با سعه صدر است که می توان نگاهی جامع داشت و همه گروه ها را به دور چراغ انقلاب جمع کرد.
برای صالح بودن، فرد باید حائز بسیاری از شرایط باشد. یکی از شرایطی که به نظر میرسد بسیار مهم باشد داشتن سعه صدر است. این سعه صدر است که جامعه را در مواقع بحرانی نجات می دهد. رئیس جمهور منتخب باید بتواند با سعه صدر، تمام گروههای داخل نظام را ببیند و با آنها تعاملی سازنده داشته باشد؛ و الّا جامعه را تنش فرا خواهد گرفت و بحران ساز خواهد شد. این سعه صدر است که گروهها و افکار را با فرد همراه می کند و آنها را در زیر یک پرچم جمع می کند. این سعه صدر است که رویش نیروها را رقم میزند و از تفرقه جلوگیری می کند. این سعه صدر است که باعث می شود رئیس جمهور تحمل منتقد را داشته باشد و به آنها برچسب بی سوادی و بی شناسنامه بودن نزند.
تندی و زدن مخالف کار سختی نیست؛ آنچه که سخت است تحمل نظرات و انتقادات مخالف است. کاندید اصلح کسی که به مخالف اجازه سخن بدهد و اگر لازم بود جواب بدهد و اگر انتقاد مخالف، صحیح بود آنرا با شهامت بپذیرد و حق را به مخالف بدهد.
قرآن در بازگویی جریان حضرت موسی، دعای او برای رویارویی با فرعون را چنین نقل می کند: «قالَ رَبِّ اشْرَحْ لي صَدْري [طه/25] خدایا شرح صدر برایم عنایت فرما.»
حضرت موسی بخاطر اهمیت سعه صدر، این دعا را در ابتدای خواسته هایش آورد. به واقع نیز چنین است؛ یعنی شرح صدر بالاتر از هر چیزی است. هر یک از کاندیداهای محترم نیز باید با سعه صدر برنامه ها و شیوه مدیریتی خود را تبیین کنند.