سوال اخلاقی - اعتقادی: تاثیر قضا و قدر در نوع دعا کردن

سلام خدمت شما و ممنون از نظر لطف شما

سوال اول:
احتمالا منظورتون اینه که "این خوراک شبهه داره یعنی چه" یا به اصطلاح "غذای شبهه ناک"

کل آفرینش عالم سبب و مسببات است چه در عالم مادی باشه و چه در عالم غیب. بخاطر همین گفته شده هر حکمی تابع مصالح و مفاسدی است که در اون شی یا موضوع وجود داره. مثلا حرمت شراب و پاکی آب .

به تعبیر دیگر در عالم دنیا، هر چیزی ملکوتی داره. که به چشم ظاهر دیده نمی شه اما اثر و تاثیر خودش رو خواهد داشت که بعضی که چشم برزخی داشته اند چنین قضایایی رو با چشم دل دیده اند.

اینکه گفته می شود مال یا خوراک شبهه ناک، برگرفته از همین قضیه است. اما به ظاهر هیچ فرقی بین خوراک پاک و خوراک شبهه ناک وجود ندارد. طعام غیر غصبی با طعام غصبی هر دو به یک شکل اند. اما باطن و ملکوت اونها با هم متفاوت است. یعنی چرک آلود و دیگری پاک و طاهر.
خوراک شبهه ناک در جایی به کار میره که احتمال میدیم این خورک غصبی باشه، مال خمس نداده باشه، یا اصلا حاوی مواد حرام باشه که ما از اون اطلاعی نداریم.

اینجا دو حکم داده می شه.

1- حکم شرعی: چون در این موارد ما علم و یقین نداریم که این مال حرام هست یا غصبی است خوردن اون اشکالی نداره یعنی در قیامت کسی بابتش عذاب نمی بینه، یا ضمانتی بر عهده شخص نمیاره.

2- حکم اخلاقی: وادی اخلاق مربوط به کسانی است که تمایل به تعالی روح و تهذیب نفس دارند. هر چند در این موارد حکم شرعی به حلیّت داده می شود اما چون بالاخره این مال مشکوک، اگر حرام باشد، اثر وضعی خودش رو در این دنیا بنا به مقدمه ای که گفته شد خواهد داشت لذا یک شخص متخلق از مال و خوراک شبهه ناک پرهیز می کند. اثر وضعی مال و خوراک شبهه ناک ممکنه در سلب توفیق شخص (مثلا نماز شب ) تاثیر خود را بگذارد. اما بهر حال عقاب اخروی ندارد. 
بعضی افراد بخاطر اینکه از مال شبهه ناک در امان بمانند مثلا اگر به خونه ای می روند که نمی دانند این غذایی که جلوی آنها گذاشته می شود خمس داده شده یا نه، خودشان یک پنجم قیمت غذا رو به عنوان خمس پرداخت می کنند. تا از آثار وضعی احتمالی در امان بمانند.

سوال دوم:

مفاهیم فلسفی چون مفاهیم عینی و ملموس نیستند و صرفا مفاهیم عقلی و انتزاعی هستند لذا هم یادگیری اون نسبت به علوم تجربی و عینی سختتر هستش و هم یاددادن این مفاهیم به مخاطب سخت هستش. یعنی چه معلم و چه شاگرد، هر دو در حال تحصیل این گونه علوم به شدت در حال تصور و پردازش ذهنی هستند. سختی این قضیه وقتی مضاعف میشه که مخاطب اصلا در مفاهیم تصوری الفاظ ضعیف باشه.
این ویژگی مطالب فلسفی است که باعث شده این علم به اصطلاح خشک و بی روح باشه و ذهن رو خسته کنه.

همین ابهام و سختی تصور بعضی از مفاهیم و انتقال علوم فلسفی هست که بعضی به شوخی این طور گفته اند که :
"کلاس‌هایی که صبح برگزار میشه را هم استاد می‌فهمد، هم شاگرد، کلاس‌هایی که بعد از ظهر برگزار میشه ره استاد می‌فهمه، اما شاگرد نمی‌فهمه، اما کلاس‌هایی که شب برگزار میشه را نه استاد می‌فهمه، نه شاگرد."

عموما علوم عینی بهتر از علوم مفهومی قابل تعلیم و یادگیری است. و این متناسب به مخاطب فرق می کند. اگر دقت داشته باشید معجزات پیامبران برای مدت مدیدی عینی بوده، اما برای پیامبر خاتم متناسب با سطح شعور و فهم مردم به عنوان یک معجزه جاوید، قرانی می شود که با مفاهیم سروکار دارد. با تحلیل و استدلال سرو کار دارد.

امیدوارم به جواب درخوری رسیده باشید.

موفق باشید