یکی از مهمترین مهارت‌هایی که در سلامت روان و بهبود کیفیت زندگی و سازگاری میان همسران تأثیرگذار است، مهارت برقراری ارتباط مؤثر است.
ارتباط مؤثر بهترین راه برای از بین بردن سوءتفاهم ها و تنها راه نشان دادن احساسات به یکدیگر است. اگر این مؤلفه ویروسی شود بی‌شک نارضایتی، تنهایی، و تعارض در خانواده پدید می آید؛ سوءتفاهم زیاد می شود؛ افراد آسیب روانی می بینند؛ اعتماد به نفس زن و مرد مختل می شود؛ و توانایی افراد خانواده برای مقابله با مشکلات کاهش می یابد.[1]
در ارتباطی که میان افراد پدید می آید باید فرایند ارسال و دریافت پیام به خوبی تحقق یابد؛ زیرا هدف اصلی از برقراری ارتباط، انتقال پیام است که به صورت کلامی یا غیر کلامی و آشکار یا ضمنی منتقل می شود؛ هرگونه اشکال که در انتقال پیام رخ دهد سبب بروز اختلال در ارتباط می شود.[2]
یکی از عوامل ناسازگاری در خانواده و بروز اختلافات در روابط میان همسران و یا حتی اعضای خانواده که برخاسته از عدم آشنایی با مهارت ارتباط و ناتوانی در برقراری ارتباط می باشد "انتظار ذهن خوانی" است.
در واقع برخی افراد بدون اینکه از طرف مقابل درخواست انجام کار و یا حتی گفتاری داشته باشند، انتظار رفتار یا گفتار خاصی را دارند که هیچگاه در مورد آن سخن گفته نشده است. و هنگامی که آن رفتار را در شخص مشاهده نمی کنند دچار آشفتگی و تنش می شوند؛ در حقیقت انتظار دارند طرف مقابل از قدرت ذهن خوانی برخوردار بوده و به آنچه در ذهن شان می گذرد توجه داشته باشند.
لذا باید با آشنایی کامل از مهارت های برقراری ارتباط و دوری از هرگونه انتظار ذهن خوانی راه را بر هرگونه سوءتفاهم میان اعضای خانواده بست تا در زندگی احساس امنیت و آرامش حاکم شود.
منابع:
[1 مهارتهای سازگاری،علی حسین زاده، ص141]
[2 همان، ص136]