رهروان ولایت ـ بسم الله الرحمن الرحیم
یکی از زیبا ترین درسهای که خداوند متعال از زندگانی حضرت نوح(علیه السلام) به جویندگان هدایت و سعادت می دهند توبه و استغفار و رجوع به درگاه الهی است خداوند متعال در قرآن مجید به یکی از زیباترین دستوراتی و فامین الهی که حضرت نوح (علیه اسلام) به قوم خود بین می فرماید اشاره می فرماید و ثمرات و برکات ارزشمند این دستورالهی را مورد توجه قرار میدهد.
خداوند متعال در این خصوص می فرماید:
فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ إِنَّهُ كانَ غَفَّاراً يُرْسِلِ السَّماءَ عَلَيْكُمْ مِدْراراً وَ يُمْدِدْكُمْ بِأَمْوالٍ وَ بَنينَ وَ يَجْعَلْ لَكُمْ جَنَّاتٍ وَ يَجْعَلْ لَكُمْ أَنْهاراً ما لَكُمْ لا تَرْجُونَ لِلَّهِ وَقاراً [نوح/13-10] سپس آشكارا و نهان (حقيقت توحيد و ايمان را) براى آنان بيان داشتم! به آنها گفتم: «از پروردگار خويش آمرزش بطلبيد كه او بسيار آمرزنده است ... تا بارانهاى پربركت آسمان را پى در پى بر شما فرستد، و شما را با اموال و فرزندان فراوان كمك كند و باغهاى سرسبز و نهرهاى جارى در اختيارتان قرار دهد! چرا شما براى خدا عظمت قائل نيستيد؟!».
همان طوری که به روشنی از این آیات ارزشمند به دست می آید خداوند متعال در این آیات ارزشمند سه بشارت و نوید ارزشمند را به توبه کنند گان و استغفار کنندگان می دهند
1-بهره مندی مداوم و پیوسته ازبرکات الهی: يُرْسِلِ السَّماءَ عَلَيْكُمْ مِدْراراً؛ تا بارانهاى پربركت آسمان را پى در پى بر شما فرستد»
2-برطرف شن فقر مادی و مالی:« وَ يُمْدِدْكُمْ بِأَمْوالٍ؛ و شما را با اموال کمک کرد»
3- بهره مندی از فرزندان: در دنیا هستند کسانی که از نعمت فرزند و اولاد بی بهره هستند با عنایت و توجه به این آیه شریف به روشنی استفاده می شود استدامت و اصرار بر این ذکر قرآنی می تواند موجب فرج و گشایش شود:« وَ يُمْدِدْكُمْ بِأَمْوالٍ وَ بَنينَ؛ و شما را با اموال و فرزندان فراوان كمك كند».
در بعضى از روايات آمده است كه وقتى اين قوم لجوج از قبول دعوت نوح سر باز زدند، خشكسالى و قحطى آنها را فرا گرفت، و بسيارى از اموال و فرزندانشان هلاك شدند، زنان عقيم گشتند و كمتر بچه مىآوردند، نوح به آنها گفت: اگر ايمان بياوريد همه اين مصائب و بلاها از شما دفع خواهد شد، ولى آنها اعتنايى به او نكردند و هم چنان سر سختى نشان دادند تا عذاب نهايى فرا رسيد و همه را درو كرد! سپس بار ديگر به انذار باز مىگردد، و مىگويد:" چرا شما از خدا نمىترسيد و براى خداى عظمت قائل نيستيد"؟! (ما لَكُمْ لا تَرْجُونَ لِلَّهِ وَقاراً) [1]
[معناى آيه:" ما لَكُمْ لا تَرْجُونَ لِلَّهِ وَقاراً" و بيان احتجاجى كه بر ربوبيت و معبود بودن خداى تعالى متضمن است]
" ما لَكُمْ لا تَرْجُونَ لِلَّهِ وَقاراً" كلمه" وقار"- همانطور كه در مجمع البيان هم آمده- به معناى عظمت است، و اسمى از توقير (تعظيم) است، و كلمه" رجاء" در مقابل خوف است، كه اولى به معناى اميد، و مظنه رسيدن به چيزى است كه باعث مسرت است، و دومى مظنه رسيدن به چيزى است كه مايه اندوه باشد، و منظور از كلمه" رجاء" در آيه مورد بحث- به طورى كه گفتهاند- تنها مظنه نيست، بلكه مطلق اعتقاد است.
بعضى ديگر گفتهاند: منظور از نداشتن رجاء، داشتن خوف است، چون بين اين دو ملازمه هست. و معناى آيه اين است كه چه سبب و علتى براى شما حاصل شده كه شما معتقد به عظمت خدا نمىشويد، و يا از عظمت خدا نمىترسيد، و اين نترسيدن باعث شده كه او را عبادت نكنيد؟[2]
----------------------------
پی نوشت :
[1]. تفسير نمونه، ج25، ص: 70
[2]. ترجمه الميزان، ج20، ص: 46
خلاصه سخنرانی استاد سابقون در کنفرانس آیه های انتظار در تاریخ 93/4/7
لینک سخنرانی های قبلی : http://www.jonbeshnet.ir/category/447