سوال اخلاقی - مشاوره‌ای: نحوه برخورد با اعضایی از خانواده که واجبات را ترک کرده‌اند

07:48 - 1402/12/14

با سلام
نحوه برخورد ما و حد و حدود معاشرتمان  با اعضای خانواده‌مان که واجبات را کلاً ترک کرده، دین و اولیای دین را متاسفانه استهزا نموده و مرتکب گناهان کبیره (شراب،زنا) می‌شوند، چگونه باید باشد؟
درصورتی که به امربه معروف و نهی از منکر ما نیز بی‌توجهی می‌کنند.

 

----------------
کاربران محترم مي‌توانيد در همين بحث و يا مباحث ديگر انجمن نيز شرکت داشته باشيد: https://btid.org/fa/forums
همچنين مي‌توانيد سوالات جديد خود را از طريق اين آدرس ارسال کنيد: https://btid.org/fa/node/add/forum
تمامي کاربران مي‌توانند با عضويت در سايت نظرات و سوالاتي که ارسال ميکنند را به عنوان يک رزومه فعاليتي براي خود محفوظ نگه‌دارند و به آن استناد کنند و همچنين در مرور زمان نظراتشان جهت نمايش، ديگر منتظر تاييد مسئولين انجمن نيز نباشد؛ براي عضويت در سايت به آدرس مقابل مراجعه فرمائيد:  https://btid.org/fa/user/register

انجمن‌ها: 
http://btid.org/node/283854
تصویر روئین تن مهدی

سلام و عرض ادب خدمت شما کاربر محترم

ضمن سپاس از همراهی شما با مجموعه اندیشه برتر

متوجه چالشی که باهاش مواجه هستید شدم، از این وضعیت متاثر شدم، ان شاءالله همه اهالی خانواده به خود و آینده خودشون ارزش قائل باشند و برای سرنوشت و عاقبت خود آنچه خیر و صلاح است تلاش کنند.
سوالی که فرمودید در دو حیطه باید پرداخته بشه.

1- بحث امر به معروف  ونهی از منکر: از سر حس انسان دوستی و خیرخواهی که باشه نباید نسبت به این قضیه بی تفاوت باشید. تا آنجا که ممکن هست اهالی خونه رو در وهله اول به ارزشمندی و اهمیت به خود و آینده خود و دنیای دیگری که در انتظار اونهاست تذکر بدید، بهر حال هر کسی اعتراف دارد به این که آدمهای خوب امتیازی در دنیا و آخرت دارند، مردم به دید یک آدم ممتاز و پاک نگاه می کنند، پس کسی که برای خودش ارزش قائل باشد سعی می کنند از امور پست مثل گناهانی که عمر آدم رو تباه می کند پرهیز کند. مرگ و دنیای بعد از اون مرحله ای است که هر کسی باید آن را طی کند، که متاسفانه خیلی ها که اهل گناه هستند، این مرحله از زندگی را فراموش می کنند و به دنیای زودگذر و لذتهای فانی دلبسته می شوند. این افراد در واقع دچار خودفراموشی شده اند و چون خود را فراموش کرده اند براشون اهمیتی نداره که اهل چه کارهایی باشند. آنچه این افراد رو به این طرف و آن طرف می کشاند هوس است و هیچ رنگ عقلانی در زندگی آنها نیست. حال شما در مقام امر به معروف  و نهی از منکر می تونید این موارد رو به ایشون گوشزد کنید، البته هر چه این تذکرات غیر مستقیم باشد بهتر است تا اینکه مستقیم به امر و نهی بپردازید. مثلا گاه گاهی بپرسید به ترتیب برای 1 سال، بعد 5 سال، بعد 20 سال، بعد برای 200 سال دیگه ات چه برنامه ای داری؟ به این نحو شاید تلنگری بخورد و به خودش بیاد. شما اگر بتونید ایشون رو به نماز بکشونید جرقه ای برای سروسامان دادن به زندگی شون خواهد بود. خدا شناسی رو با سوالات ساده مطرح کنید که مثلا هر چیزی در این عالم یک دلیل و حکمتی داره، حتی وقتی به اعضاء بدن خود نگاه می کنیم هر عضو یک دلیلی و فلسفه ای داره، بپرسید به نظرت دلیل خلقت ما ادما چی بوده ؟ و ...

پس وظیفه اولیه شما نهی از منکر هستش، مگر اینکه واقعا بدونید هیچ ثمره و فایده ای ندارد.

2- نحوه معاشرت با این گونه افراد:

* در مورد صله رحم نباید حتی با این گونه افراد قطع ارتباط کنید، طرف اگر کافر هم باشد، یک مسلمان مجاز به قطع ارتباط نیست.
یکی از شیعیان از امام صادق(ع) ‏پرسید: برخی خویشاوندانم ‏خط و تفکر دیگری دارند، غیر از فکر و مرامی که من دارم. آیا آنان بر من حقی دارند؟ حضرت فرمود: آری، حق قرابت و خویشاوندی را چیزی قطع نمی‌کند. اگر با تو همفکر و هم عقیده باشند که دو حق بر تودارند: یکی حق خویشاوندی، دوم حق اسلام و مسلمانی .

مردی خدمت رسول خدا(ص) آمد و عرض کرد: یا رسول الله! من‏ خویشاوندانی دارم که من با آنان پیوند می‌کنم و رابطه دارم، اما آنان‏ آزارم می‌‏دهند. تصمیم گرفته‌‏ام آنان را ترک کنم. رسول خدا فرمود: آن‌گاه، خدا هم تو را ترک می‌کند! ... گفت: پس چه کنم؟ رسول خدا فرمود: به کسی که محرومت کرده، عطا کن، با کسی که از تو بریده، رابطه برقرار ساز، کسی که بر تو ستم کرده، از او درگذر. هر گاه چنین‏ کردی، خداوند پشتیبان تو خواهد بود.

پس به هیچ وجه نباید قطع کننده ارتباط باشید، ممکن است بگویید که رفت و آمد به این گونه افراد نه تنها فایده ندارد بلکه ممکنه مضر باشد، در این صورت رفت و آمد رو در صورتی که علناً گناه می کنند (مثل شراب و ...) کم کنید ضمن اینکه صله رحم رو می تونید با تماس تلفنی یا پیامکی هم انجام بدید.

*آنچه در مورد شراب باید رعایت شود این است که در جلسه شراب به هیچ وجه حاضر نشید و جایگاه رو هنگام این عمل قبیح ترک کنید.
گاهی در مواجهه با این گون افراد چهره در هم بکشید، اخم کنید به گونه ای که شخص، دلیل واکنش شما رو متوجه بشه.
* در استفاده از وسائلی که احتمال میدید که شخص شرابخوار از آنها استفاده کرده، مادامیکه یقین ندارید ظرف یا وسیله نجس شده، شما مجاز به استفاده هستید. و محکوم به طهارت است.

* در مورد ائمه هم، تا می توانید زمینه طرح مسائلی که فکر می کنید به این واکنش منجر میشه رو فراهم نیارید. فحاشی و استهزاء دین ناشی از عدم آگاهی این گونه افراد به حقیقت ائمه و کرامتها و معجزاتی است که دارند. همانطور که ائمه در زمان حیات خودشون مظلوم بودند در زمان وفاتشون حتی در عصر غیبت هم مظلوم هستند. هیچ کسی از ائمه بدی ندیده، هیچ کسی از ائمه یک صفت ناپسند ندیده بلکه ائمه همگی انسانهای کامل و مهربانی بودند که خدا به آبروی آنها تمام هستی و نظام آفرینش رو آفریده. این همه کرامتها، شفای بیماران که سینه به سینه در بین مردم ثبت شده، که بخاطر همین هنوز که هنوزه سیل جمعیت است که به زیارت قبور ائمه می رن. و الا اینها اگر واقعیت نداشت مدتها بود که زیارت ائمه تعطیل شده بود.

مطالبی که عرض شد در حد اجمال بود، اگر باز هم سوال یا ابهامی داشتید در ادامه بفرمایید

موفق باشید