اهل سنت و شیعه به فضائل حضرت خدیجه(سلام‌الله‌علیها) اعتراف کرده‌اند.
حضرت خدیجه(سلام‌الله‌علیها)، اولین زنی بود که به پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) ایمان آورد و تمام دارایی و ثروت خویش را در راه ترویج اسلام خرج کرد، به گونه‌ای که رسول‌خدا(صلی‌الله‌علیه‌وآله) تا زمانی که در مکه بود، با مال خديجه(سلام‌الله‌علیها) اسيران را آزاد و از ناتوان‌ها دست‌گيری می‌کرد، به نيازمندان می‌بخشيد و فقرای اصحاب خود را مهمان می‌کرد و هزينه آنان که می‌خواستند هجرت کنند را می‌پرداخت، به همین خاطر پیامبر اسلام(صلی‌الله‌علیه‌وآله) در حدیثی می‌فرمایند: «هرگز هيچ ثروتی همانند ثروت خديجه، به من سود نبخشيد»[1] البته حضرت خديجه(سلام‌الله‌علیها) علاوه بر وقف اموال خود، بهترين يار صميمی رسول خدا(صلی‌الله‌علیه‌وآله) در خانه و در برابر فشارهای روانی قریش بود.
در کتاب‌های شیعه و اهل سنت روایات متعددی در فضیلت این بانوی جلیل‌القدر وارد شده است که به برخی از آن‌ها اشاره می‌کنیم:
الف) کتاب‌های اهل سنت
در صحیح مسلم[2] و بخاری[3] نقل شده که جبرئیل به نزد پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) آمد و فرمود: «حضرت خدیجه نزد تو می‌آید، ظرفی از غذا و آب می‌آورد، وقتی آمد از طرف خدای عالم و من به او سلام برسان و بشارت بده که خدای عالم، خانه‌ای در بهشت برای تو از طلا در نظر گرفته است که در آن‌جا نه اضطراب و خستگی وجود دارد و نه زوال نعمت.»
در برخی از روایات اهل تسنن از حضرت خدیجه(سلام‌الله‌علیها) به عنوان برترین زنان اهل بهشت نام برده شده، آن‌چنان که «احمد بن حنبل» از قول ابن عباس نقل می‌کند: «رسول الله(صلی‌الله‌علیه‌وآله) با انگشتشان روی زمین چهار خط کشیدند و فرمود: بگویم این چهار خط معنایش چیست؟ عرض کردند که خدا و رسولش بهتر می‌دانند. حضرت فرمود: با فضیلت‌ترین زنان اهل بهشت؛ خدیجه بنت خویلد، فاطمه بنت محمد، مریم بنت عمران و آسیه بنت مزاحم همسر فرعون هستند.»[4]
مقام و جایگاه حضرت خدیجه به قدری نزد رسول خدا(صلی‌الله‌علیه‌وآله) بالا بود که آن حضرت همیشه از وی به بزرگی یاد می‌کرد، به گونه‌ای که برخی از زنان ایشان به وی حسد کرده و پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) را به خاطر این امر، مواخذه می‌کردند؛ آن حضرت در جواب آنان می‌فرمود: «به خدا قسم، خدای عالم بهتر از خدیجه نصیب من نکرده است، او به من ایمان آورد، آن زمانی که مردم به من کفر ورزیدند و مرا تصدیق کرد، آن وقتی که مردم تکذیبم کردند و تمام اموالش را در اختیار من گذاشت، آن وقتی که مردم مرا محروم کردند و خدای عالم اولادی از او به من داد و از دیگر زنان محروم کرد.»[5]
ب) کتاب‌های شیعه
در کتب شیعه روایات متعددی در فضیلت حضرت خدیجه(سلام‌الله‌علیها) بیان شده که به خاطر طولانی شدن کلام از نقل آن‌ها خود داری کرده و تنها به این روایت بسنده می‌کنیم که امام صادق(علیهالسلام) فرمودند: «هنگامى که حضرت خدیجه(س) رحلت کرد، فاطمه(س) که کودکى بیش نبود، دائما به رسول خدا(ص) پناه می‌برد و در اطراف ایشان مى چرخید و می فرمود: «اى پدر! مادرم کجاست؟» در این حال جبرئیل بر پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) نازل شد و گفت: خداوند مىفرماید: به فاطمه سلام برسان و به او بگو مادرت در بهشت در خانهایست که دیوارهاى آن از طلا و ستون‌هاى آن از یاقوت سرخ است و در کنار «آسیه» همسر فرعون و «مریم» دختر عمران قرار دارد».[6]
____________________________________________________________
پی‌نوشت
[1]. بحار الأنوار، علامه مجلسی، دار إحياء التراث العربي، بیروت، 1403 ق، ج19، ص63.
[2]. صحیح مسلم، مسلم بن حجاج نیشابوری، دار إحياء التراث العربي – بيروت، ج4، ص1887.
[3]. صحیح بخاری، محمد بن إسماعيل البخاري، دار طوق النجاة، الطبعة: الأولى، 1422هـ، ج5،ص39.
[4]. مسند احمد بن حنبل، احمد بن حنبل، مؤسسة الرسالة، الطبعة: الأولى، 1421 هـ - 2001 م،ج 4، ص 409.
[5]. الاستیعاب فی معرفة الاصحاب، ابن عبد البر، با تحقیق علی محمد البجاوی، بی‌جا، بی‌تا، ج 4، ص 1824.
[6]. الأمالی، شیخ طوسى، دار الثقافة، قم، چاپ اول، ۱۴۱۴ق، ص۱۷۵.