سلام خدمت همه دوستاي گُلم .
راستش ، يه سؤال خيلي وقته كه واسم پيش اومده و با مشاهده ي اين طور موارد ، بيشتر واسم ؟ شده ! تو اكثر موارد ، خيلي از جوونها رو مي بينيم كه چه قبل ازدواج و چه بعد از عقد ، يه جورايي عاشق و شيفته و كُشته مُرده هم هستن 
مثلاً تو ارتباط جمعيشون - قدم زدنهاشون - باهم غذا خوردن هاشون ( تو يه بشقاب ،اونم تو مجالس عروسي ديگران) - كنار هم نشستن هاي بسيار عاشقونه - با احساس صحبت كردنهاشون و ... خلاصه اينكه همه جوره هاش ديگه 
اما ، يه چيز خيلي مهم اينه كه: وقتي سر خونه زندگيشون رفتن ، ( چيزي كه من ديدم ) حدود 60-70 درصد كارشون به جدايي مي كشه متأسفانه ! نمونش رو 5 مورد رو من تو همين 2سال و نيم گذشته خودم به عينه ديدم !
واقعاً اونهمه دوست داشتن به ظاهر و ... باهم غذا خوردن تو يه بشقاب و امثال اين حركات چي شدن ! دليلش چيه ؟! آخه مگه ميشه اينهمه زود سرد شدن ؟! آدم يه جورايي ترس ميگيره از ازدواج !دوست دارم ، دوستان عزيز بيشتر اظهارنظر كنن و دليل خودشون از كوتاه بودن فاصله ي اونهمه عشق و اينهمه كوتاهي زندگي باهم بودن بگن ؟
ممنون .
چون ایرانیها هنرپیشه های خوبی هستند.
اگه یه روز دیدی خودت هم داری برای طرف مقابلت نقش بازی میکنی بفهم که حتما زندگیت به بن بست میرسه.
وقتی دو نفر درست همدیگرو انتخاب کردن و به هم علاقه دارن به نظره من اون رفتار اسمش سرد شدن نیست آرامش پیدا کردنه وقتی دو نفر بعد از یه دوره که هنوز کاملا ماله هم نشدن یه سری استرسو تحمل میکنن یه مدت بعد از ازدواج آروم میشن یکم از اون حالته استرسشون فاصله میگیرن ته قلبشون هنوز اون علاقه هست چون درست همدیگرو انتخاب کردن ولی چون فرصتشون برا اینکه با هم باشن بیشتر شده شاید به ظاهر به نظر بیاد از هم فاصله گرفتن ولی در اصل بعد از ازدواج وقته بیشتریو با هم هستن دیگه اون شورو حرارتو هر جایی خرجش نمیکنن توی دوره نامزدی چون وقتشون محدوده و یه جورایی نظارت روشون بیشتره از هر فرصتی برا ابرازه محبتشون استفاده میکنن .....در مورده کسایی که اشتباه انتخاب میکنن و به هم علاقه دارن که تکلیف روشنه وقتی میرن زیره یه سقف تضاداشون بیشتر خودشو نشون میده به خاطره همین برا اینکه درگیریشون و اعصاب خوردیشون کمتر بشه از هم فاصله میگیرن ....در کل نگرانی نداره ازدواج و آیندتو خودت میسازی میتونی از قبل از عروسی در این موارد با همسرت صحبت کنی و برنامه و هدف داشته باشید برا زندگیتون
با سلام و عرض تشکر از سوالی که در این انجمن مطرح کرده اید.
جواب این سوال آن قدر مشخص هستش که گاهی به خاطر روشن بودن مورد غفلت واقع میشه.
محبت و عشق بر پایه شناخت استوار هستش و هر قدر شناخت ما از فردی بالاتر بره میزان محبتمون نسبت به اون فرد دچار تغییر میشه. اگه شناختمان نسبت به ابعاد مثبت آن فرد بیشتر شود محبت بیشتر میشود و اگر با شناختمان کفه ابعاد منفی ان طرف بچربد از میزان محبت ما به او کاسته خواهد شد.
در اول زندگی در کنار جذابیتهای جنسی و تازه بودن روابط ، چون شناخت محدودی از هم داریم و کلا آن چیزهایی که از هم میدانیم مثبت هستند و موارد منفی به خاطر تازه بودن ارتباطات و رودربایستی ها هنوز ظهور و بروز پیدا نکرده،علاقه دو طرف به هم بیشتره و این شناخت ما رو به این جهت میکشونه که همسرمون رو دوست داشته باشیم ولی بعد از ورود به زندگی و ظهور و بروز رفتارها و خلقیات منفی و عدم خودسازی دو طرف کم کم شناخت فرد در ابعاد منفی همسر بیشتر میشه و مشخص هست که این شناخت فرد رو به سمت تنفر و ... میکشونه
برای افزایش محبت راهی جز خودسازی و پرداختن به رفع ابعاد منفی رفتاری و اخلاقی وجود ندارد و محبتی که از روی یک شناخت کامل و با اطلاع از جزئیات زندگی همدیگه به وجود بیاد به این راحتی ها از بین نخواهد رفت.
در این باره حرفهای گسترده تری میشه زد که در این جا مجال پرداختن به آن وجود ندارد.
با آرزوی توفیقات روزافزون برای شما...