از بد به سویِ بدتر
برخی با بیان این نکته که قبول داریم بسیاری از برنامه‌های تلویزیون لغو است ولی آیا مشغول شدن به این برنامه‌ها برای جلوگیری و درگیر نشدن در فساد بیشتر بهتر نیست باید گفت انسان هر چه خود را به برنامه های لغو عادت دهد و آتش هوس خویش را شعله‌ور کند، چون جنس هوس از آتش است و این آتش با شعله‌ور شدن، تمام مرزها را به آتش می‌کشاند و در واقع انسان به همان فسادی می‌رسد که قصد فرار از آن را داشته، بنابراین در هیچ شرایطی نباید زمینه را برای هوسرانی فراهم کنیم و مسئولان فرهنگی که قصد داشتند بخاطر مشغول نشدن مردم به ماهواره آن‌ها را به برنامه‌های بی‌محتوایی مشغول کنند، نتیجه آن شد که فرهنگ دینی مردم از طریق برنامه‌های لغو مورد غفلت واقع شد و آن عده‌ای هم که هرگز به سراغ ماهواره نمی‌رفتند، با برنامه‌های پوچ و بی‌‌محتوای تلویزیون،پوچ و بی‌محتوا شدند و عجیب است که ما به جای احیا کردن فطرت و تلاش برای کنترل هوس‌ها می‌خواهیم با جواب دادن به هوس‌ها آن را به کم راضی کنیم. و این تفکری است که با واقعیت هوس‌ها همخوانی ندارد و در واقع، خودمان با میدان دادن به هوس، میل به هوسرانی بیشتر را در مردم می‌افزاییم[1].
[1]. طاهرزاده، اصغر، خطر مادی شدن دین، ص116.