تعاملات مثبت و سازنده با دیگران

تعاملات بین فردی و اجتماعی

امام حسين عليه‌السلام فرمودند: «إنَّ حَوائِجَ النّاسِ اِلَيكُم مِن نِعَمِ اللّهِ عَلَيكُم فَلا تَمَلُّوا النِّعَمَ»؛[1] «نياز مردم به شما، از نعمت‌هاى خدا بر شماست. از اين نعمت افسرده و بيزار نباشيد».

همه انسان‌ها ناچار از زندگی اجتماعی هستند و برای شکل‌گیری یک زندگی خوب و متعادل، علاوه بر زندگی فردی، نیاز به تعاملات بین فردی دارند. هر قدر انسان در تعاملات بین فردی و اجتماعی از پختگی، جایگاه اجتماعی و فضائل انسانی بالاتری برخوردار باشد، بیشتر مورد مراجعه مردم قرار می‌گیرد؛ چون می‌تواند گره‌های زیادی از زندگی انسان‌ها باز کند.

اینکه انسان مورد مراجعه قرار بگیرد، ممکن است سبب شود که خوی خودبزرگ‌بینی و غرور در او ریشه کند یا اینکه سبب خسته و ملول شدنش شود؛ درحالی‌که اگر عینکمان را عوض کنیم و با این دید نگاه کنیم که این مورد رجوع مردم بودن، نعمت خداوند است و خداوند نعمتش را به هر کسی عطا نمی‌کند، بلکه باید شایستگی در او باشد که لایق این نعمت باشد، سبب می‌شود انسان با انگیزه، پذیرای دیگران باشد. 

در مکتب امام حسین علیه‌السلام خدمتگزار بودن، مایه افتخار است.

پی‌نوشت:
[1]. بحار الأنوار، ج 74، ص 205.