شعر در مورد امام زمان

شعر در مورد امام زمان

الا که راز خدایی خداکند که بیایی
تو نور غیب نمایی خدا کند که بیایی

شب فراق تو جانا خدا کند که سرآید
سرآید وتو برآیی خدا کند که بیایی

دمی که بی تو برآید خدا کند که نباشد
ألا که هستی مایی خداکند که بیایی

تو احترام حریمی تو افتخار حطیمی
تو یادگار منایی خدا کند که بیایی

تو مشعری عرفاتی تو زمزمی تو فراتی
تو رمز آب بقایی خداکند که بیایی

به سینه ها توسروری به دیده ها همه نوری
به دردها تو دوایی خدا کند که بیای

دل مدینه شکسته حرم به راه نشسته
تو مروه ای تو صفایی خدا کند که بیایی

قسم به عصمت زهرا بیا ز غیبت کبری
دگر بس است جدایی خداکند که بیایی

شعر در مورد امام زمان

دل که با دلبر نباشد چشم تر بی فایده است
دیدگان خواب را شوق سحر بی فایده است

از فراق آزرده ای فکر راه چاره باش
بی عمل هِی صحبت از خون جگر بی فایده است

کربلا که می روی تصمیم بر تقوا بگیر
دست خالی چون که برگردی سفر بی فایده است

من از این و آن خبر دارم ولی از یار نه
جز ظهور اصلاً برایم هر خبر بی فایده است

پای منبرها نشستن هم مرا آدم نکرد
صحبت از انسانیت در گوش کر بی فایده است

نفس را اول فدای مقدمش کن بعد سر
ترک لذت تا نکردی ترک سر بی فایده است

شهر ما وقتی که جای یوسف زهرا نشد
در پی اش گشتن میان هر گذر بی فایده است

منتَظِر باید برای منتَظَر کاری کند
هرچه هم باشد درخت بی ثمر بی فایده است

صورت سرخ شهیدان بر همه اثبات کرد
ادعای عشق بی میل خطر بی فایده است

از تو ما آموختیم این درس را ای منتقم
گریه جز بر کربلا از هر نظر بی فایده است

شعر در مورد امام زمان

دوباره غروب غم انگیز جمعه

من و حسرت و اشک سرریز جمعه

دوباره من و حال خسته

من و خلوتی پشت درهای بسته

شکسته در انبوه آهم

تویی تکیه گاهم،ببین بی پناهم

گواهم

همین بیقراری و چشم انتظاری

نگاهم به در مانده آقا کجایی ?

عزیز دل و جان زهرا کجایی ?

گل باغ یاسین و طاها کجایی ?

کجایی قرارم ، بهارم

به غیر از تو کاری و یاری ندارم

و از این شب تیره راه فراری ندارم

بدون تو هیچ اعتباری ندارم

که تا روز موعود تو روزگاری ندارم

در این شام یلدا که گم کرده ام راه خود را

و از دست دادم بسی فرصت خوب و دلخواه خود را

به بال دعا بسته ام آه خود را

مگر لطف امین شود شاملم تا

تماشا کنم یک نفس ماه خود را