خداوند در قرآن به پیامبر صلی الله علیه و آله دستور داده تا در انفاق نه آن چنان بخیل و تنگ نظر باشد که از اصل انفاق باز بماند و نه آن چنان بذل و بخشش بی حساب نماید که خود را از همه چیز محروم سازد.
موضوع:
رعایت میانه روی در انفاق کردن
وَلَا تَجْعَلْ يَدَكَ مَغْلُولَةً إِلَىٰ عُنُقِكَ وَلَا تَبْسُطْهَا كُلَّ الْبَسْطِ فَتَقْعُدَ مَلُومًا مَحْسُورًا
و دستت را بخیلانه بسته مدار که از انفاق در راه خدا باز مانی و به طور کامل هم [در انفاق] دست و دل باز مباش که چیزی برای معاش خودت باقی نماند که در نهایت [نزد شایستگان] نکوهیده و در زندگی خود درمانده گردی. (اسراء،۲۹)
از مهمترین آداب انفاق که قرآن کریم توجه ویژه ای به آن دارد رعایت اعتدال در آن است.
اعتدال و میانه روی در همه ی اعمال - حتى عبادات - لازم است میانه روی در انفاق به این معناست که هر کس با توجه به شرایط اقتصادی و نیازهای ضروری خود به دیگران کمک کند.
رعایت این اصل موجب آسایش و آرامش فرد و حل نابسامانیهای اجتماعی و اقتصادی می گردد .
قرآن کریم میانه روی در اقتصاد را صفت بارز بندگان شایسته ی خود میداند. (فرقان ،۶۷ ) در این آیه به پیامبر صلی الله علیه و آله دستور داده میشود تا در انفاق نه آن چنان بخیل و تنگ نظر باشد که از اصل انفاق باز بماند و نه آن چنان بذل و بخشش بی حساب نماید که خود را از همه چیز محروم سازد.
باید توجه داشت که مراتب ایمانی افراد در عمل به همین آیه نیز متفاوت است و ممکن است برخی چون اهل بیت از نان شب هم برای دستگیری از نیازمندان گذشت نمایند؛ زیرا اولاً ظرفیت ایمانشان بسیار بالاست و ثانیاً به فضل خداوند ایمان و توکل کامل دارند.
پیامبر اکرم صلی الله عليه و آله : «ما مِن نَفَقَةٍ أَحَبُّ إِلَى اللَّهِ مِن نَفَقَةِ قَصدِ؛ هیچ انفاقی در پیشگاه خدا محبوب تر از اتفاق معتدلانه نیست. (من لا يحضره الفقيه : ج۲ ص۲۷۹)