11:14 - 1402/11/07
سلام و عرض ادب.
وقتتون بخیر.
سوالی از حضورتون داشتم. برای نوجوونی که زیاد استرس داره و ناخن می‌جوه چه راهکاری پیشنهاد می‌دهید؟
در حدی که موقع امتحان در مدرسه اصلا نمیتونه پاسخ درست بنویسه.
----------------
کاربران محترم مي‌توانيد در همين بحث و يا مباحث ديگر انجمن نيز شرکت داشته باشيد: https://btid.org/fa/forums
همچنين مي‌توانيد سوالات جديد خود را از طريق اين آدرس ارسال کنيد: https://btid.org/fa/node/add/forum
تمامي کاربران مي‌توانند با عضويت در سايت نظرات و سوالاتي که ارسال ميکنند را به عنوان يک رزومه فعاليتي براي خود محفوظ نگه‌دارند و به آن استناد کنند و همچنين در مرور زمان نظراتشان جهت نمايش، ديگر منتظر تاييد مسئولين انجمن نيز نباشد؛ براي عضويت در سايت به آدرس مقابل مراجعه فرمائيد: https://btid.org/fa/user/register
انجمن‌ها:
http://btid.org/node/279031
سلام خدمت شما کاربر محترم
ضمن سپاس از همراهی شما با مجموعه اندیشه برتر
ناخن جویدن ناشی از همان اضطراب و استرسی هست که بر فرد حاکم میشه. این استرس و اضطراب در هر زمینه ای ممکنه برای شخص پیش بیاد.
اگر استرسی که فرزند شما داره صرفا در زمینه تحصیلش هست، این ناشی از یک پیشینه ای است که بخاطر اون فرزند شما در وادی استرس و اضطراب شده.
به عنوان مثال، توقعات بالایی که والدین نسبت به فرزندشون دارن که باید در درس ممتاز باشه، به نحوی که از حد توان فرزند خارج باشه، مقایسه ای که والدین نسبت به فرزند خودشون در کنار بچه های دیگر دارن، اختصاص دادن یک جایزه چشم گیر و قابل توجه و غیر متعارف در قبال موفقیت فرزند (که فرزند شما از دست دادن این جایزه رو به عنوان یک حسرت در زندگی تلقی کنه) ، تهدید و تنبیه والدین در صورت شکست، بخصوص وقتی این تنبیه پیشینه و سابقه هم داشته باشه، اعتیاد به بازی های رایانه ای و تجربه شکست به طور مداوم و مقارن سازی بازی با درس در مدرسه ....و موارد دیگری از این قبیل می تونه عوامل ایجاد کننده استرس و اضطراب باشه.
در کنار این عوامل، نحوه نادرست یادگیری و مطالعه و عدم تمرکز در حین مطالعه بخاطر وجود عوامل زیاد حواس پرتی می تونه بر درجه استرس و اضطراب فرزند شما بیفزاید.
حالا شما باید بررسی کنید که کدوم یک از عوامل فوق یا عامل دیگری احتمالا در ایجاد این ترس از شکست در فرزند شما دخیل بوده.
اگر فکر می کنید عوامل حواس پرتی ایام امتحانات مثل بازی دخیل در این ماجراست باید این قضیه رو حداقل در ایام امتحانات حذف کنید. و در ایام غیر امتحانی هم مدیریت کنید.
اگر فکر می کنید توقع زیادی از دانش آموز خود دارید یا به طور غیر متعارف از پسرتون در موفقیتهاش تعریف و تمجید کردید که ذهنیت رو در پسرتون ایجاد کردید که من باید همیشه در اوج باشم و نکنه من طوری در درس شکست بخورم که جایگاه خودم رو از دست بدم، در این مورد باید سنجیده عمل کنید، گوشزد کنید که ما والدین بیش از توان خودت چیزی نمی خوایم، به هیچ وجه فرزند خودتون رو با دیگران مقایسه نکنید، با وجود تلاش فرزند، به هیچ وجه اشتباهاتش رو توی سرش نکوبید، بلکه اتفاقا از اشتباه و شکست فرزندتون بهترین واکنش رو داشته باشید که درست است که نمره کم آوردی، اما هیچ اشکالی نداره چون تو تلاش خودت رو کردی، اما از این شکست می تونی استفاده کنی و عواملش رو شناسایی کنی، و در صدد جبران بر بیای.
گاهی هم حس رقابت بین همکلاسی ها و گاهی هم اون توقعی که پسر شما حس می کنه معلم از ایشون داره ممکنه در این امر دخیل باشه.
بهر حال این قضیه نیاز به بررسی داره
موفق باشید