پسرم خیلی اهل تلویزیون وگوشی است...

با سلام خدمت شما مراجع گرامی

خوشحالیم که به مجموعه ما اعتماد دارید. امیدواریم بتوانیم خدمتگزار خوبی برای شما باشیم.

انسان ها دارای ویژگی های اخلاقی متفاوتی هستند و تفاوت های فردی بین افراد یکی از موضوعات رایج و طبیعی است. وجود فرهنگ های مختلف و محیط های گوناگون باعث این تفاوت های فردی می شود. این موضوع را از این جهت بیان کردم که فرزندانمان را با دیگران مقایسه نکنیم. همین تفاوت ها موجب می شود که مقایسه کردن امری صحیح نباشد.

بعد از کرونا خانواده ها با چالش های زیادی مواجه شدند. یکی از این چالش ها اعتیاد به موبایل، تلوزیون و فضای مجازی می باشد. یکی از آسیب های این اعتیاد به فضای مجازی درون گرا شدن و عدم علاقه به حضور در جمع ها می باشد. همچنین

در ادامه به شما راهکارهایی ارائه می شود. امیدواریم با عمل کردن به آنها اتفاقات مثبتی در زندگی شما رخ بدهد.

1.برای استفاده از گوشی و تلوزیون در خانه قانون بگذارید و اجازه ندهید بیش از اندازه ی تعیین شده از گوشی و تلوزیون استفاده کند. توصیه می شود بیش از 2 الی 3 ساعت استفاده نشود.

2.برای اجرای قانون ضمانت اجرایی بگذارید. به این معنا که اگر قانون اجرا شد تشویق شود. و اگر قانون را اجرا نکرد از چیزی که به ان علاقه دارد محروم شود. مثلا اگر استفاده بیش از اندازه از گوشی داشت فردا از بازی کردن با گوشی محروم شود.

3.در اجرای این قانون قاطعیت و اقتدار داشته باشید. نه به این معنا که پرخاشگری کنید و داد بزنید. بلکه در مقابل اصرار فرزند و تخطی از قانون کوتاه نیایید و مودبانه و آرام قانون را یادآوری کنید.

4.معمولا وقتی بچه ها وقتشان خالی می شود و بیکار هستند به سمت تلوزیون و گوشی می روند. به همین جهت توصیه می شود برای اوقات فراغت فرزندتان برنامه داشته باشید. اگر اوقات او برنامه داشته باشد، دیگر فرصتی باقی نمی ماند که به سمت گوشی برود.

یک کاغذ بردارید و برنامه هایی که مناسب فرزندتان هست و از آن لذت می برد را لیست کنید. مثلا رفتن به کلاس ورزشی، بازی با دوستان، رسیدگی به تکالیف درسی، کمک در انجام کارهای منزل، بازی با گوشی و دیدن تلوزیون، کتابخوانی و هر کار مناسب دیگری که به ذهن خودتان می رسد.

5.بخشی از اینکه او نمی خواهد در مهمانی ها یا مکان های دیگر که همسالان او آنجا نیستند نیاید، به استقلال طلبی او برمی گردد که مربوط به دوره ی نوجوانی است. گاهی اوقات هم چون حوصله اش در برنامه هایی که همسالانش نیستند سر می رود حضور پیدا نمی کند. برای این موضوع می توان ارزش حضور او در جلسات و مهمانی ها را بیان کرد. مثلا اینکه آنها از اینکه تو بیایی خوشحال می شوند و اینکه به تو علاقه دارند که ما را دعوت کرده اند بگویید. سعی کنید در مهمانی ها و جاهایی که می روید به نحوی رفتار کنید که او لذت ببرد و یک خاطره خوش در ذهنش باقی بماند. برای نیامدن نباید او را تهدید و توبیخ کنید. فقط ناراحتی خود را بیان کنید.

6.اگر بچه ها ارتباطات اجتماعی شان تقویت شود نسبت به حضور در این مجالس هم رغبت بیشتری پیدا می کنند. متاسفانه عجین شدن زندگی افراد به فضای مجازی و اعتیاد پیدا کردن به آن موجب شده که دیگر علاقه ای به مهمانی ها و رفت آمدها پیدا نشود.

7.اینکه شب ها به تنهای جایی نمی رود شاید علتش ترسیدن و ضعف در اعتماد به نفس او باشد.

در زمینه اعتماد به نفس کودکان راهکارها و تکنیک های زیادی وجود دارد. شما می توانید به کتاب های زیادی که در این زمینه نوشته شده مراجعه کنید. بابت این موضوع هم توصیه هایی خدمتتان عرض می کنیم:

1.سعی کنید علل ضعف در اعتماد به نفس فرزندتان را بیابید. این کار باعث می شود به صورت ریشه ای اعتماد به نفس فرزندتان را تقویت کنید. وقتی علل را شناختید در مسیر برطرف کردن علل قدم برمی دارید. بعضی از این علل عبارتنداز:

عیب و ایراد گرفتن بیش از حد، تنبیه بدنی و یا تنبیه زیاد، اجازه استقلال ندادن به فرزند، کارهای فرزند را والدین انجام دادن، عدم توجه به توانایی های فرزند، بزرگ کردن نواقص و عیب های فرزند و عللی دیگر.

2.اجازه بدهید فرزندتان کارهایش را خودش انجام دهد. این محبت نیست که وظایف و کارهای شخصی فرزند را والدین انجام دهند بلکه موجب وابستگی و ناتوان شدن فرزند می شود.

3.به فرزندتان مسولیت هایی در حد توان او بدهید. این موجب می شود اعتماد به نفس او رشد کند و حس (من می توانم) در او بالا برود.

4.کارهای خوبش را بزرگ جلوه دهید و سعی و تلاشش را تشویق کنید. کارهای خوبش حتی اگر کوچک هم هست، اما آن را تشویق کنید.

4.سعی کنید اشتباهات کوچکش را نادیده بگیرید.

5.به واسطه داستان گویی به او الگو دهی کنید و از شخصیت های خوب که سختی های زندگی را پشت سر گذرانده و پیروز شده اند را برایش بیان کنید. گاهی خودتان داستان های خیالی بگویید.

6.بین اعتماد به نفس و مهارت یک رابطه تقریبا معناداری وجود دارد؛ یعنی افرادی که مهارت‌های بیشتری دارند معمولا اعتماد به نفسشان هم افزایش پیدا می‌کند. از این رو شما برای ارتقاء اعتماد به نفس فرزندتان میتوانید روی مهارت‌های او کار کنید و بازخوردهای مثبت نسبت به این مهارت‌هایش به او بدهید تا خودباوری او بیشتر بشود. مثلا اگر نقاشی قشنگی کشید، روی این مسئله مانور بدهید؛ تعریف و تمجیدش کنید؛ جلوی جمع بابت نقاشی‌اش تعریفش کنید. نه تنها نسبت به نقاشی کشیدنش، بلکه بطور کلی نسبت به ویژگی‌های ممتاز و مثبتش از تکنیک تشویق و تایید استفاده کنید.

آرزوی سلامتی و موفقیت برای شما داریم. اگر سوالی داشتید درخدمتیم.