تناسب های بین شما از لحاظ اعتتقادی، تحصیلی و فکری وجود داره ، به نظر من باهاش صحبت کن شرایطت را بگو
موقعیت خوبی برای هردوی شماست
خوشبخت بشین
بالاخره که بايد ازدواج کني . از همين جا شروع کن. بدون اينکه پيشنهاد ازدواج بدي : از علايق خودت بگو که از چه دخترهايي خوشت مياد و از کدوم بدت مياد . و بپرس اون از چه پسرهايي خوشش مياد و بدش مياد . بعد با خودتون فکر کنيد.
اگر در مسايل اساسي به تفاهم رسيدين اون وقت در مورد مسايل جزئي تر صحبت کنيد.........
ولي اگه به تفاهم نرسيدين کم کم رابطه تون رو کم کنيد حتي ديگه در مسايل درسي هم با هم کاري نداشته باشيد
من به شخصه اگر از کسی خوشم بیاد از همه نظر بررسی میکنم و همه احتمالاتو در نظر میگیرم اکثره دخترا دوست داشتناشون خیلی عمیقو پایدار تراز چیزیه که پسرا فک میکنن یه دختر اگر عاقلانه تصمیماتشو بگیره دقیقا میدونه که چیو و کیو انتخاب کنه شما برو باهاش حرفاتو بزن شرایطه رو هم بهش کامل بگو اینجوری هم خودت راحت میشی هم تکلیف معلوم میشه
نظر خانواده خود شما چیه؟
خیلی بد میشه بعد از شکل گرفتن ارتباط عاطفی، بخوای به پدرومادرت بگی و بعد اونها هم بدون دونستن سابقه آشنایی تو با اون خانم، مخالفت کنند و بعد احتمالا ضربه روحی بخوری. این حداقل آسیب بود.
با پدر و مادر مشورت کن و به نظرشون اعتماد کن؛
بعد یا مثل مرد برو جلو، یا کلاً اون و هرکس دیگه ای رو فراموش کن.
مواظب باش، دل آدم مثل پر میمونه تو طوفان سهمگین. بعد از تصمیم، توکل کن به خدا.