اعتیاد خطرناک و برای نوجوانان خطرناک‌تر

اعتیاد نه فقط یک آسیب اجتماعی، که گردبادی سهمگین است که جوانه و نهال بسیاری از زیبایی‌ها را نابود کرده و به کام نیستی می‌کشاند. 

با گسترده شدن دام اعتیاد، روابط اجتماعی افراد از بین رفته و تنهایی و انزوا سهم فرد معتاد است. 

طرد شدن از خانواده و به تبع از جامعه، بهای سنگینی است که بر دوش فرد معتاد نهاده شده و او را از ادامه روابط خانوادگی، دوستانه، کاری و حتی فردی می‌شود.

این آسیب‌ها زمانی پر رنگ‌تر شده و تبعات بیشتری بر جای می‌گذارد که هدف این تیر زهرآلود جوانان و نوجوانانی هستند که بنا بر دلایل فراوانی پایشان در این ورطه می‌لغزد و گرفتار می‌شوند.‌ جوانی که منبع عظیمی از انرژی است و سرمایه انسانی ارزشمندی برای جامعه محسوب می‌شود گاه به دلیل روحیه کنجکاو و تجربه‌گری که دارد مایل به سرک کشیدن در دنیای جدیدی است که زمینه گرفتار شدن او در دام افراد سود جو را ایجاد کرده و نوجوان برای پا گذاشتن در دنیای توهمات و کسب تجربه جدید هزینه سنگین و گاه جبران ناپذیری را می‌پردازد.‌

یکی دیگر از علل اعتیاد نوجوانان، کمبود اعتماد به نفس و پایین بودن قدرت نه گفتن است در این مورد نوجوان به خاطر بزرگ جلوه کردن خود در بین همسالان حاضر به انجام هر کاری ولو پر خطر و بد عاقبت می‌شود.‌ رها شدن از بعضی فشارهای درونی و تحریکات عصبی از دیگر عوامل روی آوردن نوجوان به اعتیاد است.‌

اعتیاد به هر دلیلی که اتفاق بیافتد دیگر از عوارض زیانبار آن راه چاره‌ای نیست. مشکلات جسمی مانند بیماری‌های کلیوی، آسیب مستقیم به ریه، ضعف سیستم عصبی از عوارض جسمی اعتیاد است. علاوه بر مشکلاتی که جسم را درگیر می‌کند مشکلات روانی بسیار مهم‌تر و پر آسیب‌تر است، افسردگی، اضطراب، تنش‌های عصبی از جمله آسیب‌های روانی است که روند زندگی فرد معتاد را تحت الشعاع قرار داده و آن را مختل می‌کند.

در این میان چگونه می‌توان از این آسیب‌ها پیشگیری کرد؟

آگاهی دادن اولین قدمی است که می‌توان برای نجات و البته گرفتار نشدن افراد خصوصاً نوجوانان انجام داد اینکه نوجوان بداند و اطلاعات کافی را داشته باشد که چیزی به عنوان تفریحی استفاده کردن موادی مانند گل یا عناوین دیگر وجود ندارد و یکبار مصرف کردن همانا و درگیر شدن ذهن به آن همان، قطعاً از درگیر شدن با آن بیشتر احتیاط کرده و زمینه گرفتاری‌اش کمتر می‌شود.

نقش والدین طلایی‌ترین کلید برای پیشگیری از این معضل است والدین می‌توانند با بالابردن حس اعتماد به نفس نوجوانان خویش، دادن مسئولیت و ایجاد رابطه صمیمی با او، نقش آموزشی و حمایتی موثری را در این زمینه ایفا کنند.