سوال اعتقادی/ اخلاقی: ازکجا بدونم خدا از خطاهای من چشم پوشی کرده؟

سلام خدمت شما کاربر محترم

ضمن سپاس از همراهی شما با مجموعه اندیشه برتر

مفتخر هستیم که با کسی مکاتبه داریم که علی رغم خطاهای گذشته، اونقدر برای خودش ارزش قائل هست که به فکر جبران گذشته خودش هست. اونقدر برای سرنوشت خودش اهمیت قائل است که دغدغه کسب رضایت خدا رو داره، پس قدر خودتون رو بدونید و کماکان بر مسیر حق و معنویت و رنگ الهی داشتن گذران زندگی داشته باشید.

توبه مراحلی دارد که کمترین آن، پشیمانی از گذشته و عزم بر ترک و اصلاح هست. (در غیر موارد حق الناس که اگر حق الناسی هم ضایع شده باشد باید جبران شود).

قران در این زمینه می فرماید :

فَمَنْ تَابَ مِنْ بَعْدِ ظُلْمِهِ وَأَصْلَحَ فَإِنَّ اللَّهَ يَتُوبُ عَلَيْهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ ؛ پس هر که پس از ستمی که کرده توبه نمود و کار خود را اصلاح کرد از آن پس خدا او را خواهد بخشید، که خدا بخشنده و مهربان است. (39/ مائده)

بالاترین مراحل توبه «توبه نصوح» هستش که انسان به کلی روح و بدنش از عوارض گناه پاک می شود که ذوب شدن گوشت بدن از این بابت هست. البته ذوب شدن بدن در رابطه با گناهانی است که شخص با حرام بدن خودش رو رشد داده، مثلا مال حرام، گوشت حرام، خوراکی حرام خورده در این صورت چنین توبه ای لازم میشه، نه در مورد هر گناهی.

پس در رابطه با سوال شما باید گفت که اینگونه نیست که در قبال هر گناهی باید گوشت بدن نیز ذوب شود.

اما راجع به سوال دوم شما که از کجا بدونیم خدا توبه شما رو بخشیده، این رو از دو طریق میشه فهمید

1- عملکرد خود شخص: اگر به آیه شریفه دقت بفرمایید بخشش توبه منوط به اصلاح و ترک گناه است. یعنی همین که شما بخاطر عزمی که بر ترک گناه داشتید و دارید و در صدد اصلاح بر اومدید، و رویکرد خودتون رو تغییر دادید، همین یعنی اینکه نظر مغفرت خدا شامل حال شما شده که در نتیجه میلی به گناه گذشته ندارید. و الا اگر نظر مغفرت خدا شامل حال شما نشده بود کما کان در شرایط گذشته زندگی می کردید.

2- حس درونی خود شخص: خود شخص بعد از توبه و برگشت به سمت خدا، یک حالتی در درون خود حس می کنم که واقعا اثری از گناه در خود نمی بیند. نه تنها لذتی از گناه نمی برد بلکه از گناه متنفر است، این حالت وقتی پیش می اید که معنویت بر قلب شخص حاکم شده و خدا بجای تاریکی گناه، نورانیت معنویت جایگزین کرده، در این حالت شخص به وضوح و بالوجدان می بیند که خدا در حقش مهربان بوده و هست. به این آیه شریفه دقت بفرمایید:

وَمَنْ يَعْمَلْ سُوءًا أَوْ يَظْلِمْ نَفْسَهُ ثُمَّ يَسْتَغْفِرِ اللَّهَ يَجِدِ اللَّهَ غَفُورًا رَحِيمًا ؛ کسی که کار بدی انجام دهد یا به خود ستم کند، سپس از خداوند طلب آمرزش نماید، خدا را آمرزنده و مهربان خواهد یافت. (110 نساء)

بهترین ها رو برای شما آرزومندم