رهروان ولایت ـ با سلام، من 8سال است که ازدواج کرده‌ام. مدتی است که حس می‌کنم همسرم به منشی خودش علاقه پیدا کرده است، حتی بارها به او گفته‌ا‌م که تو خیلی فرق کردی، ولی او تکذیب می‌کند، حتی به او گفتم که باید منشیت را عوض کنی، ولی او به من پیشنهاد داد با او رابطه برقرار کنم تا سوءتفاهم برطرف شود.
البته قبل از اینکه با منشی همسرم رابطه برقرار کنم، یکبار او را دیده بودم. به او کم محلی کردم. بعد از چند ماه به پیشنهاد همسرم، به منشی‌اش پیام دادم و او در جواب به من گفت؛ من در زندگی‌ام خیلی سختی کشیدم و با زندگی کسی بازی نمی‌کنم.
دیشب سر همین موضوع با همسرم صحبت کردم. او به من گفت؛ خیالت راحت باشد که من اصلا اگه خواسته باشم، نمی‌توانم بخاطر کار و آبروم، حتی دست به او بزنم.
امّا راستش با همه این حرفها، من هنوز قانع نشدم. از طرفی منشی‌اش، در حال طلاق گرفتن از شوهرش است. الان خیالم راحت هست که هیچ کاری نمی‌تواند بکند، امّا وقتی طلاق بگیرد دیگر خیالم راحت نیست.
راستش مدتی است که حس می‌کنم همسرم دیگر مثل قبل به من علاقه ندارد. فکر می‌کنم او بخاطر بچه‌ها و آبرویش و اینکه دلش به حال من می‌سوزد، مرا تحمل می‌کند. دیگر حوصله هیچ کس و هیچ چیز را ندارم.
خواهش می‌کنم کمکم کنید.
پاسخ سوال:
با سلام، ابتدا از اینکه گروه مشاوره رهروان ولایت را به عنوان راهنمای خود انتخاب کرده‌اید، تشکر می‌کنم.
همانطور که برخی از دوستان اشاره کرده‌اند، به صرف اینکه منشی همسرتان خانم است و در حال جدا شدن از همسرشان می‌باشد، نمی‌تواند دلیل محکمی برای شک شما به همسرتان باشد، مگر اینکه روابطی خارج از روابط کاری میانشان برقرار شده باشد که موجب شک شما به همسرتان شده است.
به هر حال، امیدوارم هرچه زودتر مشکل یا سوءتفاهم حل شود. امّا ذکر چند نکته ضروری است؛
اول اینکه؛ از منظر دینی گمان بد، درست نیست، لذا لازم نیست که نسبت به این مسأله، به سرعت واکنش و ذهنیت منفی داشته باشید. امام على(علیه‌السلام) در مورد سوءظن فرموده است: «مراقب باش كه سوء ظن بر تو غلبه پيدا نكند، به درستى كه بدگمانى هيچ رفاقتى را بين تو و دوستت باقى نمىگذارد.»[1]
لذا اگر صرفا نسبت به همسرتان سوءظن دارید، مواظب باشید تا مبادا این مسأله تبدیل به دشمنی و ازبین رفتن صمیمیت و آرامش خانواده شود.
نکته دوم: باتوجه به اینکه خود همسرتان پیشنهاد داده‌اند که با منشی‌شان در ارتباط باشید تا این سوءتفاهم برطرف شود، می‌تواند تا حدودی نشان دهنده صداقت همسرتان در این مسأله باشد و همچنین می‌تواند نشان دهنده اهمیت شما در نزد همسرتان باشد، لذا همسرتان درتلاش است تا اعتماد شما را به خودش جلب کند.
پس اگر واقعا دلیل قانع کننده و موجّه‌ای برای این شک و تردیدهای خود ندارید، بهتراست این شک و تردیدها را از خود دور کنید و سعی کنید با انجام راهکارهایی این نگرش منفی را از خود دور کنید.(اینکه گاهی همسر شما به شما کمتر توجه می‌کند و ... می‌تواند ناشی از خستگی ایشان و یا رفتارهای شما باشد؛ زیرا فردی که مدام نسبت به همسرش نگرش منفی داشه و نگران روابطش باشد، دیگر توانایی ایجاد ارتباط درست با همسرش را نخواهد داشت.)
نکته سوم: همانطور که برخی از دوستان هم اشاره کرده‌اند، تداوم این شک نسبت به همسرتان باعث می‌شود که به تدریج کلافه و سردرگم و در نهایت منجر به سردی روابط بین شما و همسرتان شود؛ زیرا از آنجایی که نمی‌توانید بفهمید که رابطه‌ای وجود داشته یا نه، در اینصورت شک مثل خوره شما را می‌خورد؛ در حالی که ممکن است، واقعا رابطه‌ای نبوده و زندگی شما خراب شود.
ولی از آنجایی که همسرتان رفت و آمد و رفتارهای مشکوکی هم ندارد، پس بهتر است حرف همسرتان را باور داشته باشید و نیازی به کنکاش و حساسیت نشان دادن در این زمینه ندارید. چه بسا حساسیت زیاد نشان دادن در این زمینه باعث شود که همسرتان نیز بیشتر به رفتارهای شما حسّاس شود و در ادامه ممکن است صداقتش نسبت به شما نیز کم‌رنگ شود.
پس به جای نگرش و ذهنیت منفی به روابط همسرتان، به فکر اصلاح روابط خود با همسرتان باشید و این صمیمیت و رابطه را ارتقاء دهید.
البته با گذشت 8 سال از زندگی زناشویی‌تان، تاحدودی طبیعی است که زندگی زناشویی‌تان، به مانند اوایل زندگی، آن شور و نشاط اولیه را نداشته باشد؛ چون تاحدودی زندگی یکنواخت شده و قرار گرفتن در موقعیتهای مختلف، زندگی زناشویی را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
برای این منظور بهتر است؛
- جهت بهبود روابطتان، اول سعی کنید محیط گرم و صمیمی و با نشاط را برای همدیگر ایجاد کنید.
- تلاش کنید با ایجاد فضای آرام در خانه، با همسرتان درد دل کنید و در مورد مشکلات بوجود آمده با همسرتان گفتگو کنید. مسلما گفتگو و کمک خواستن از همسرتان بهترین راهکار برای رفع دلسردی و نگرانی شما نسبت به همسرتان است.
- تلاش کنید در زمانی که همسرتان به نوعی حال مساعدی دارد پیش او بروید و با او درد دل کنید و به او احترام بگذارید و تا می‌توانید روابطتان را میان همدیگر بهبود دهید.
- سعی کنید زمانی که همسرتان نزد شماست، میل جنسی و عاطفی همدیگر را ارضا کنید(بد نیست گاهی، خود شما پیش قدم شوید و همسرتان را در این رابطه به وجد بیاورید تا او نیز تمایل بیشتری به ارتباط با شما داشته باشد.)
- سعی کنید هر از گاهی با همسرتان به صورت دو نفره، بیرون رفته و از بودن در کنار هم لذت ببرید.
متاسفانه یکی از مسائلی که تعداد زیادی از خانواده‌ها، به آن گرفتار هستند، این است که زن و شوهر معمولا بعد از بچه دار شدن، آن چنان در نقش پدر و مادری غرق می‌شوند که به تدریج جایگاه زن و شوهر بودن خودشان را فراموش می‌کنند.
یعنی آرام آرام، فرزندان محور زندگی می‌شوند و زن و مرد خودشان را به عنوان پدر و مادر بچه می‌شناسند و همین مطلب باعث می‌شود که به مرور یادشان برود که با همدیگر زن و شوهر هستند و یک زمانی همدیگر را انتخاب کردند که تا آخر عمر کنار هم باشند.
به همین خاطر، بسیاری از مشاورهای خانواده، به همسران سفارش می‌کنند که بعد از بچه دار شدن نیز حتما زمان‌هایی را برای خودتان دونفر اختصاص بدهید.
- از تنهایی بپرهیزید.(البته از تنهایی که موجب افکار نادرست و نگرش منفی به زندگی می‌شود، خودداری کنید.)
- خود را به حدی مشغول کنید تا وقت فکر کردن به این موضوعات منفی را نداشته باشید و همچنین اوقات فراغت خود را با یادگیری مهارتهای هنری، تفریح، بازی، مطالعه و ... پر کنید.
- در نشستهای دوستانه، فامیلی و سفرهای جمعی و همچنین کلاسهای آموزشی مختلف مانند کلاس خیاطی، هنری و... بیشتر شرکت کنید که همگی اینها باعث ارتقاء مهارتهای ارتباطی، زندگی، اجتماعی و همچنین باعث بالا رفتن اعتمادبه نفس شما می‌شود.
نکته: وقتی به اندازه کافی اعتماد به نفس شما بالا برود، باعث می‌شود که شما به تدریج نگاه مثبتی به زندگی داشته باشید.
البته باید توجه داشت که رسیدن به اعتماد به نفس در حد عالی كه توان ایستادگی در برابر امواج سهمگین مشكلات را در انسان افزایش دهد، در گرو تكیه بر عنصر ایمان و توكل بر خداوند است. در سایه توكل و ایمان عمیق مذهبی، انسان احساس میكند كه دیگر تنها نیست، بلكه همیشه خدا را در كنار خود میبیند، براین اساس امام علی(علیه‌السلام) درباره مؤمن میفرماید: «روح شخص با ایمان از سنگ خارا شكست ناپذیرتر است.»[2]
- ارتباط عاشقانه قلبی با خدا و اهل بیت(علیهم السلام) را بیشتر کنید و سعی کنید در مورد نحوه و روش زندگی انسانهای بزرگ بیشتر مطالعه کنید.
همچنین هر زمانی که به رفتارهای همسرتان سوءظن پيدا كرديد، در عمل هيچ تأثير و نقشى به آن ندهيد؛ بلكه سعى كنيد با بهبود روابطتان میان خود و همسرتان، رفتارى آميخته با حسن ظن داشته باشيد.
پی‌نوشت‌ها:
[1]. بحارالانوار، ج77، ص207
[2]. نهجالبلاغه، فیض الاسلام، جملات قصار 325
با آرزوی موفقیت
لینک گفتگوی آزاد پست در انجمن: نسبت به منشی همسرم حساس شده‌ام
نظرات
مقام معظم رهبری هم تأکید داشته اند توی صحبت هاشون که منشی خانم نداشته باشید چون وقتی مرد مدیر باشه و زن منشی و زیر دست خود به خود رابطه ی دیگه ای پیش میاد و یه احساس دیگه ای ..... اینقدر زندگی ها به خاطر تداخل این روابط مدیر و منشی تا به حال به هم ریخته و جمع شده به نظرم اونم کسی که با شوهرش در شرف طلاق باشه موقعیت خطرناکتری داره تا یه خانم متأهل و مهجبه ... هر چند همین رو هم همون طوری که نوشتم مقام معظم رهبری تأیید نمی کنند بهترین کار اینه که ولو با پرداخت حقوقی بیشتر منشی مرد استخدام کنند اینقدر آدم هست که محتاج همین حقوق کم هم باشه فامیلی آشنایی مذکر رو منشی کنند و قال قضیه رو بکنند.... خیلی از آقایون دو شغله اند خیلی ها دانشجو اند بهترین کار پاک کردن محیط از وسوسه های نفسانی و شیطانی ست با صحبت و منطق همسرتون رو قانع کنید که کلن توی زندگیش منشی زن نداشته باشه ...خودتون رو راحت کنید....