سلام علیکم
شرمنده، می‌خواستم راهنمایی بفرمایید.
بنده 36 ساله ازدواج کردم. 30 سال معلم بودم و تقریبا سه سال هست بازنشست شدم.
سی سال کار، کارت حقوقم کامل دست همسرم بود و به من نمی‌داد. هر کار می‌کردم نمی‌داد. بعد بازنشستگی با زور گرفتم. الان چند ماهه دعوا راه انداخته، من را کتک زده، بیرون کرده از خانه؛ به خاطر اینکه کارت ندادم. خیلی از دستم ناراحته.
همش قهرمی‌کنه، حرف نمی‌زنه. گاهی میگه هرچی تو درست کنی نمی‌خورم. خیلی بهانه‌گیر شده. خیلی به من و پسرم که ازدواج کرده رفته، گیر میده، دعوا میکنه، جلوی زنش حقیرش میکنه.
میگه سخت میگیرم تا خودت بری.
باید چکار کرد؟
ممنون.
----------------
کاربران محترم مي‌توانيد در همين بحث و يا مباحث ديگر انجمن نيز شرکت داشته باشيد: https://btid.org/fa/forums
همچنين مي‌توانيد سوالات جديد خود را از طريق اين آدرس ارسال کنيد: https://btid.org/fa/node/add/forum
تمامي کاربران مي‌توانند با عضويت در سايت نظرات و سوالاتي که ارسال ميکنند را به عنوان يک رزومه فعاليتي براي خود محفوظ نگه‌دارند و به آن استناد کنند و همچنين در مرور زمان نظراتشان جهت نمايش، ديگر منتظر تاييد مسئولين انجمن نيز نباشد؛ براي عضويت در سايت به آدرس مقابل مراجعه فرمائيد: https://btid.org/fa/user/register
با سلام وادب و احترام خدمت شما کاربر ارجمند.
از حسن نظر شما به مجموعه پاسخ گویی اندیشه برتر کمال تشکر را داریم.
واضح است که ازدواج زن و مرد حقوق و تکالیفی را در رابطه با آنها بوجود می آورد؛ به این معنا که علی رغم ایجاد حقوقی برای آنها، تکالیفی نیز به عهده آنان قرار خواهد گرفت. به عنوان نمونه، می توان از لزوم تمکین زن در مقابل شوهر یاد کرد که به معنای پذیرش ریاست شوهر در زندگی مشترک است؛ و از طرفی نیز مرد را متعهد به حقوق مالی در قبال زن می گرداند؛ و حقوقی از قبیل؛ نفقه، اجرت المثل، مهریه و... را برای زن در تعهد مرد قرار می دهد.
اما در مقابل، مرد نیز موظف شده است تا مخارج زندگی مشترک را پس از ازدواج با زن تامین کند که این موضوع بار حقوقی ویژه ای داشته و در صورت عدم پرداخت نفقه زن ، مرد را با ضمانت اجراهای حقوقی و قانونی مواجه می سازد. علاوه بر این، حین عقد نکاح مرد مکلف به تادیه مالی تحت عنوان مهریه نیز شده است که هر زمان پس از ازدواج توسط زن قابل مطالبه خواهد بود.
فارغ از تکالیف مالی مذکور، هر یک از زن و شوهر به لحاظ قانونی موظف به حسن معاشرت با یکدیگر و تامین نیازهای معنوی یکدیگر بوده و باید از باب تعاون و همکاری با یکدیگر اسباب آرامش خاطر و خوشبختی دیگری را فراهم نمایند که این موضوع در قانون مدنی تحت عنوان معاضدت در تشیید مبانی خانواده مورد بحث قرار گرفته است.
بر اساس ماده 1118 قانون مدنی، زن مستقلاً می‌تواند در دارایی خود هر تصرفی را که میخواهد، داشته باشد؛ و مرد نمی‌تواند او را از شغل و درآمد او منع کند مگر اینکه شاغل بودن زن مستلزم ایجاد بحرانی در روابط بین او و همسرش و شکلاتی برای فرزندان او به همراه داشته باشد که در این صورت مستلزم رضایت شوهر است در غیر این صورت زن مالک اموال خود است و حتی شاغل بودن زن مرد را از حقوقی که بر عهده دارد از قبیل نفقه و. مبری نمی‌کند.
برخی مردان فکر می‌کنند زمانی که مالکیت زن رادارند، درنتیجه می‌توانند مالکیت اموال وی را به‌زور و اجبار از آن خود کنند این طرز تفکر به دلیل ناآگاهی‌های حقوقی از ماده 1118 قانون مدنی است.
در هیچ‌یک از این موارد حقوقی اجبار یا اکراه زن مبنی بر اینکه حقوق و دستمزد ناشی از زحمات و شغل خود را باید در خانواده هزینه کند نیامده است و اگر چنانچه به‌قصد تبرا و با اختیار خودش هزینه نماید از باب موضوعات اخلاقی و است. مگر اینکه شوهر قبل از ازدواج با زن شرط کند که اجازه کار کردن به تو نمی‌دهم به‌شرط اینکه حقوق تو در اختیار من باشد و زن آن را بپذیرد و این شرط در سند نکاحیه نیز آماده باشد.
استفتاء از امام خمینی ره در خصوص مالکیت زن بر اموال و دارایی‌های خود:
مالکیت انسان بر اموال و دارایی‌های خویش حق مشروع و غیرقابل‌انکار اوست؛ و در بهره‌مندی از آن فرقی بین زن و مرد نیست. زنان نیز در استفاده از حق مالکیت خود و دخل و تصرف ناشی از آن همانند هر عاقل و بالغ دیگر؛ و در حدود موازین شرعی و اغراض عقلایی نیاز به اجازه و تصویب دیگری ندارند.
زنان حتی حق‌دارند که اطلاعات مربوط به اموال، حساب بانکی و گردش مالی خود را از دسترس دیگران حتی شوهر، پدر، مادر، فرزند و برادر دور داشته و محفوظ دارند؛ و بدون اجازه و حتی بی‌اطلاع هر یک از آنان به دیگری و یا هرکسی که صلاح می‌دانند کمک نمایند.
در کتاب استفتاءات امام خمینى؛ ج 3، ص: 553 در این خصوص چنین آمده است: ...
بنابراین با توجه به اختیاراتی که شرع و قانون در اختیار شما گذاشته است شما قدرت تصرف اموال خود را و حتی کارت حقوقی خود رادارید و از اول باید این موضوع را تفکیک و آگاهی‌رسانی می‌کردید که باعث بروز اختلاف نمی‌شد.
چنانچه بازهم در این زمینه سؤالی داشتید می‌توانید در ادامه همین پست ارسال نمایید.
موفق باشید.
با سلام وادب،
بسیار سپاسگزار هستم ، از جواب کامل و جامع شما،
حالا همسرم ، چندماه است ،
میگوید اگر کارت حقوقت را ندهی،
یه روز که امدی خانه،
ناراحت نشو ، من یک زن دیگر میگیرم،
تاکید خیلی زیاد واصرار دارد براین موضوع که من با تو نمیتوانم بسازم،
برو میخوام زن بگیرم ،
به همه هم دارم میگم،
اول و اخرش من زن دیگه میگیرم،
برو بفکر خودت باش،
من زندگی خودم دارم ،
توهم زندکی خودت،
شرمنده میشه راهنمایی بفرمابید
بایدچکارکرد؟
تمام سرمایه من همین کارت حقوقم است،
ایشان ،باغ ،خانه ،دوتا ماشین،
چهارتا زمین ، کلی اساس ،
ویلا درباغ باتمام امکانات را دارد،
بازم کارت مرا میخواهد،
چندماه ما دعوا داریم،
درضمن تمام مخارج خانه را به داده،
خرج خانه همش بامن است،
کمی اگر کم بگذارم غوغا راه میاندازد،
همش میگه پولت را دادی به پسرت،
خیلی خیلی بامن و پسرم بده،
انگار از مادوتا خوشش نمیاد،
یک دخترهم دارم ازدواج کرده،
خداشکر با اون خوبه،
پسرم را جلوی خانمش ،
همش تحقیر میکنه،
شرمنده
،
چکار باید کرد؟
ممنون
با سلام وادب و احترام مجدد خدمت شما کاربر ارجمند.
از اعتماد مجددتان خرسند و سپاسگزارم
همان طور که در پاسخ چند ماه قبل خدمتتان عرض شد در خصوص استقلال مالی زن در قانون فارغ از تکالیف مالی بین زن و مرد و همچنین دستورات قانونی و شرعی در تقسیم کارهای بین زن و مرد، هر یک از زن و شوهر به لحاظ قانونی موظف به حسن معاشرت با یکدیگر و تامین نیازهای معنوی یکدیگر بوده و باید از باب تعاون و همکاری با یکدیگر اسباب آرامش خاطر و خوشبختی همدیگر را فراهم نمایند که این موضوع در قانون مدنی تحت عنوان معاضدت در تشیید مبانی خانواده مورد بحث قرار گرفته است.
بر اساس ماده 1118 قانون مدنی، زن مستقلاً می‌تواند در دارایی خود هر تصرفی را که میخواهد، داشته باشد؛ و مرد نمی‌تواند او را از شغل و درآمد او منع کند مگر اینکه شاغل بودن زن مستلزم ایجاد بحرانی در روابط بین او و همسرش و مشکلاتی برای فرزندان او به همراه داشته باشد که در این صورت مستلزم رضایت شوهر است در غیر این صورت زن مالک اموال خود است و حتی شاغل بودن زن مرد را از حقوقی که بر عهده دارد از قبیل نفقه و. مبری نمی‌کند.
برخی مردان فکر می‌کنند زمانی که مالکیت زن رادارند، درنتیجه می‌توانند مالکیت اموال وی را به‌زور و اجبار از آن خود کنند این طرز تفکر به دلیل ناآگاهی‌های حقوقی از ماده 1118 قانون مدنی است.
در هیچ‌یک از این موارد حقوقی اجبار یا اکراه زن مبنی بر اینکه حقوق و دستمزد ناشی از زحمات و شغل خود را باید در خانواده هزینه کند نیامده است و اگر چنانچه به‌قصد تبرا و با اختیار خودش هزینه نماید از باب موضوعات اخلاقی و است. مگر اینکه شوهر قبل از ازدواج با زن شرط کند که اجازه کار کردن به تو نمی‌دهم به‌شرط اینکه حقوق تو در اختیار من باشد و زن آن را بپذیرد و این شرط در سند نکاحیه نیز آماده باشد.
طبق قوانین و شرع مقدس زن می‌تواند حقوق دریافتی خود را آزادانه و به اختیار خود در هر راهی که میخواهد خرج کند و شوهر وی نمی‌تواند وی را مجبور کند تا وی از حقوق‌اش در خرج خانه مشارکت داشته باشد، مگر آنکه خود زوجه به این امر راضی باشد.
یکی از مهم ترین پیوندهای میان دین و قانون اهمیت و جایگاه زن در نظام دینی و قانونی است، از همین روی ماده 1118 قانون مدنی بیان می‌دارد: زن مستقلاً می‌تواند در دارایی خود هر تصرفی را که میخواهد بکند.
به عبارتی دیگر در حقوق ایران، اموال زن و مرد دارایی مشترک را تشکیل نمی‌دهد، بلکه اموال هریک از زوجین مستقل و جدا از اموال دیگری است. بنابراین ملاحظه می‌شود زن در حقوق ایران و نیز از منظر دین از نظر مالی مستقل است.
بنابراین زن می‌تواند در اموال خود همچون حقوق دریافتی اش در صورت شاغل بودن، اموالی که به وی ارث می‌رسد و یا حاصل زحمت خودش است، یا حتی اموالی باشد که شوهرش به وی داده است و به طور کلی هرچه غیر اینها باشد مانند جهیزیه اش، آزادانه تصرف کند و هرگونه عمل مادی یا حقوقی همچون فروش یا اجاره یا امثال اینها، نسبت به آنها انجام دهد.
از سوی دیگر توانایی مالی زوجه مانع و نافی حقوقی که از طرف او بر مرد واجبه از قبل: حق نفقه، اجرت المثل، مهریهف حق تنصیف اموال شوهر، حق نحله وی مانعی مبنی بر مطاله نفقه از زوج نخواهد بود. یعنی اگر زن شغل مکفی و با حقوق عالیی داشته باشد و ثروت فراوانی از پدر و شغلش بدست آورده باشد باز همین ثروت و غنای زن دلیلی نمی شود که مرد حقوق زنش را رعایت نکند و به او ندهد.
به عبارتی دیگر شوهر حق هیچ گونه مداخله در اموال و دارایی زن را ندارد، حتی آنکه ریاست وی بر خانواده نیز چنین اختیاراتی را برایش ایجاد نخواهد نمود. از همین لحاظ حقوق اسلام و ایران برای زن اهلیت کامل قائل شده است و برخلاف حقوق سابق اروپا، زن را به هیچ وجه محجور نشناخته است.
حتی در حقوق اسلامی زن می تواند برای کارهایی که در منزل شوهر و به امر او انجام می دهد، از وی مطالبه اجرت و حق الزحمه نماید. البته اگر زن قصد تبرع داشته باشد، یعنی قصد آنرا داشته باشد که به طور رایگان و افتخاری کارهای خانه را انجام دهد، مستحق حق الزحمه یا اجرت نخواهد بود.همه این موارد بیان می دارد که حقوق زن تا چه میزانی است و چه میزان حدود و اختیار دارد از همین روی قانونگذار برای حفظ جایگاه مرد در اینکه ثروت و حقوق زن او را به دلیل استقلال مالیی که دارد از وظایفش باز نماند و باعث جدایی از طرف زن نشود و به خاطر حفظ جایگاه مرد قانون حق طلاق را به مرد بدهد.
اما درخصوص تهدیدات همسرتان مبنی بر ازدواج مجدد
با توجه به مواردی که به آنها اشاره داشتید( دلایل اختلاف مالی )مرد علاوه براینکه از این روش به نوعیاخاذی از همسرش خود تحت عناوین مجرمانه به صورت تهدیدی اقدام به اخازی می نماید که از نظر قانون جرم تلقی می شود همچنین بدون دلیل تا زمانی که همسرش همه شرایط و شاخصه های سلامت را دارد نمی تواند اقدام به ازدواج دوم نماید.
اگر چنی کاری را مرد انجام بدهد علاوه بر جرم کیفری برای مرد و اما زن اول با اثبات ازدواج مجدد شوهر بدون اجازه خود می تواند به استناد بند ۱۲ شروط عقدنامه تقاضای طلاق کند و در صورت تمایل علاوه بر طلاق می تواند نفقه، مهریه، اجرت المثل، وتنصیف اموال را که برای هر مردی کمر شکن خواهد بود را هم وصول نماید.
زیرا با تحقق این بند از شروط ضمن عقد، زن وکیل زوج در طلاق می گردد اما اگر شوهر شرط مذکور را امضاء نکرده باشد زوجه می تواند از طریق اثبات عسر و حرج و البته استناد به بند ۱۰ ماده ۸ قانون حمایت خانواده مصوب ۱۳۵۳ از دادگاه تقاضای طلاق کند. در این مواقع مردها حق طلاق را به عنوان اهرم فشاری بر زن از او می خواهند در صورت بخشیدن مهریه مرد هم اقدام به طلاق می نماید. اما در این فرض سوال شما مرد نمی تواند از این حربه استفاده بکند.
در خصوص این بخش از سوال شما کاربر محترم که فرمودید:
((ایشان ،باغ ،خانه ،دوتا ماشین، چهارتا زمین ، کلی اساس ،ویلا درباغ باتمام امکانات را دارد، بازم کارت مرا میخواهد، چندماه ما دعوا داریم، درضمن تمام مخارج خانه را به داده، خرج خانه همش بامن است، کمی اگر کم بگذارم غوغا راه میاندازد، همش میگه پولت را دادی به پسرت))
در جواب بهتر است به شما بگویم این مقدار دارایی شوهرتان اگر در زمان ازدواج با شما به دست آورده نصف همه این اموال علاوه بر مهریه متعلق به شما است . اما اگر از قبل از ازدواج آنها را داشته باشد نمی توانید ادعایی در این خصوص داشته باشید. نکته دوم اینکه مرد ها در این شرایط اقدام به انتقال و جابه جایی اموالشان به نام اقوام یا دوستانشان می کنند تا توسط دادگاه به نفع همسر او ضبط و توقیف نشود.
شما باید به صورت نامحسوس این قبیل مدارک را کپی داشته باشید تا در صورت هر گونهانتقال و جابجایی دادگاه همه معاملات را باطل کرده و به عنوان حقوق شما ضبط می نماید.
ضمن اینکه هزینه های منزل و فرزندان همه و همه بر عهده همسرتان است و شما می توانید این اقدام را نکنید. ضمن اینکه این موارد از وظایف مرد است و از مصادیق نفقه است که بر او واجب می باشد. اما اگر حودتان از روی میل و رغبت هزینه می کنید اشکالی ندارد.
اگر چنانچه اختلاف شما زیاد شد به طوری که ترس از انجام اقدامات ایشان را داشتید می توانید به مراجعه به اداره ثبت و اسناد محل سکونتتان اقدام به قرار تامین نموده و یا مهریه خود را به ارا بگذارید. جهت توضیح بیشتر از موارد حقوقی تا با شماره 33130044 و با پیش شماره 025 استان قم تماس گرفته تا توضیحات بیشتر به صورت تلفنی توسط کارشناس حقوقی ارایه نمایم.
چنانچه باز هم در این زمینه سوالی داشتید باز هم در ادامه همین پست ارایه نمایید.
موفق باشید.
سلام علیکم،
شرمنده سوالی داشتم خدمتتان،
باهمسرمشکلی دارم، چندین سال هست،
ایشان باتمام کارهایی که انجام میدم مخالفه،
بادرس، رانندگی، روزه، نمازشب،
دعا رفتن و زیارت......
صدقه دادن وخمس،.....
همش مخالفه میگه راضی نیستم انجام بدی چندسال سرهمینها دعوا داریم
خودم فرهنگی هستم، همه را ازحقوق خرج میکنم، بازم ناراضی هست،
بخصوص سرروزه گرفتن،
خودش بازنشسته است ازخانه تکان نمیخوره، خیلی کم بیرون میره، گاهی کاری داشته باشه،
خیلی تحت فشارم، لطف راهنمایی بفرمایید
باتشکر
با سلام وادب و احترام مجدد خدمت شما کاربر ارجمند.
از اعتماد مجددتان خرسند و سپاسگزارم
معمولا برای ازدواج موفق، قبل از اینکه دو طرف تصمیم به ازدواج بگیرند، خود را کاملاً معرفی کرده و انتظارات و علاقه ها و خواسته ها و نیازها و موضوعاتی را که برای آن ها مهم است،به طرف مقابل می گویند تا هر دو با آگاهی از شخصیت اصلی همدیگر ازدواج داشته باشند که ظاهراً این امر توسط شما به طور کامل انجام نشده یا نادیده گرفته شده است.
جواب نقضی:
مرد نمی تواند همسر خود را از اعمال عبادی و واجب خود منع کند. در خصوص امور مستحبی هم بنابه دلایلی که در انتها به آن اشاره می شود نیز نمی تواند مانع عبادات، دعاها، ونذر و قسم هایی که میخواهد انجام بدهد در صورتی که حق شوهر را ضایع نکند بشود. در واقع حق شوهر بر زن مانع از ادای واجبات او نمی شود، یعنی شوهر نمی تواند جلوی نماز، روزه، حج و... زن را بگیرد که این اصل مسلّم و محکم است، همچنین تحصیل علم واجب مانند عقاید، فروع فقهیّه، مسائل اخلاقیه واجبه نیز نمی تواند از آنها منع بکند.
مهم این است چگونه در شرایط فعلی زندگی خود را مستحکم و بر اساس موازین شرعی حفظ کنید. بدین منظور لازم است نکات زیر را رعایت فرمایید:
1. در وهله اول خود را به عنوان یک زن ضعیف،حساس و شکننده به همسر و فرزندانتان معرفی نکنید چرا که باعث یأس و ناامیدی همسر و فرزندانتان از شما خواهد شد بلکه با توانایی هایی که دارید سعی کنید مدیریت بحران خانواده خود را برعهده گرفته و مدیریت نمایید.
این به منزله مقابله به مثل با رفتارهای شوهرتان نیست چرا که اغلب مردها وقتی به این سن می رسند تا حدودی این قبیل رفتارها را دارندو رفتارهای کودکانه از خود بروز می دهند و این زن است که با اقتدارش و البته با دقت و هنری که به خرج میدهد مسائل را مدیریت می کند. در واقع مرد مدیریت بهزیستی خانواده است و زن مدیریت بحرانهای خانواد لذا نقش مادر از اهمیت به سزایی برخوردار است.
2.ترسهای مرد خود را شناسایی کنید.
هر یک از زن و مرد ترسهای ذاتی دارند که اگر زن و مردی هنرمند باشند این ترسها را بشناسند و رعایت کنند زندگی گلستان می شود.
پزنها از سه چیز می ترسند. نوع این ترس ها از جنس ترس از مار و موش و سوسک نیست بلکه ترسهایی است که خدا به عنوان یک نیاز به زن داده است تا مرد بلد باشد چگونه با عاشقانه‌هایش این ترس را از بین ببرد. این سه ترس در زنها ؛ 1. ترس از دیده نشدن 2. ترس از تکراری شدن و 3. ترس از مقایسه شدن دارند و به شدت از این سه ترس متنفرند. یک مرد با یک دوستت دارم واقعی می تواند این ترس ها ارا از بین ببرد و به همسرش آرامش بدهد.
اما مردها فقط از یک چیز می ترسند و آن ترس چیزی نیست جز این که اقتدارشان و ابهت شان زیر سوال برود می ترسند. برای اینکه اقتدارشان نشکند می‌بینید گاهی دروغ هم می گویند تا نزد همسرشان اقتدارشان از بین نرود بنابراین گاهی غرش می کنند و گاهی این قبیل تحریم ها را انجام میدهند.
البته به نظر می رسد بیشتر این اختلافاتی که وجود دارد جنبه پولی و مالی یا گرفتن کارت حقوق تان نداشته باشد و در روابط زناشویی‌تان اختلال وجود دارد و همین هم باعث تشدید رفتارهای غیر منطقی همسرتان شده است. شما می توانید با ایجاد یک فضای عاشقانه اقدام به رفع نیازهای همدیگر نمایید که قطعاً بعد از مدتی این شرایط تعدیل خواهد شد. در این سن و با داشتن فرزندان بزرگ و با شخصیتی که تربیت نمودید راهی دادگاها شدن به صلاح نیست. اما اگر همه راه ها را رفتید ومشکل برطرف نشد در آن صورت می شود راه حل جدیدی ارائه نمود.
اساس زندگى بر هماهنگی، رأفت و صمیمیت است. مردها اسیر توجه اهند و زن ها در بند محبت و توجه شوهر خود. از این رو براساس رسالت زن و مرد زندگی را باید مدیریت نمود. خانواده را با اجراى قوانین و مقررات باید اداره کرد و زندگى را بر پایه اخلاق، گذشت، رفاقت، همکارى و همدلى تداوم بخشید. در غیر این صورت شیرازه جامعه و خانواده از هم مى پاشد و زندگى به مُردگى تبدیل مى گردد.
اما درباره حدود تبعیت از همسر پرسیده اید. در پاسخ می گوییم :
در اوامر و نواهى الهى (یعنى آنچه شرعا بر زن واجب یا حرام است مثل نماز، روزه، حج،خمس، نذر، عهد و قسم یا ترک گناه ) امر و نهى و رضایت و عدم رضایت واذن و عدم اذن شوهر اثرى ندارد، بلکه بر زن واجب است مطیع شرع مقدس باشد نه دستور شوهر.
اما در مورد خروج از منزل و پوشیدن لباس و انجام مستحبات باید مطیع شوهر باشد، مگر این که شوهر از او بخواهد که بدون رعایت حجاب و یا با لباس مهیج یا با آرایش از خانه بیرون رود که در این صورت اطاعت لازم نیست. بنابراین حد اطاعت از شوهر تا آنجا است که مخالف دستور الهی نباشد لذا در عين احترام كافی و لازم ،در اين مورد از او اطاعت نكنيد.
در این خصوص لازم است بدانید :
اگر چه اطاعت همسر از نظر شرعی در این مورد لازم نیست. اما توصیه می کنیم با زبان نرم و دلنشین و در فضایی که همدلی و صمیمیت باشد، او را قانع کنید تا موجبات ناراحتی بین شما و ایشان فراهم نشود. در این زمینه می توانید ضمن تماس با شماره (33130044 و با پیش شماره 025) ، از کارشناسان و متخصصین همکاران ما در بخش تلفنی در این خصوص راهنمایی بگیرید.
3. تلاش شما برای آشنا ساختن به همسرتان با نماز و اهمیت دادن به امور عبادی ، کاری بس ارزشمند و مورد پسند و از برجسته ترین و متعالی ترین امور است .
به نظر می رسد یکی از علت های اصلی سستی و کاهلی در نمازبسیاری از افراد، ضعف اراده و تنبلی و نیز عدم شناخت فلسفه نماز است. از این رو لازم است ایشان را با فلسفه نماز آشنا سازید. می توانید از او بخواهید کتاب‌هایی را در زمینه نماز، اهمیت و فلسفه و آثار نماز را مطالعه کند. کتاب های ذیل در این زمینه مناسب اند:
« نخستین گام در نماز» ، غلامعلی نعیم آبادی؛ نماز زيباترين الگوي پرستش، غلامعلي نعيم‌آبادي؛ نماز از ديدگاه قرآن و حديث، موسوي لاهيجي؛ نماز در آینه وحی، غلامعلي نعيم‌آبادي؛ پرتوی از اسرار نماز ، محسن قرائتی؛ نماز، حسين انصاريان.
خواهر گرامی؛
هر شخصی یک نقطه پذیرش و به قول معروف «رگ خوابی» دارد.
سعی کنید این رگ خواب و نقطه پذیرش همسرتان را به دست آورید. از این کانال وارد شوید و هدف خود را تعقیب کنید. به صرف این که باید شخصی را هدایت کرد، بسنده نکنید، بلکه با مطالعه روی خصوصیات وی، راه نفوذ در او و جلب نظر او را به دست آورید و اقدام کنید.
دقیقاً باید راههای نفوذ و تأثیرگذاری بر همسرتان را بشناسید. متناسب با آن برنامهریزی کنید. بدون داشتن چنین درکی چه بسا بسیاری از زحمات شما بینتیجه یا کم ثمر خواهد بود. بنا براین اگر ایشان خودگرا و منطقپذیر است، باید با زبانی بسیار منطقی و مستدل او را قانع سازید.
اگر فردی نصیحت و انذارپذیر است، باید بیش تر بر جنبههای عقوبتی ترک نماز و روایات و حکایات وارده در این مورد با او سخن گویید. اگر احساس میکنید با محبت بیش تر می‌توانید او را به سوی خدا بکشانید ، باید از همین طریق وارد شوید. اگر راههای دیگری بر او مؤثر است تا جایی که با احکام شرع انطباق دارد، از آن راهها استفاده کنید. در هیچ یک از مراحل ارشاد و راهنمایی از برخورد نیک و ملاطفت آمیز و احترام نهادن دور نشوید. تبلیغ عملی داشته باشید.
بیان تأثیرات منفی ترک نماز و روزه و استفاده از روایات بیان شده توسط اهل بیت (ع ) در این زمینه بسیار موثر است. به خصوص اگر به روش غیرمستقیم ارائه گردد و موجب تنبه و موعظه کردن را فراهم سازد. یعنی غیر از ارائه شناخت باید در صدد موعظه گری و تنبه قلبی وی نیز برآیید . با ترس و بیم دادن از عذاب اخروی و پیامدهای منفی ترک نماز و روزه دل او را از غفلت آزاد سازید.
3- در شرایط حاضر، از صحبت در خصوص مسائلی که موجب تفرقه و دلخوری بین شما و همسرتان می شود، مثل طرح مباحث سیاسی جدا خودداری کنید.
در ادامه استفاتائات مراجع بزرگوار را در این زمینه خدمتتان تقدیم می نمایم.
اجازه شوهر
1. نذر زن با اجازه شوهر
سوال: آیا زن برای نذر کردن باید ابتدا از همسرش اجازه بگیرد؟
جواب: نذر زن اگر مزاحم حقوق شوهر باشد بى اجازه او باطل است و اگر مزاحم نباشد احتياط مستحب آن است كه با اجازه او باشد.
2. تبعیت از شوهر
اجازه شوهر برای روزه‌ی قضا
آیا زن برای گرفتن روزه‌ی قضا باید از شوهر اجازه بگیرد؟
درصورتی‌که مزاحم حقوق شوهر نباشد تبعیت از مواجب نیست و اگر مزاحم حقوق شوهر است تنها در صورتی تبعیت واجب نیست که وقت برای گرفتن روزه تنگ باشد.
3. اجازه شوهر در هدیه اموالی که زن بابت نفقه گرفته به دیگران
با توجه به اینکه زن مالک نفقه است آیا زن می‌تواند لباس و کفشی که شوهر بابت نفقه خریداری کرده است را به دیگری ببخشد؟
در فرض سؤال مانعی ندارد.
4. اجازه شوهر در انجام مستحبات
آیا زن برای انجام عبادات و اعمال مستحب نیاز به اجازه گرفتن از شوهردارد؟
در مورد اعمال مستحب اجازه لازم نیست مگر آنجا که مزاحم حقوق شوهر باشد.
5.اجازه شوهر در هزینه کردن درآمد زن
آیا زن شوهردار می‌تواند از اموالی که در اختیار دارد در موارد تبرّع بدون اجازه‌ی شوهر استفاده نماید؟
اگر از درآمد خود هزینه می‌کند نیازی به اجازه شوهر ندارد اما خوب است به‌گونه‌ای رفتار شود که موجب اختلاف نگردد.
6.حکم زن و حج مستحبی او بدون اجازه شوهر
اگر زنى بدون اجازه شوهر به حج يا عمره مستحبی برود، آيا فقط گناه كرده، يا اعمالش نيز باطل است؟ و آيا چنين زنى حق دارد مُحرم شود، يا بايد بازگردد؟
چنين زنى مرتكب گناه شده و بايد به وطن بازگردد، ولى اگر محرم شود و حج يا عمره بجا آورد، حج و عمره‌اش صحيح است.
دسته‌ها: فصل سوم حج مستحبی
7. نذر حج قبل از ازدواج و اجازه شوهر
اگر خانمى قبل از ازدواج نذر كرده باشد كه حجی بجا آورد، آيا در اين صورت اجازه شوهر لازم است؟ آيا شوهر حقّ ممانعت دارد؟
اگر خانمى قبل از ازدواج نذر كرده باشد كه حجی بجا آورد، پس از ازدواج جهت انجام فريضه حج، اجازه شوهر لازم است و شوهر حقّ ممانعت دارد. مگر اینکه به هنگام ازدواج شرط كرده باشد.
چنانچه باز هم در این زمینه سوالی داشتید می توانید در ادامه همین پست ارسال نمایید.
موفق باشید