نابسامانی در پرداخت حقوق و معوقات، این بار در حوزه بهداشت و درمان رخ نموده و یک سال از عدم پرداخت اضافه کاری‌ها و تعرفه گذاری خدمات پرستاری این قشر زحمت کش گذشته است.
یکی از موضوعاتی که این روزها در فضای عمومی کشور، مورد غفلت واقع شده است، مساله عدم پرداخت معوقات مربوط به پرستاران و کادر بهداشت و درمان می‌باشد. طلبی که از سرسید آن، بیش از یک سال گذشته و در طول این مدت به مراتب، ارزش اولیه خود را از دست داده است، اما در عین حال هیچ اقدامی برای پرداخت اصل آن انجام نشده است.[1]
علاوه بر مساله عدم پرداخت معوقات پرستاران در یک سال گذشته، وعده استخدام پرستارانی که وضعیت استخدامی آن‌ها غیر رسمی بود نیز، به عنوان یک مساله مهم قابل بررسی است. این موضوع از زمانی که همه‌گیری کرونا در کشور به اوج خود رسیده بود مطرح شده و بر اساس آن اطمینان داده شد که قریب به اتفاقِ پرستارانی که در شرایط بحران کرونا، با حضور خود در بیمارستان‌ها و مراکز درمانی، شانه از مسئولیت خطیر خود خالی نکردند، استخدام شده و به صورت رسمی به کار خود ادامه دهند. مضاف بر این، به گفته محمد میرزابیگی رئیس کل سازمان نظام پرستاری، باید به ازای هر تخت بیمارستانی حداقل 2.5 نفر گروه پرستاری وجود داشته باشد؛ در حالی که اکنون این آمار 0/8 است! و طبیعتا با عدد2.5 فاصله فاحشی دارد.[2]
با وجود تمام این وعده‌ها و نیز علاوه بر آن، ظرفیت‌های خالی که در این زمینه وجود دارد. بر اساس اظهارات صریح شمس الدین شمسی، "رئیس شورای عالی نظام پرستاری"؛ هیچگاه به این وعده عمل نشده و پرستارانی که در سخت‌ترین وضعیت بهداشت در کشور، از جان و خانواده خود مایه گذاشتند، اسیر وعده‌ای پوچ شده و هنوز رویای استخدام آن‌ها به واقعیت نپیوسته است.
با یک تحلیل اجمالی می‌توان به سادگی نتیجه گرفت، که این شکل از سیاست گذاری‌ها در حوزه بهداشت و درمان، قابلیت بحران آفرینی در سطح وسیعی را دارا بوده و اتفاقات ساده‌ای از این دست به راحتی می‌تواند تبدیل به معظلات امنیتی و سیاسی شده و نابسامانی‌های بزرگی ایجاد کند.
برای مثال یکی از معضلات و آثاری که در این زمینه خیلی زود خود را نشان داده است، مساله مهاجرت پرستاران، برای برون رفت از وضعیت سختی است که در این دوران برای آن‌ها پیش‌آمد کرده است. طبق آماری که از زبان معاون توسعه و مدیریت منابع سازمان نظام پرستاری بیان شده است؛ سالانه 2000 پرستار کشور ایران را برای همیشه به مقاصد مختلف خارجی ترک می‌کنند. این یعنی در ماه حدود 12 پرستار از ایران خارج می شوند، که در نوع خود یک فاجعه محسوب می‌شود.[3]
پی نوشت:
1. فارس، http://fna.ir/deymwo
2. فارس، http://fna.ir/1tlrnx
3. همشهری، hamshahrionline.ir/x86P4