فقیهان هیچ مسلمانی را تکفیر و تفسیق نمی‌کردند.
اختلاف بین شیعه و سنی، بدون شک تنها و تنها به نفع دشمنان اسلام خواهد بود و هیچ دستاوردی برای جوامع اسلامی ندارد. یکی از حربه‌های دشمن برای ایجاد تفرقه و مسلمان‌کشی، حربه «تکفیر» است، آنان برخی گروه‌های تندروی اسلامی را تحریک کردند که فلان فرقه از مذاهب اسلامی کافر شده و خونش مباح است، با این حربه مسلمین را به جان هم می‌اندازند و حال این‌که بسیاری از علمای طراز اول اهل سنت معتقدند هیچ یک از فرقه‌های اسلام کافر نیستند، از جمله این‌که ابن حزم در باب کفر و ایمان می‌گوید: «فقیهانی، مانند ابن‌لیلی و ابی‌حنیفه و شافعی و سفیان ثوری و داوود بن علی و بیشترین کسانی‌که ما می‌شناسیم، هیچ مسلمانی را تکفیر و تفسیق نمی‌کردند و می‌گفتند: مسلمان اگر هم در مسئله عقیدتی یا رفتاری، مخالفتی داشته باشد، نتیجه اجتهاد اوست و او نه تنها نکوهش نمی‌شود، بلکه پاداش نیز در پی دارد، ضمن این‌که اختلاف فتوا در بین صحابه، سبب تکفیر و تفسیق آن‌ها توسط یکدیگر نمی‌شد.»[1]
___________________________________________
[1]. ابن حزم، الفصل فی الملل، ج3، ص143، به نقل از مجموعه مقالات کنگره جهانی جریان‌های تکفیر، ج5، ص107 مقاله «بررسی اندیشه های شاه ولی الله دهلوی با تاکید بر مسئله تکفیر» نویسنده: احمد رضا باوقار زعیمی.
برای مطالعه بیشتر به این مطلب مراجعه کنید.