یکی از نمونه‌هایی که تئوری و نظریه عدالت همه صحابه را از بین می‌برد، وجود بعضی از اصحاب در کربلا و واقعۀ عاشورا و لشکر عمربن سعد است که در شهادت سیدالشهدا(علیه‌السلام) دست داشته‌اند.
عزرة بن قيس الأحمسی البجلی
ابن حجر عسقلانی نام او را در کتاب «الاصابه» ذکر کرده که این کتاب مختص به ذکر اصحاب می‌باشد و هم‌چنین می‌گوید: «ابن سعد نام او را در طبقه اول از صحابه ذکر کرده است».[1]
این صحابی، فرمانده سواره نظام در جنگ علیه فرزند پیامبرخدا(صلّى‌اللّه‌عليه‌و‌آله) بود. هم‌چنین او از جملۀ حاملان سرهای شهدای کربلا به سمت ابن زیاد بوده است.[2]
پی‌نوشت:
[1].لإصابة في تمييز الصحابة، اسم المؤلف: أحمد بن علي بن حجر أبو الفضل العسقلاني الشافعي ، دار النشر: دار الجيل - بيروت - 1412 - 1992 ، الطبعة: الأولى، تحقيق: علي محمد البجاوي،ج5، ص 125.
[2]. أنساب الأشراف، اسم المؤلف: أحمد بن يحيى بن جابر البلاذری (المتوفى : 279هـ)،ج 1، ص 419 و 424.
متن عربی: «واحتزت رؤوس القتلى فحمل إلى ابن زياد اثنان وسبعون رأساً مع شمر... وعزرة بن قيس الأحمسي من بجيلة، فقدموا بالرؤوس على ابن زياد».