«یک ماه مانده»

برنامه تلویزیونی «یک ماه مانده» تولیدی در سال 1397، برنامه ترکیبی است که  در حوزه مهدویت و معارف به تولید رسیده و در روزهای جمعه به پخش می‌رسد. تهیه کنندگی و کارگردانی این اثر بر عهده «سید امیرحسین میرحسینی» است.

آقای میرحسینی درمعرفی این اثر گفته است: «یک ماه مانده» بر‌نامه معارفی با ساختاری نو و تجربه نشده در حوزه معارفی و مهدویت است و تمامی آیتم‌های بر‌نامه کمتر از 3 دقیقه زمان دارند. همین ویژگی کوتاهی آیتم‌ها باعث شده مخاطب کم‌حوصله امروز ارتباط خوبی با برنامه بگیرد و همچنین همین قسمت‌های کوتاه بلافاصله پس از پخش از سوی مخاطبان در فضای مجازی تکثیر می‌شود.
  موضوعات این برنامه، پاسخ به شبهات، مثال‌های مهدوی، داستان‌های تشرف یافتگان، علایم ظهور، در باب انتظار و منتظر و... است. در حقیقت بر‌نامه به جذب جوانانی که خیلی اهل مذهب نیستند نیز توجه دارد و لقمه حلال (کاسب‌های درست)، ترجمه زخم (پادکست مذهبی)، برای تو (نماهنگ)، آخرین بار(گزارش مردمی با این سوال، که آخرین بار که به یاد امام زمان(عجل‌الله‌فرجه) افتادید، کی بود؟)، سرباز (معرفی سربازان امام زمان(عجل‌الله‌فرجه)، علما و عرفای قدیم)، انقلاب مهدوی(مصاحبه با تازه شیعه شدگان)، جمعه خوانی (معرفی کتب مهدوی) نذری برای تو (معرفی خیریه‌ها و نذری‌ها برای حضرت)، از جمله بخش‌های آن است.

اینکه شبکه سوم سیما در روز جمعه و برای وجود مقدس حضرت صاحب الزمان (عجل‌الله‌فرجه)، برنامه‌ای ویژه تدارک ببیند، امری پسندیده و نیک است. ولی آیا این برنامه همان چیزی است که کارگردانش ادعا می‌کند؟ 
متاسفانه ساختار نو و جدیدی در برنامه دیده نمی‌شود و این برنامه ترکیبی است از همان آیتم‌های بین برنامه‌ای که از شبکه‌های مختلف سیما پخش می‌شد با این تفاوت که حالا در یک اثر و به صورت منسجم پخش می‌شود.
دکلمه‌خوانی، پادکست، نماهنگ، مصاحبه تازه شیعه شدگان و... همه و همه را بارها در برنامه‌های مختلف دیده‌ایم و جمع‌کردن همه این موارد در یک برنامه خلاقیت و نوآوری محسوب نمی‌شود. به علاوه‌ی این که این نوع فرم‌ها بسیار تکراری شده و بعضی از آن‌ها دیگر کارکرد گذشته را ندارد. بعضی از آیتم‌ها  نیز به طور مشخص برای فضای مجازی است و ربطی به برنامه‌سازی تلویزیونی ندارد، مانند دکلمه‌خوانی‌ که البته گاهی دارای متن پر مغزی هم نیست و در فضای مجازی هم نمی‌تواند به جذب مخاطب عام بپردازد.

البته این برنامه بخش‌های خوب و قابل اعتنایی نیز دارد؛ برای مثال بخش کتاب‌خوانی مهدوی و معرفی کتاب‌های مهدوی جالب توجه است؛ هرچند که این بخش هم در بهترین نوع خود نیست اما مفید و قابل توجه است، یا بخش لقمه حلال که جذاب‌ترین بخش این برنامه است.

به نظر می‌رسد بر خلاف ادعای سازندگان این اثر، برنامه «یک ماه مانده» در جذب مخاطب مذهبی نیز دچار ناکامی است چه رسد به مخاطب غیر مذهبی که ارتباطی با این مسائل ندارد.