فرشته ای که ادریس علیه السلام را به آسمان برد

  بسم الله الرحمن الرحیم

 وقتی کسی چیزی به شما میده یا کاری براتون انجام میده چقدر از او تشکر میکنید؟ یا کاری که از دستتون بر میاد میخواهید براش انجام بدید. این کار خوب و بسیار پسندیده ای یه چون روایت داریم که: سپاسگزارترین شما از خدا کسی است که بیشتر از مردم سپاسگزاری کنه ( أَشْكَرُكُمْ لله أَشْكَرُكُمْ لِلنَّاس «1») اما همه ی نعمتها از خداست چقدر از او تشکر کردیم؟ در حالیکه خودش از ما خواسته که بخاطر نعمتهاش تشکر کنیم اونجا که فرمود: وَ اشْكُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ إِیَّاهُ تَعْبُدُون‏ «2» یعنی: اگه فقط او را میپرستید شکر نعمت او را بجای بیارید. تازه اگه شکر گزاری هم کنیم سودش به خودمون میرسه و به خداوند هیچ نفعی نمیرسه چون او از همه بی نیازه. قرآن کریم فرمود: مَنْ یَشْكُرْ فَإِنَّما یَشْكُرُ لِنَفْسِهِ وَ مَنْ كَفَرَ فَإِنَّ الله غَنِیّ حَمید «3» یعنی: هر کس شکر گزاری کنه سودش فقط به خودش میرسه و هر کس ناسپاسی و کفران نعمت کنه به خدا زیانی نمیرسه زیرا خداوند؛ بی نیاز و ستوده است. کافیه مقداری بشینیم درباره ی یکی از نعمتهای بی شمار خداوند که به ما داده فکر کنیم مثلا همین نفس کشیدن سعدی علیه الرحمه در گلستان داره که: هر نفسی که فرو می رود ممدّ حیاتست و چون بر می آید مفرّح ذات پس در هر نفسی دو نعمت موجودست و بر هر نعمت، شکری واجب

 از دست و زبان که برآید      کز عهده شکرش به در آید «4» 

 اما امام صادق علیه السلام میفرماید: فِی كُلِّ نَفَسٍ مِنْ أَنْفَاسِكَ شکرٌ لازمٌ لَكَ بَلْ أَلْفٌ وَ أَكْثَر «5» یعنی: در هر نفسی از نفسهای تو شکری لازمه بلکه هزار شکر و بیشتر. یا نعمت آب که زندگی ما به آب بستگی داره و حیوانات و گیاهان هم که مورد استفاده ی ما هستن از این نعمت حیاتی بهره میبرن. شمردن بقیه ی نعمتها با خود شما؛ که خداوند فرمود: وَ إِنْ تَعُدُّوا نِعْمَةَ الله لا تُحْصُوها «6» یعنی اگه بخواهید نعمتهای خداوند را بشمارید نمیتونید شماره کنید.

 اینها که عرض کردم برای چی بود؟ برای اینکه وقتی به نعمتهای خداوند و خوبیهای او فکر کنیم دیگه خجالت میکشیم که از او نافرمانی و گناه کنیم. امام صادق علیه السلام فرمود: َشُكْرُ النِّعْمَةِ اجْتِنَابُ الْمَحَارِمِ وَ تَمَامُ الشُّكْرِ قَوْلُ الرَّجُلِ- الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ «7» یعنی: شکر نعمت، دوری از حرامهای الهی است و تمام شکر اینه که شخص بگه: الحمد لله رب العالمین. مطلب جالبی که شاید تا بحال نشنیده اید اینه که پیامبر صلی الله علیه و آله میفرماید: الطَّاعِمُ الشَّاكِرُ لَهُ مِنَ الْأَجْرِ كَأَجْرِ الصَّائِمِ الْمُحْتَسِبِ وَ الْمُعَافَى الشَّاكِرُ لَهُ مِنَ الْأَجْرِ كَأَجْرِ الْمُبْتَلَى الصَّابِرِ وَ الْمُعْطَى الشَّاكِرُ لَهُ مِنَ الْأَجْرِ كَأَجْرِ الْمَحْرُومِ الْقَانِع «8» یعنی: خورنده سپاسگزار اجرش مانند روزه‏ دار خداجوست و تندرست شكرگزار اجرش مانند اجر گرفتاری است که بر گرفتاری صبر میکنه و عطاكننده ی سپاسگزار اجرش مانند اجر محرومی است که قانع باشه.

 فرشته ای که ادریس علیه السلام را به آسمان برد
 ادریس علیه السلام یکی از پیامبران خداست که نام ایشان دو بار در قرآن کریم اومده «9» در یکجا خداوند میفرماید: وَ رَفَعْنَاهُ مَكاَنًا عَلِیًّا «10» یعنی: و ما او را به مقامى بلند بالا بردیم‏. روایت شده: سبب اینكه ادریس علیه السلام را بآسمان بالا بردند این است كه فرشته‏ اى به او مژده‏ ى قبولى اعمال و آمرزش داد پس او آرزو کرد که زنده بماند. فرشته از او پرسید چرا این آرزو را كردى؟ گفت براى اینكه شكر و سپاسگزارى خداى متعال را انجام دهم زیرا كه در دوران زندگیم آرزوى قبولى اعمال را داشتم و حالا به آرزوی خودم رسیدم پس فرشته بال خودش را پهن کرد و ادریس علیه السلام را به آسمان برد. «11»

 سخن در مورد شکر، زیاده اما خداوند فرمود: قلیلٌ مِن عِبادی الشکورُ «12» یعنی: بندگان شکر گزار من اندکند.
انشاء الله که ما جزء اون اندکها بشیم.

---------------------------------------
پی نوشت ها:
1- امام سجاد علیه السلام، اصول کافی ج2 ص99
2- سوره نحل، آیه 114
3- سوره لقمان، آیه 12
4- گلستان سعدی، دیباچه
5- بحار الانوار، ج68 ص 52
6- سوره نحل آیه 18
7- اصول کافی، ج2 ص 95
8- اصول کافی، ج2 ص94
9- سوره مریم، آیه 56 و سوره انبیاء، آیه 85
10- سوره مریم، آیه57
11- ارشاد القلوب، ج1 ص123 و 124
12- سوره سبأ، آیه 13