واژه جـهـاد در لغت به معنای تلاش [1] و همچنین به كار بستن توان در دفع دشمن است و در اصـطلاح شرعی و فرهنگ اسلامى عبارت است از: «اَلْجـَهـادُ شـَرْعـاً بـَذْلَ النَّفـْسِ وَ مـالِ وَالْوسـْعِ فـِى اِعـْلاءِ كـَلَمـَةِ اِلاسـْلامِ وَ اِقـامـَةِ شـَعـائِرَ الایمانِ ؛ یعنی جـهـاد عـبـارت اسـت از نـثـار جـان و مال و توان در راه اعتلاى اسلام و بر پا داشتن شعارهاى ایمان [2]
از آنـجـا كـه هجوم دشمن به اسلام و ممالک اسلامی به روشهای متعدد انجام مىشود شیوههای برخورد با آن نیز گوناگون میباشد و در واقع در مقابل هر نوع تک دشمن باید پاتک متناسب با آن داده شود.
گاهی جهاد نظامى و مسلحانه است و درگیرى و رویارویى با آن نیز در میدان جنگ با دشمن است، و در برخی مواقع جهاد فرهنگى است که در عرصه فرهنگ براى از بین بردن سلطه فرهنگى دشمن مطرح میشود و در بعضی موارد جهاد و تلاش در میدان علم و دانش است و بالاخره گاهی جهاد سیاسی است، که به معنای حضور فعال در انتخاب مسئولین اجرایی و قانونگذار برای مقاومت کردن در مقابل نفوذ و سلطه سیاسی دشمن است.
چنانکه مقام معظم رهبری در تبیین اقسام جهاد میفرماید: « یکی از چیزهای برجسته در فرهنگ اسلامی که البته مصداقهای بارزی هم بیشتر در تاریخ صدر اسلام و کمتر در طول زمان دارد-عبارت است از فرهنگ رزمندگی و جهاد، جهاد هم فقط جهاد در میدان جنگ نیست هر چیزی که هم تلاش باشد، هم در مقابلهی با دشمن، این جهاد است یک شرط جهاد این است که در مقابلهی با دشمن باشد البته یک وقت در میدان جنگ مسلحانه است این جهاد رزمی است. یک وقت در میدان سیاست است این جهاد سیاسی است یک وقت در میدان فرهنگ است این جهاد فرهنگی است یک وقت در میدان سازندگی است این جهاد سازندگی است و البته میدانهای دیگری هم هست. شرط اول این است که تلاش در آن باشد، کوشش باشد و شرط دوم این که در مقابل دشمن باشد چون ما دشمن داریم و چون دشمنان ما از لحاظ نیروی مادی قوی هستند، چون اطراف و جوانب ما را -از همه جهت دشمنها گرفتهاند و جدا در صدد دشمنی هستند، در دشمنی با ایران اسلامی هم شوخی نمیکنند چون میخواهند از هر راهی که شد ضربه بزنند. پس در ایران اسلامی هر کسی که به نحوی مقابل این دشمن که از اطراف تیرهای زهرآگین را به پیکر این انقلاب و این کشور اسلامی نشانه رفته است-تلاشی بکند، جهاد فی سبیل الله کرده است یکی از این جهاد ها هم جهاد فکری است....» [3]
معظم له در بیانی دیگر فرمودهاند: جهاد یعنی مبارزه، مبارزه یعنی تلاش پر نیرو در مقابل یک مانع یا یک دشمن. اگر هیچ مانعی در مقابل انسان نباشد مبارزه وجود ندارد. در جادهی آسفالته انسان پایش را روی گاز بگذارد و با باک پر از بنزین سفر کند این را مبارزه نمیگویند. مبارزه آنجایی است که انسان با مانعی برخورد کند اگر انسان با این موانع درگیر شود و سعی کند آنها را از میان بردارد این میشود مبارزه. جهاد در زبان عربی عیناً به همین معناست یعنی مبارزه. جهاد در قرآن و حدیث هم به همین معناست. همه جا به معنای جنگ مسلحانه نیست. البته یک جا با جنگ مسلحانه تطبیق می کند یک جا هم با جنگ غیرمسلحانه تطبیق می کند [4]
من جوانان عزیز را به یک مجاهدت حقیقی دعوت میکنم. مجاهدت فقط جنگیدن و به میدان جنگ رفتن نیست. کوشش در میدان علم، اخلاق، همکاریهای سیاسی و تحقیق نیز برای مردم جهاد محسوب میشود. ایجاد فرهنگ و اندیشه صحیح در جامعه نیز جهاد است و اینها همه جهاد در راه خدا و جهاد فی سبیل الله است. طرف این جهاد مستکبران، دشمنان و کسانی هستند که با اسلام، ایران، هویت، ملیت، اسلامیت و صفتهای اسلامی عناد و دشمنی دارند.[5]
بنابراین این ایام که روزهايي پر ازشور و هياهو است عرصه انتخابات یک میدان جهاد فیسبیلالله در برابر دشمنان قسم خورده اسلام، و معاندان نظام است.
پس همانگونه که در دفاع مقدس سلاح بدست گرفتیم، در این جهاد سیاسی نیز شناسنامه بدست میگیریم و به پای صندوق های رأی میآییم و در واقع با هر رایی که در صتدوق میاندازیم یک تیر خلاص به دشمن میزنیم.
پی نوشت:
[1]. قاموس قرآن، ج3، ص78
[2].جواهر كلام، ج 21، ص 3، دارالكتب الاسلامیه
[3].بخش هایی از سخنرانی مقام معظم رهبری در جمع فرماندهان لشکر محمد رسول الله، 20/3/75
[4].رهبر انقلاب، 17/4/83
[5].رهبر انقلاب در دیدار جوانان سیستان و بلوچستان، 6/12/81
نظرات
این مطالبی که اینجا می نویسی معنیش چیه ؟ میخوای مثلا تبلیغ کنی؟حالا یه سوال:
بین امامای شیعه امام علی نزدیک 5 سال و امام حسن حدود 2 سال حکومت داشتند. حالا سوال اینه که کدوم یکی تو دولتشون مقوله ای به اسم انتخابات داشتند؟اصلا انتخاب دولت از کی و توسط چه کسانی ابدا شد؟
آنها مساله ای بالاتر از انتخابات یعنی " بیعت" را داشتند چون کسی که بیعت می کند حاضر است که حتی جانش را در راه کسی که با او بیعت کرده، بدهد. بر خلاف انخابات که ما فقط اظهار نظر می کنیم.