- گمراه کردن خداوند به معنى عكس العمل كارهاى نادرست و غلط خود انسان است كه او را به گمراهي مىكشاند، و از آنجا كه اين خاصيت را خدا در اين گونه اعمال قرار داده، به خدا نسبت داده مىشود.
برخی گفته اند طبق گفته قرآن در آیه 33 سوره رعد، خدا انسان را گمراه می کند.« هر كس را خدا گمراه كند، راهنمايى براى او وجود نخواهد داشت.» پس اگر ما شبهه ایجاد می کنیم، تقصیر ما نیست؛ بلکه خدا ما را گمراه کرده است؟
در این آیه خداوند بعد از هشدار به بت پرستان در مورد عدم پرستش بت ها می فرماید: « و هر كس را خدا گمراه كند، راهنمايى براى او وجود نخواهد داشت.» « اين ضلالت به معنى اجبار نيست، بلكه اضلال الهى به معنى عكس العمل كارهاى نادرست و غلط خود انسان است كه او را به گمراهي مىكشاند، و از آنجا كه اين خاصيت را خدا در اين گونه اعمال قرار داده، به خدا نسبت داده مىشود.»[ تفسیر نمونه، ج10، ص229] از سوی دیگر در آیات متعددی از قرآن بر نقش انسان بر گمراهی خود تاکید شده است. مانند آنجا که خداوند از زبان گناهکاران می فرماید: «اى واى بر من، كاش فلان(شخص گمراه) را دوست خود انتخاب نكرده بودم.* او مرا از يادآورى (حق) گمراه ساخت بعد از آنكه (ياد حق) به سراغ من آمده بود.»[کهف/28 و 29]