انسان زمانی نسبت به کاری رغبت و شوق نشان می‌دهد که به‌خوبی ارتباط آن کار را با رشد و آینده خود درک کرده باشد. باید برای بانوان این سرزمین ارتباط حجاب با منافع خودشان، روشن گردد.
انسان خودش را دوست دارد و هر آنچه را رشد و تکامل خود بداند، می‌خواهد. اگر بخواهیم به شخصی خوب بودن کاری را توضیح دهیم؛ باید ابتدا فایده و سود این کار را برای او توضیح دهیم. در تبلیغ حجاب گاهی تنها به آسیب‌ها و مضرات بی‌حجابی اشاره می‌شود و برای بانویی که مخاطب ماست، روشن نمی‌شود که قرار است حفظ حجاب چه سودی به حال خود او داشته باشد.
تو حجاب داشته باش؛ من اذیت نشم!
این ادبیات که بی‌حجابی موجب تحریک جوانان می‌شود و حقوق عمومی را ضایع می‌کند، کافی و تأثیرگذار نیست. دختر جوان با خود خواهد گفت که اذیت شدن دیگران به من چه ارتباطی دارد؟! نگاه نکنند؟! کار من باید به خود من یک ارتباطی داشته باشد. با این توضیح روشن می‌شود که در کار تبلیغی ارتباط کار با کمالات دنیایی و اخروی خود بانوان باید بیان شود. در قرآن کریم با بیانی خاص سخن از اذیت نشدن خود بانوان است، نه آزار دیدنِ مردان. «قُلْ لِأَزْوَاجِكَ وَبَنَاتِكَ وَنِسَاءِ الْمُؤْمِنِينَ يُدْنِينَ عَلَيْهِنَّ مِنْ جَلَابِيبِهِنَّ ذَٰلِكَ أَدْنَىٰ أَنْ يُعْرَفْنَ فَلَا يُؤْذَيْنَ»؛[1] «اى پيامبر، به زنان و دختران خود و زنان مؤمنان بگو كه چادر خود را بر خود فرو پوشند. اين مناسب‌تر است تا شناخته شوند و مورد آزار واقع نگردند». در روایات به تأثیر حفظ حجاب بر پایداری زیبایی زنان اشاره شده است. امیرالمومنین علی علیه‌السلام: «صِیانَةُ المرأةِ أنعَمُ لِحالِها و أدوَمُ لجَمالِها»؛[2] «حفظ (حجاب) زن به حال او بهتر و زیبایی‌اش را پایدارتر می‌کند». می‌‌توان با دقت در این مثال‌ها و با اقتدا به متخصصین حقیقی تبلیغ؛ یعنی اهل‌بیت علیهم‌السلام درزمینهٔ گسترش حجاب نیز موفق بود.
مفاسد اجتماعی؛ همه را درگیر می‌کند
اگر در جایی لازم شد که درباره تأثیر منفی بی‌حجابی بر پسران و آقایان بگوییم و بنویسیم؛ لازم است درنهایت توضیح دهیم که این اثرات چگونه در کل جامعه پخش می‌شود و درنهایت به خود شخص بی‌حجاب و عزیزان او بازمی‌گردد. بیان اثرگذار درباره ارتباط یک فساد با کل جامعه، نیاز به هنر و نوآوری دارد و اهل‌فن باید در این راستا تمثیل‌های جدید بیابند. در گذشته عموماً ارتباط کار یک شخص در جامعه با سرنوشت خودش و کل مردم، با مثال کِشتی توضیح داده می‌شد. اینکه شخصی در محدوده اختصاصی خود شروع به سوراخ کردن کف کشتی کند و بگوید این قسمت مخصوص خودم است؛ مورد پذیرش نیست؛ زیرا تمام کشتی به هم مربوط است و این اقدام به همه از جمله خود او آسیب می‌رساند.
پی‌نوشت:
[1]. احزاب: 59.
[2]. تميمى آمدى، عبدالواحد بن محمد، غررالحکم و درر الكلم، مصحح: رجائى، سيد مهدى، چاپ دوم، دار الكتاب الإسلامی، 1410ق، ص418.