به کانال مشاوره ازدواج و خانواده در تلگرام بپیوندید برای ورود همین جا کلیک کنید.
باسلام . متاهل هستم و هميشه درمورد يك مسئله با خانواده خودم با مشكل مواجهم.من و همسرم معمولا در مراسم مشترك فاميلي ازجمله ختم عروسي مهماني درصورتيكه توافق به رفتن داشته باشيم بعلت عدم وسيله نقليه به اتفاق خانواده خودم(پدروماردروخواهر) راهي ميشويم.
مشكل اينجاست كه هميشه بايد سره وقت - با باك بنزين پر - بدون هيچگونه معطلي - بدون اينكه در مسير توقف داشته باشيم ( نه براي خريد تنقلات نه براي سرويس بهداشتي) فقط بايد حركت كنيم تا به مقصد برسيم.تا جاييكه اگر اعتراض كنيم ميگويند بچه كه نيستيد جلوي خوردنتون رو بگيرين ...
اين مسئله باعث مي شود من و همسرم مدام باهم كلنجار داشته باشيم تا بموقع برسيم تا ديگر خانواده ي من به ما چپ چپ نگاه نكنند
به همين خاطر من مستقيم به پدرم عنوان كردم از اين به بعد هرجا ميخواهيد خودتان بروين چو مدام مارا مواخذه ميكنن ...كجا بوديد ؟ چرا بنزين نزدين ؟چرا دير اومدين ؟چرا شكمتان را سير نكردين ؟ و يه عالمه چراهاي ديگر .... اين مسئله اختيار و اراده را از ما سلب كرده است و مدام زير ذره بين هستيم و براي هر واكنش مان بايد توضيح دهيم.
شوهر من خونسرد و ريلكس تربيت شده.درصورتيكه خانواده من بسيار مقرراتي و آن تايم هستند و من سعي كردم حد ميانه را حفظ كنم... هميشه اين مسئله براي ما مخصوصا من جنگ اعصاب دارد.
بنظر شما صحبتي كه به پدرم گفتم چاره ساز است؟ چه بايد بكنيم؟
باتشكر
شوهر ریلکس و خانواده آنتایم!
13:08 - 1394/09/22
انجمن‌ها:
http://btid.org/node/81305
با سلام خدمت دوستان بزرگوار
با توجه به این که بحث خاصی در قسمت نظرات توسط کاربران مطرح نشده است به نظر میرسد برای جمع‌بندی ارجاع به همان پاسخ ابتدایی که در زیر آمده است کافی باشد و نیازی به اطاله کلام نیست.
یه ربع زودتر حرکت کن هم خودت به گارهای متفرقه بین راهی برسی هم به پدر و مادرت نگی خودتون برین. یه روزی پدر مادرت نیستن یاد این روزا میفتی و این جمله که *خودتون برین*
با سلام و عرض تشکر از سوالی که در انجمن رهروان ولایت مطرح کرده‌اید.
باید در ابتدا بگویم که جای بسی خوشحالی است که شما به دنبال حل کوچکترین اختلافات هستید و نگذاشته اید تا وقتی این مشکلات کوچک به بحرانی بزرگ تبدیل شود آن وقت بخواهید به دنبال حل مشکلات باشید.
حل بسیاری از این مشکلات با کمی تامل و کسب شناخت لازم از موضوع و در ادامه برنامه ریزی بر اساس آن قابل حل است.
به عنوان اولین نکته بگویم که اگر این دغدغه هر دوی شما یعنی شما و همسرتان باشد و هر دو به دنبال راه حلی برای کم کردن این گونه اختلافات باشید کار بسیار آسان میشود ولی اگر همسر شما راه خود را میرود و خانواده شما نیز راه خود را کار برای شما کمی دشوار خواهد شد.
پس به عنوان اولین مساله باید برای ما مشخص کنید که این دغدغه مشترک بین شما و همسرتان است یا فقط مختص شماست؟
ما فرض را بر این می‌گذاریم که در این مسیر شما بین همسر خونسردتان و خانواده مقرراتیتان قرار گرفته اید. که بنده با این فرض چند نکته را خدمت شما تقدیم میکنم.
دنیا به دلیل محدودیتهایی که دارد همیشه بر وفق مراد شما نمی‌گذرد و تمام وقایع درون آن با قرار گرفتن در کنار نتیجه آخرتی آن معنای درست خود را پیدا میکند بنابراین بهترین راه زندگی در آن این است که بهترین تصمیم را در هر شرایط در راستای ساختن آخرتی درخشان که آرامش این دنیا را نیز در بر دارد بگیریم.
اگر شما می‌دانید که روال طبیعی مهیا شدن برای همراهی خانواده‌تان را با لحاظ شرایط خاصشان، پیموده‌اید و از این حیث کوتاهی نداشته‌اید، پس جای نگرانی نیست و وظیفه شما در ادامه در راستای احترام به والدین اولا صبر کردن و نگاه داشتن حرمت آنهاست و در مرحله دوم با شرط امید به تاثیر در شرایط مناسب برخی از مقررات بی مورد را تذکر دهید.
ما موظف به ساختن خود و کاستن از ایرادات درونی خود هستیم بنابراین اگر گاهی با برخورد نادرست اشخاصی ما به ضعف و ایرادی در درون خود پی بردیم باید همین برخورد بد را برای اینکه نکته ای را که ما از ان غافل بوده ایم برای ما روشن ساخته غنیمت بشماریم و چه بسا همین اصلاح اندک سبب اصلاح در طرف مقابلمان نیز شود.
به طور خلاصه حل مساله شما در بررسی دقیق عملکرد خود و همسرتان و تصحیح آن در صورت وجود نواقص و بعد صبر و حفظ احترام والدین است که به نظر میرسد با رعایت اینها مشکل حل شود و کار به جاهای حساس نکشد.
با آرزوی توفیقات روزافزون برای شما...