رهروان ولایت ـ 35 سال پیش، وقتی از زبان مردی ملکوتی، آخرین جمعه‌ی ماه مبارک رمضان، به نام «روز جهانی قدس» نامگذاری شد شاید خیلی‌ها از این حرکت، برداشتی سطحی و صرفاً نمادین داشتند و فکر می‌کردند که چنین رویکردی در جهان پر از ظلم و جور امروز، چه اثری می‌تواند داشته باشد. چه کسی تصور می‌کرد که 35 سال بعد از صدور این فرمان مخلصانه، امت خمینی‌کبیر(رحمه‌الله) چنین باشکوه و حماسی، خیابان‌های ایران اسلامی را پر کنند از طنین دفاع از قبله‌ی اول مسلمین و نفرت از رژیم نحس و نجس صهیونیستی. نه گرمای طاقت‌فرسای مرداد ماه و نه روزه‌داری، هیچکدام مانع از حضور ملت سربلند و مؤمن ایران نشد. ملتی که در طول ماه مبارک، همواره دعای «اللهم اصلح کل فاسد من امورالمسلمین»[1] را بر زبان جاری کرده‌اند چگونه می‌توانستند در برابر فساد عظیمی که اینروزها در غزه‌ی مظلوم، رخ داده است ساکت و بی‌اعتنا باشند؟ درحالی‌که حتی مردم غیرمسلمان کشورهای اروپایی و آمریکایی هم فریادشان از این همه جنایت اسراییل، بلند شده است آیا رواست که عده‌ای هنوز هم برای کمک به مردم فلسطین، دچار تردید باشند؟
اما از پیام‌های بسیار مهم این حضور کم‌نظیر، نمی‌توان به راحتی عبور کرد. 5سال پیش بود که عده‌ای بخاطر فضای مسموم ناشی از فتنه‌ی 88، سعی داشتند چهره‌ی ملت ایران را در دنیا وارونه جلوه دهند و با شعار سخیف «نه غزه نه لبنان»، دقیقاً در مسیر خواسته‌های اسراییل جنایتکار حرکت کردند. همان زمان بود که رسانه‌های وابسته به جبهه‌ی استکبار، با درشت‌نمایی چنین شعارهایی و نسبت‌دادن آن به تمام ملت ایران، سعی در انتقام‌گیری از انقلاب اسلامی و امام راحل عظیم‌الشان و همچنین خالی‌کردن دل مستضعفان دنیا داشتند. پیام سیل خروشان ملتی که به دفاع از مظلومان غزه، برخاستند این بود که آن جماعت اندک و حقیر، بریده از مردم و سرسپرده به اجانب بودند و در مقایسه با جمعیت عظیم ملت ایران، مثل قطره‌ای دربرابر اقیانوس هستند.
پیام فوق‌العاده مهم دیگری که نباید از آن غافل بود عبارت است از تودهنی خوردن شبکه‌های ماهواره‌ای مثل بی‌بی‌سی فارسی و صدای‌آمریکا. این شبکه‌ها که در طول تجاوز اخیر اسراییل، دائماً اخباری جهت‌دار و به نفع رژیم صهیونیستی، پخش می‌کردند امیدوار بودند تا در سایه‌ی این فریبکاری رسانه‌ای، از شور مردم ایران در حمایت از فلسطین، بکاهند. اما همگان دیدند که مردم از هر قشر و سلیقه‌ای به میدان آمدند و یکصدا «مرگ بر اسراییل» را فریاد کردند.
و نکته‌ی پایانی اینکه امروز و در جریان اتفاقات غزه، باید به جبهه‌بندی شکل‌گرفته در دنیا هم توجه ویژه کرد. جبهه‌ی حامیان رژیم خون‌آشام صهیونیستی، همان‌هایی هستند که جمهوری اسلامی ایران از ابتدای انقلاب، بیشترین چالش و درگیری را با آن‌ها داشته است و اتفاقا در جریان مسایل هسته‌ای هم ما با همین‌ها طرف هستیم. آمریکا که مدام کمک‌های مالی و تسلیحاتی خود را به اسراییل، سرازیر می‌کند و حتی نیروهای نظامی آمریکایی هم دربین ارتش اسراییل، مشاهده شده است. انگلیس خبیث که پایه‌گذار اصلی رژیم نامشروع اسراییل است. فرانسه که رییس‌جمهورش به‌صراحت، هرگونه اعتراض مردم کشورش را ممنوع اعلام کرده و اجازه‌ی فریادزدن علیه اسراییل را هم نمی‌دهد. آلمان هم بدون شرمندگی، از جنایات وحشیانه‌ی اسراییل، اعلام حمایت کرده است. این جماعت دور از منطق و انسانیت، به هیچ وجه، بدنبال تامین منافع ما نخواهند بود و از این رو، اظهارنظر درباره‌ی بازی «برد-برد» در جریان مسایل هسته‌ای، به یک جوک بی‌مزه شبیه‌تر است!
---------------------------------------------------
پی نوشت:
1- بحارالأنوار، علامه مجلسی، ج 95، ص 120
نظرات
سلام آقا رضا نظراتتون تو وبلاگم خیلی خوب بود تایید شد تا نمایش داده شود.خیلی قشنگ بود.
مرگ بر اسرائیل
مرگ بر شمعدان هفت شاخه
مرگ بر ستاره شش پر
سلام علیکم
ممنون از حضور حضرتعالی در وبلاگ بنده. مطالب بسیار خوب و آموزنده ای دارید
التماس دعا
به امید پیروزی غزه و فلسطین :) ممنون از حضورتون یاحق
با سلام و خسته نباشید عالی بود امیدوارم بتوانیم همکاری های زیادی باهم داشته باشیم و مطلب شما با نام شما در وب ثبت به پاس زحماتی که درراه جهاد فرهنگی می کشید
سلام آقا رضا. اومدم بازدیدتون رو پس بدهم! موفق باشید.