بنابر تصریح برخی از روایات نبوی و ائمه معصومین علیهم السلام برخی از گناهکاران در آتش دوزخ جاودان نخواهند بود،بلکه پس از سپری شدت مدت محدود عذابشان، از دوزخ خارج شده و به بهشت وارد می شوند،زیرا که؛ کلیه دوزخیان را کافران تشکیل نمی دهند تا بنابر تصریح آیات قرآن کریم در آتش دوزخ جاودان باشند، بلکه برخی از جهنمیان ایمان اندک به خدای متعال داشته اند ولی بواسطه ی گناهان کبیره غیر کفر وارد دوزخ شده اند که البته پس از زمانی محدود هرچند طولانی وارد بهشت خواهند شد.
بسم الله الرحمن الرحیم
چه گروههایی از عذاب دوزخ خارج می شوند؟
خدای متعال در عالم دنیا به برترین مخلوق خویش انسان کرامت بخشیده و او را غرق در موهبت و رحمت لایزال خود ساخته و راه های هدایت را آشکار نمود و از روح ملکوتی به انسان حیات بخشید تا ظرف جانش محل دریافت حقائق بیکران گردد، چنانچه خدای متعال در قرآن کریم فرمود:فَإِذَا سَوَّیْتُهُ وَنَفَخْتُ فِیهِ مِن رُّوحِی فَقَعُوا لَهُ سَاجِدِینَ "فَسَجَدَ الْمَلَائِکَةُ کُلُّهُمْ أَجْمَعُونَ "إِلَّا إِبْلِیسَ أَبَی أَن یَکُونَ مَعَ السَّاجِدِینَ)).(۱)هنگامی که آن را نظام بخشیدم، و در او از روح خود [= روحی شایسته و بزرگ ]دمیدم، همگی برای او سجده کنید! »پس همه فرشتگان، بی استثنا، سجده کردند. جز ابلیس، که ابا کرد از این که با سجده کنندگان باشد.خدای متعال از روح جاودانش به انسان جان بخشید تا انسان در سرای ملکوت جای گیرد و این موجب تعظیم و سجده فرشتگان گردید، اما شیطان لعین بزرگی انسان را نپذیرفت و در مسیر انحراف انسان عزمش را جزم نمود، خدای متعال پس از خلقت انسان بواسطه پیامبر درون و بیرون راه های هدایت را برای انسان آشکار ساخت اما انسان بواسطه ی خوایش های نفسانی، منیت و تبعیت از شیطان مسیر انحراف را پیمود، چنانچه خدای متعال در قرآن کریم فرمود:((لَا إِکْرَاهَ فِی الدِّینِ ۖ قَد تَّبَیَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَیِّ ۚ فَمَن یَکْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَیُؤْمِن بِاللَّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَکَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَی لَا انفِصَامَ لَهَا ۗ وَاللَّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ)).(۲)اکراهی در قبول دین، نیست. (زیرا) راه درست از راه انحرافی، روشن شده است. بنابراین، کسی که به طاغوت [= بت و شیطان، و هر موجود طغیانگر ]کافر شود و به خدا ایمان آورد، به محکم ترین دستگیره چنگ زده است، که گسستن برای آن نیست. و خداوند، شنوا و داناست. در واقع انسانها با سوء عمل و اراده غلط در برابر راههای روشن و حقائق متقن زندگی چشم می پوشند و مسیر انحراف را به هدف نتایج اندک مادی انتخاب می کنند و با ارتکاب محارم الهی و تجاوز از حقوق انسانی خویشتن و دیگر همنوعان بر سقوط به درجه ی حیوانیت می افزایند.چنین انسانی بعد از مرگ در سرای آخرت مورد مجازات الهی و در آتش گناه و خشم نفس خویش گرفتار خواهند شد.
اصرار انسان بر انجام گناهان کبیره و مداومت در تجاوز از حقوق و حدود مشخص شده در دین موجب خلود انسان در جهنم می شود که البته مهم ترین عامل جاودانگی در جهنم کفر و شریک قرار دادن برای خدای متعال می باشد، چنانچه خدای متعال در قرآن کریم می فرماید:((وَالَّذِینَ کَفَرُوا وَکَذَّبُوا بِآیَاتِنَا أُولَئِکَ أَصْحَابُ النَّارِ ۖ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ)).(۳)و کسانی که کافر شدند، و آیات ما را تکذیب کردند اهل دوزخند. و جاودانه در آن خواهند.
بنابر تصریح برخی از روایات نبوی و ائمه معصومین علیهم السلام برخی از گناهکاران در آتش دوزخ جاودان نخواهند بود،بلکه پس از سپری شدت مدت محدود عذابشان، از دوزخ خارج شده و به بهشت وارد می شوند،زیرا که؛ کلیه دوزخیان را کافران تشکیل نمی دهند تا بنابر تصریح آیات قرآن کریم در آتش دوزخ جاودان باشند، بلکه برخی از جهنمیان ایمان اندک به خدای متعال داشته اند ولی بواسطه ی گناهان کبیره غیر کفر وارد دوزخ شده اند که البته پس از زمانی محدود هرچند طولانی وارد بهشت خواهند شد، چنانچه پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود:((یَخْرُجُ مِن النّارِ مَن کانَ فی قَلبهِ مِثْقالُ ذَرّةٍ مِن إیمانٍ.)).(۴)هر کس ذرّه ای ایمان در دلش باشد، [سرانجام] از آتش بیرون می‌آید. در روایتی دیگر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می‌فرماید:((یَخرُجُ مِن النّارِ قَومٌ بَعدَ ما احْتَرقوا فیَدخُلونَ الجَنّةَ، فیُسَمّیهِم أهلُ الجَنّةِ: الجَهَنّمِیّونَ.)).(۵)عده ای از مردم بعد از سوخته شدن در آتش، از دوزخ بیرون می‌آیند و به بهشت می‌روند، که بهشتیان آنها را «دوزخیان» می‌نامند.
منابع
۱.سوره حجر: ۲۹_۳۱.
۲.سوره بقره: ۲۵۶.
۳.سوره بقره: ۳۹.
۲.متقی هندی، علی بن حسام الدین، کنزالعمال، ح۲۸۴.
۵.همان، ح۳۹۴۲۷.