-امام صادق (علیه السلام) دست زدن به نامحرم را نفی میکنند و خطاءکننده را امر به توبه میکنند.[ترجمه جامع أحاديث الشيعة، ج25، ص519]
در روابطمان گاه مسایلی وجود دارد که برای ما عادی شده است ولی مخالف آموزههای اسلام است. یک مورد از ارتباطاتمان رابطه با نامحرم است. آشنا شدن با هنجارهای دینیِ رابطه با نامحرم، ما را در پیمودن مسیر تکامل کمک خواهد کرد. یکی از اصحاب امام صادق (علیه السلام) ابوكهمس است که میگوید: «در مدينه در خانهاى ساکن بودم. در آن خانه كنيزى بود كه از او خوشم مىآمد. يك شب به خانه بازگشتم، آن كنيز در را برايم باز كرد. من دست او را گرفتم. فرداى آن روز خدمت امام صادق (عليه السلام) رسيدم، حضرت فرمود: از كارى كه ديشب كردى نزد خداوند توبه كن.»[ترجمه جامع أحاديث الشيعة، ج25، ص: 519] در این روایت امام (علیه السلام) صحابی خود با لطافت به یکی از گناه های رابطه با نامحرم آشنا میکنند. با تامل در این روایت میتوان به حداقل ملاکهای اسلام در رابطه با نامحرم پیبرد.
پی نوشت
ترجمه جامع أحاديث الشيعة، بروجردى، آقا حسين(1380 ق)، مترجم: عده اى از فضلاء، مصحح: جمعى از فضلاء، انتشارات فرهنگ سبز، تهران، سال چاپ: 1386 ق، چاپ: اول، ج25، ص: 643.