سلام
بچه‌ام سه سالشه و برادرکوچولوم ۴سالشه و بچه خواهرم ۷ سال. اصلا رفتارهاشون باهم خوب نیست. بچه خواهرم زیاد با برادرم هست و همه نوع فحش و رفتار زشت یادش میده. درعین حال به هم علاقه دارن و لفظی خیلی اذیت برادرم می‌کنه و روحی روانی ضد اون رفتار می‌کنه که گریه کنه. حالا برادرم تمام رفتار و حرف زشت رو به پسرم یاد داده و اون رو میزنه و تمام رفتارهای بچه خواهرم رو با بچه من انجام میده. پسرمنم فقط جیغ میزنه و گریه می‌کنه. خسته شدم از صداش. فقط گریه می‌کنه برای همه چی.
همسرم هم خیلی ناراحت میشه از گریه بچه‌ام. نمی‌دونیم چکارکنیم. وقتی هر سه تامون دور هم جمع میشیم بدتره و همش ناراحتی و جنگ و دعوا بچه‌ها مسخره کردن حرف و قرآن شعر بد. درعین حال هرسه تاشون طاقت دوری هم رو ندارن. وقتی دعواشون میشه بچه من با ناخن میزنه. داداشم با سر میزنه با دست هل میده. باید حواسمان باشه بابام و همسرم نباشن که دلخوری پیش نیاد. رو بچه‌ها حساسن. واقعا درمونده شدیم چکارکنیم؟ هم برای دعوا زیاد از حد هم برای حرفای بد که میزنن و میخندن.
مثلاً میگن به همدیگه پی‌پی؛ ولی میخندن. استغفرالله اسم خدا بد میارن میخندن. بابام فرد مذهبی هست و برای هر حرف بد داداشم اون رو میزنه و دعوا می‌کنه.
لطفاً بگین رفتار درست چیه.
----------------
کاربران محترم مي‌توانيد در همين بحث و يا مباحث ديگر انجمن نيز شرکت داشته باشيد: https://btid.org/fa/forums
همچنين مي‌توانيد سوالات جديد خود را از طريق اين آدرس ارسال کنيد: https://btid.org/fa/node/add/forum
تمامي کاربران مي‌توانند با عضويت در سايت نظرات و سوالاتي که ارسال ميکنند را به عنوان يک رزومه فعاليتي براي خود محفوظ نگه‌دارند و به آن استناد کنند و همچنين در مرور زمان نظراتشان جهت نمايش، ديگر منتظر تاييد مسئولين انجمن نيز نباشد؛ براي عضويت در سايت به آدرس مقابل مراجعه فرمائيد: https://btid.org/fa/user/register
سلام و عرض ادب
از ارتباط شما با مجموعه اندیشه برتر سپاسگزاریم.
گاهی رفتار کودکان باعث درماندگی والدین می‌شود. آنان نمی‌دانند چگونه با مسائل فرزند خردسالشان روبرو شوند و چه واکنشی داشته باشند که مناسب باشد. پسر و برادرتان و خواهرزاده تان هنگامی که با یکدیگر بازی می‌کنند، حرف‌های زشت می‌زنند و با هم دعوا می‌کنند. این مسئله باعث کلافگی و نگرانی شما شده است. به دنبال راهکاری برای تغییر رفتار آن‌ها می‌گردید و نیاز به کمک و مشورت دیگران دارید. از این رو در ادامه نکاتی را برای راهنمایی شما بیان خواهم کرد.
1. کودکی: به این نکته توجه نمایید که پسرتان و دیگر پسران در سنین کودکی هستند و درک درستی از جهان اطراف و مناسبات اجتماعی که خط قرمز خانواده شماست، ندارد. پس آن‌ها با بزرگ سالان اطراف مقایسه نکنید. به هیچ وجه پرخاشگری و تنبیه بدنی انجام ندهید زیرا آنان در سنینی هستند که با این رفتار یا اعتماد به نفسشان از بین می‌رود و یا به دلیل استقلال خواهیشان سر لجبازی با شما بر می‌دارند.
2. بازیگوشی: پسران در سنین کودکی بازیگوشی را دوست دارند. علاقه دارند با یکدیگر بازی کنند حتی اگر تمام وقت آن به کلنجار رفتن با یکدیگر و دعوا ختم شود. زیرا که آنان هستند که جهان هم را به خوبی می‌شناسند. حوصله، وقت و انگیزه برای بازی با یکدیگر دارند بر خلاف بازی والدین با آنان. اما آنچه باعث دعوای آنان می‌شود نداشتن دانش و مهارت اجتماعی و حل مسائل اختلافی به خاطر سن کم و بی تجربگی است. اصلا خوبی این ارتباط‌ها آن است که پسران مدیریت کنترل و حل مسائل اختلافی را یاد می‌گیرند. بله. والدین به عنوان الگویی در دسترس باید با گفتار مهربانانه، رفتار مناسب را در برخی مواقع و به موقع به آنان بیاموزد.
3. والدین: والدین الگویی فرزندان هستند. نمی‌شود آنان یکدیگر را مسخره کنند، فحش دهند، دعوا کنند. بر سر هم فریاد بکشند با فرزندان نیز چنین رفتار کنند بعد شما انتظار داشته باشید آنان سخنان بد به زبان نیاورند. آنان که از وقتی به دنیا آمدند این سخنان را بلد نبودند بلکه اطرافیان به آنان آموخته‌اند. اکنون نیز با تغییر مثبت رفتار اطرافیان و والدین این مشکلات قابل رفع شدن هستند.
لطفاً بعد از انجام مشاوره، نتیجه و بازخورد آن را با ما در میان بگذارید.
برای راهنمایی بیشتر می‌توانید از مشاوره تلفنی رایگان به شماره 02533130044 از ساعت 8 الی 13 استفاده نمایید.
موفق و پیروز باشید.