همانگونه که خداوند سرنوشت امت پیامبرش را پس از وفات آن حضرت، با جعل ولایت الهی معین نموده، سرنوشت جامعه را در شرایط غیبت امام نیز با جعل ولایت فقهاء مشخص کرده است.
ولایت مجتهدان در مسائل دینی و اجتماعی اصل مسلمی است که همه عالمان در تاریخ امامیه بدان معتقد بوده اند؛ از شیخ کلینی، شیخ صدوق، شیخ مفید و شیخ طوسی تا فقهای دوران بعد مانند علامه حلی، شهیدثانی، محقق کرکی، مقدس اردبیلی، شیخ بهایی، میرزای قمی، کاشف الغطاء، شیخ انصاری، آخوند خراسانی، مرحوم بروجردی و مرحوم خویی و... مسأله ولایت فقها از دو جنبه قابل بررسی است: یکی به لحاظ اعتقادی به عنوان اصلی مسلم که قرآن و خاندان رسالت (علهم السلام) خود بانی آن بوده اند که در این جهت اختلافی نیست. دیگری از نگاه فقهی؛ چراکه فقیه نیز مکلف است و کارها و اعمال او مانند همه مکلفین، احکامی دارد. اگر اختلافی میان فقهای شیعه درباره ولایت فقها دیده می شود، مربوط به حیطه اختیارات فقیه یا همان جنبه فقهی مسأله است.
_____________________________
لینک مطلب: https://btid.org/fa/news/159092