سوال اخلاقی: چرا با وجود ندای توحیدی، برخی انسان‌ها گرفته می‌شوند؟

19:55 - 1403/01/03

سلام 

خسته نباشید. 

چرا با وجود ندای توحیدی که از بدو تولد در انسان هست با وجود این اختیار باعث میشه یه جاهایی انسان گمراه بشه؟ آیا باهم منافات دارند؟

ممنون میشم اگه پاسخ بدید.

 

----------------

کاربران محترم مي‌توانيد در همين بحث و يا مباحث ديگر انجمن نيز شرکت داشته باشيد: https://btid.org/fa/forums

همچنين مي‌توانيد سوالات جديد خود را از طريق اين آدرس ارسال کنيد: https://btid.org/fa/node/add/forum

تمامي کاربران مي‌توانند با عضويت در سايت نظرات و سوالاتي که ارسال ميکنند را به عنوان يک رزومه فعاليتي براي خود محفوظ نگه‌دارند و به آن استناد کنند و همچنين در مرور زمان نظراتشان جهت نمايش، ديگر منتظر تاييد مسئولين انجمن نيز نباشد؛ براي عضويت در سايت به آدرس مقابل مراجعه فرمائيد: https://btid.org/fa/user/register

انجمن‌ها: 
http://btid.org/node/286051
تصویر روئین تن مهدی

سلام و عرض ادب خدمت شما کاربر محترم

ضمن سپاس از همراهی شما

درسته، هر انسانی بر اساس فطرت پاک توحیدی و خدا جویی و خدا خواهی متولد می شه،  و این فطرت پاک یک امانت است که به انسان داده میشه تا بر اساس این فطرت پاک، ظرفیت روحی خود رو توسعه بده و خود رو برای بهشت آماده کنه.

اما بعد از اینکه انسان در مسیر رشد خودش رو می شناسه و کم کم منیّتها و خودخواهی های او رنگ میگیره و و در چالشهای زندگی، شخص، هوای نفس خود رو برخدا و خواست خدا مقدم می دونه، و تایع انواع و اقسام شهوات از همه نمونه اش (شهوت قدرت، شهوت ثروت، شهوت جنسی و ...) میشه اینجاست که گمراهی انسان شروع میشه
وَاللَّهُ يُرِيدُ أَنْ يَتُوبَ عَلَيْكُمْ وَيُرِيدُ الَّذِينَ يَتَّبِعُونَ الشَّهَوَاتِ أَنْ تَمِيلُوا مَيْلًا عَظِيمًا ؛ خدا می‌خواهد شما را ببخشد (و از آلودگی پاک نماید)، امّا آنها که پیرو شهواتند، می‌خواهند شما بکلی منحرف شوید. (27 نساء)

همین گناه هست که انسان به تدریج منکر خدا و قبر و قیامت و عالم غیب میشه و دین و مذهب رو به تمسخر می گیره. کما اینکه قران می فرماید :

ثُمَّ كَانَ عَاقِبَةَ الَّذِينَ أَسَاءُوا السُّوأَىٰ أَنْ كَذَّبُوا بِآيَاتِ اللَّهِ وَكَانُوا بِهَا يَسْتَهْزِئُونَ؛ آخر سرانجام کار آنان که بسیار به اعمال زشت و کردار بد پرداختند این شد که آیات خدا را تکذیب و تمسخر کردند (زیرا معصیت، دل را تاریک کند و چون بسیار شود به ظلمت کفر انجامد).  (10 / روم)

خداوند متعال فطرت پاک رو به انسان ارزانی داشته و حجتهای و پیامبران درونی و بیرونی رو برای هدایت بشر تعیین کرده و این انسان است که بین هدایت و گمراهی یک راه رو انتخاب می کند.
لَا إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ ۖ قَد تَّبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَيِّ ۚ فَمَن يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَيُؤْمِن بِاللَّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَىٰ لَا انفِصَامَ لَهَا ۗ وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ. ؛ اکراهى در قبول دین، نیست. (زیرا) راه درست از راه انحرافى، روشن شده است. بنابراین، کسى که به طاغوت [= بت و شیطان، و هر موجود طغیانگر ]کافر شود و به خدا ایمان آورد، به محکم ترین دستگیره چنگ زده است، که گسستن براى آن نیست. و خداوند، شنوا و داناست.

پس هیچ تنافی بین این دو نیست و این خود انسان است که سرنوشت خود را با وجود این همه نعمت و نشانه به شقاوت می کشاند

موفق باشید