صبر و تحمل اجتماعی

رهروان ولایت ـ بحث در شناخت راه خدا که عبودیت است بود، و جوهره‌ی اصلی عبودیت ایمان است، و ایمان ویژگی‌هایی دارد، که یکی از این ویژگی‌ها اخلاق‌مداری است.

انسان مومن دارای فضائل اخلاقی است، واز رذائل مبرا است، وجود انسان مومن خیر وبرکت است، مایه هدایت ورشد است. انسان مومن در جامعه همیشه وجودش احساس میشود. و نبودش موجب نگرانی است.

یکی دیگر از موارد فضائل اخلاقی صبر و تحمل اجتماعی است، انسان مومن انسانی است که داری صبر و شکیبایی اجتماعی است.

در جامعه‌ای که مومن زندگی می‌کند هم خوب وجود دارد وهم بد وجود دارد، هم رایحه خوب استشمام می‌کند وهم رایحه بد استشمام می‌کند، برای اینکه انسان بتواند در چنین جامعه‌ای زندگی کند باید تواند تحمل وصبر خود را مدیریت کند، وانسان مومن صبر خود را در شدائد از دست نمی‌دهد. وجودش نمی‌شکند، می‌داند صبر سواری است که میتوان بر آن سوار شده وبه میدان جامعه برای پیروزی حرکت کرد.

- وَ قَالَ علی علیه‌السلام:‏ مَنْ رَكِبَ مَرْكَبَ الصَّبْرِ اهْتَدَى إِلَى مَيْدَانِ النَّصْرِ.[1] كسى كه بر مركب صبر سوار است بميدان نصرت و پيروزى خواهد رسيد.
إِنَّ فِي الصَّبْرِ عَلَى مَا تَكْرَهُ خَيْراً كَثِيراً وَ إِنَّ النَّصْرَ مَعَ الصَّبْر[2]بدان كه در شكيبايى بر ناگواريها سود نهفته است، و پيروزى در صبر است‏.

ووقتی به کلام نورانی خدا نگاه می‌کنیم می‌بینیم، که خدا هم با صابران است، یعنی عنابت ویژه به کسانی دارد که صبر دارند.میفرماید :فإِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرين‏[3] وحتی یکی از محبوبان درگاه الهی همین صابران هستند.

وَ اللَّهُ يُحِبُّ الصَّابِرين‏[4]
هم محبوب خداست وهم خدا با اوست.

اگر انسان صبر نداشته باشد پیروز نمی‌شود، ودر گرفتاری صبر نداشته باشد می‌شکند، انسان از کسانی که توقع دارد خوبی کنند ، اما بدی می‌کنند! از کسانی که دوست دارد دست او را بگیرند، پایی او را می‌گیرند!! گاهی انسانی عصبانی است ناخواسته برخورد بد کرده است، باید انسان صبور باشد، برای رسیدن به موفقیت باید صبور بود.

اگر بازرگانی که کار اقتصادی می‌کند، صبور نباشد و می‌خواهد یک شبه ره صد ساله بپیماید می‌شکند، انسان باید با آرامش و صبوری، شرایط مختلف را تحمل کند. انسان باایمان صبور است.

در روایت آمده است، که دین پیکری دارد وسر این پیکر صبر است.
عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه‌السلام‏ قَالَ: الصَّبْرُ مِنَ الْإِيمَانِ بِمَنْزِلَةِ الرَّأْسِ مِنَ الْجَسَدِ فَإِذَا ذَهَبَ الرَّأْسُ ذَهَبَ الْجَسَدُ كَذَلِكَ إِذَا ذَهَبَ الصَّبْرُ ذَهَبَ الْإِيمَانُ.[5]
صبر نسبت بايمان مانند سر است نسبت به تن، كه چون سر برود تن برود، همچنین اگر صبر برود ایمان می‌رود.

ویا بیان می‌کند کسی که صبر نداشته باشد دین ندارد.
قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ علیه السلام:‏ أَيُّهَا النَّاسُ عَلَيْكُمْ بِالصَّبْرِ فَإِنَّهُ لَادِينَ لِمَنْ لَاصَبْرَ لَهُ.[6]

همگی در محیط اجتماعی صبور باشیم، و احترام داشته باشیم، بازاری و حمل ونقل و تاکسی و... همه ما باید صبور باشیم.

کارمندان اداره باید احترام وصبرداشته باشند، اگر مشکلی رخ داد باید صبور باشیم، انسان مومن مقابله با بدی نمی‌کند ، هرچند صبر کردن مقداری سخت است، ولی با صبر می‌تواند انسان مومن ومورد رضایت خدا باشد.

-----------------------------------

پی نوشت:

[1] مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، بحار الأنوار (ط - بيروت) - بيروت، چاپ: دوم، 1403 ق. ج‏68 ؛ ص96
[2] طبرسى، حسن بن فضل، مكارم الأخلاق - قم، چاپ: چهارم، 1412 ق / 1370 ش. ص469
[3] ‏ البقرة : 153
[4] آل‏عمران : 146
[5] كلينى، محمد بن يعقوب، الكافي (ط - الإسلامية) - تهران، چاپ: چهارم، 1407 ق. ج‏2 ؛ ص87
[6] شعيري، محمد بن محمد، جامع الأخبار(للشعيري) - نجف، چاپ: اول، بى تا. ص116

خلاصه سخنرانی استاد جمالی فرد در کنفرانس آیه های انتظار در تاریخ 92/11/29

لینک سخنرانی های قبلی : http://www.jonbeshnet.ir/category/443