قسم خوردن در ماه رمضان

پرسش:

آیا قسم خوردن به پیامبر و امامان در ماه رمضان سبب ابطال روزه است؟

تا جایی که می دانم قسم خوردن در ماه رمضان به پیامبر و امامان سبب ابطال روزه است آیا خواندن ادعیه که در آن قسم می خورد به این موارد نیز سبب ابطال است؟

پاسخ اجمالی:

قسم خوردن از مبطلات روزه نیست بله اگر با قسم خوردن چیزی را به دروغ به خدا و پیغمبر (ص) و جانشینان آن حضرت عمداً نسبت دهد، ازاین جهت که از مصادیق دروغ بستن به خدا و پیغمبر (ص) و جانشینان پیغمبر (ع) است موجب بطلان روزه می شود.

اما قسم هایی که در دعاها آمده است قسم دروغ نیست بلکه از باب تاکید و اصرار بر استجابت دعا و درخواست از خداوند است و موجب باطل شدن روزه نمی شود.

پاسخ تفصیلی:

جهت آشنایی بیشتر با مبطلات روزه مسائل مربوط به آن را متذکر می شویم:

در تو ضیح المسائل چنین آمده است: "نُه چیز روزه را باطل مى‏کند:

اول: خوردن و آشامیدن.

دوم: جماع.

سوم: استمناء ، و استمناء آن است که انسان با خود کارى کند که منى از او بیرون آید.

چهارم: دروغ بستن به خدا و پیغمبر صلى اللَّه علیه و آله و سلم و جانشینان پیغمبر علیهم السلام.

پنجم: رساندن غبار غلیظ به حلق. ششم: فرو بردن تمام سر در آب.

هفتم: باقى ماندن بر جنابت و حیض و نفاس تا اذان صبح.

هشتم: اماله کردن با چیزهاى روان.

نهم: قى کردن[1].

در توضیح مورد چهارم در مسأله دیگری چنین آمده است:"اگر روزه دار به گفتن یا به نوشتن یا به اشاره و مانند اینها به خدا و پیغمبر صلى اللَّه علیه و آله و سلم و جانشینان آن حضرت عمداً نسبت دروغ بدهد اگر چه فوراً بگوید دروغ گفتم یا توبه کند، روزه او باطل است و احتیاط واجب آن است که حضرت زهرا سلام اللَّه علیها و سایر پیغمبران و جانشینان آنان هم در این حکم فرقى ندارند.[2]

بنا براین قسم خوردن از مبطلات روزه نیست بله اگر با قسم خوردن چیزی را به دروغ به خدا و پیغمبر (ص) و جانشینان آن حضرت عمداً نسبت دهد ازاین جهت که از مصادیق دروغ بستن به خدا و پیغمبر (ص) و جانشینان پیغمبر (ع) است موجب بطلان روزه می شود.

اماقسم هایی که در دعاها آمده است قسم دروغ  و از مبطلات روزه نیست بلکه ازباب تاکید و اصرار بر استجابت دعا و درخواست از خداوند است که خداوند را به حق اولیاء اش و به حق مقدسات و مقربین درگاهش قسم می دهیم که خواسته ما را اجابت نماید.

پی‌نوشت:
[1] - توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج‏1، ص: 891.
[2] - توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج‏1، ص: 900 مسأله 1596.

منبع: اسلام کوئست