در این متن به بررسی برنامه «شب خوش» مهران غفوریان می‌پردازیم که چند وقتی است از شبکه سوم سیما به پخش رسیده است.
برنامه تلویزیونی «شب خوش» به تهیه‌کنندگی "سلیم ثنائی" و با اجرای "مهران غفوریان" روزهای سه‌شنبه و چهارشنبه ساعت ٢٢:٣٠ روی آنتن شبکه سه سیما می‌رود. «شب خوش» از تولیدات گروه اجتماعی شبکه سه سیما است که مهران غفوریان علاوه بر اجرا، کارگردانی هنری آن را بر عهده دارد.
سایر عوامل این برنامه عبارتند از: کارگردان تلویزیونی: "محمدرضا درخشان"، مدیر تولید: "حسین باقریان"، طراح دکور و صحنه: "بابک عابدی"، سردبیر: "علی میری"، سرپرست نویسندگان: "احمدرضا کاظمی"
اجرا:
باید اقرار کرد که اجرای مهران غفوریان مورد اقبال مخاطب قرار گرفته و مخاطب از اجرای او لذت می‌برد. بنابراین شب خوش، اجرا کننده‌ای دارد که می تواند مخاطب عام را به سمت خود کشیده و با لحن و بامزگی‌اش او را سرگرم کند.
غفوریان که پیش از این با «اعجوبه‌ها» نیز فضای مجری‌گری را تجربه کرده بود، اجرایی قابل قبول از خود نشان داده است. وی در عین شوخ طبعی، بسیار متین و مودب است و فضای دلنشینی را با مهمانان و حاضران در استودیو ایجاد کرده است. او به فضای اجرا مسلط بوده و از کلیشه‌های اجرای تلویزیونی فاصله گرفته است.
دکور:
طراحی دکور، بخش مهمی در یک تاکشوی نمایشی است که میتواند یک استاندارد برنامه را به طرز چشم گیری عوض کند. اما شب خوش دکور منحصر به فردی ندارد و تقریبا همان مدل برنامه‌های تاک شویی را دارد که در داخل و خارج دیده‌ایم. متاسفانه سازندگان برنامه از قدرت تاثیر طراحی دکور در انتقال مفاهیم عمیق به مخاطب استفاده نکرده و خیلی ساده از این مسئله عبور کرده‌اند.
مهمانان:
گفت و گو با سلبریتی‌ها و افراد مشهور، درست یا غلط برای بخش مهمی از جامعه جذابیت ویژه‌ای دارد و مخاطب را جذب می‌کند. با توجه به رشد پلتفرم‌های متفاوت و کاهش اقبال عمومی به رسانه‌ی ملی، تولید برنامه‌هایی نظیر شب خوش طبیعی است. (بماند که ذات تلویزیون و رسانه، سلبریتی پرور است.) مهمان‌های متفاوت برنامه‌ی شب خوش به جذابیت نسبی این برنامه کمک کرده و جذابیت خوبی را به برنامه اضافه کرده‌اند.
آیتم‌ها و متن برنامه:
شب خوش، نکات مثبت خوبی دارد؛ اماهرگز تبدیل به یک برنامه ماندگار و منحصر به فرد نخواد شد. زیرا در مهمترین و اصلی‌ترین بخش، دچار ضعف جدی است. متن و طراحی آِیتم‌های برنامه به شدت دچار ضعف و عقب ماندگی است. بخش‌های طراحی شده در موارد بسیاری از اینستاگرام می‌آید و نمی‌تواند مخاطب را اقناع کند.
برای نمونه جواب معکوس سوال‌ها در برنامهای با حضور لیلا اوتادی چیز جذابی برای این روزهای ما نیست. مهران غفوریان هرچقدر هم که بامزه باشد، نمی‌تواند ضعف طراحی آیتم این برنامه راجبران کند. این‌که نویسندگان برنامه سعی کرده‌اند در هر برنامه چالش‌های جدیدی را ارائه کنند، نکته درست و مثبتی است اما طراحی‌ها جذاب و سرگرم کننده نیست.
حضور سلبریتی‌ها آنقدر در این سال‌ها برای مخاطبین، تکرار شده که مخاطب ترجیح می‌دهد آنها را در فضایی جدیدتر و تازه‌تر ببیند؛ چیزی که شب خوش سعی در انجام آن دارد؛ اما نویسندگان اثر استفاده لازم از این ظرفیت را نبرده و به راحتی از آن گذشتند.
عموم این مهمانان نیز-با توجه به افراد دعوت شده تا به امروز- ظرفیت جالب توجهی در ایجاد فضای کمدی دارند که از این قابلیت، بسیار بیشتر از آنچه می‌بینیم، می‌شود استفاده کرد.
در نگاهی کلی، شب خوش برنامهای است که بسیار میتواند بهتر از آن چه که هست راهی آنتن شبکه سوم سیما شود.