چکیده: مقایسه‌ی نابجاییست که اربعین سید الشهدا را، که پیاده روی عاشقان را با چیزی مقایسه کرد، آن هم با بی‌تدبیری‌های دولتی که صدای حماقتش گوش جهانیان را کر کرده است.
مقایسه‌ی نا به جاییست که پیاده روی اربعین سید الشهدا را، که پیاده روی عاشقان در راه امام خود است را با آن هم با بی‌تدبیری‌های دولتی که صدای حماقتش گوش جهانیان را کر کرده است،مقایسه نمایم.
27 میلیون زائر از سراسر جهان،[1] بدون حمایت مالی، بدون تشویق و هدایت و جهت دهی سیاسی خاصی، با محرکی به اسم عشق به کربلا می‌آیند، برخلاف تمام جهان، عشق برایشان آب و نان می شود، همگان به اسم مردانی که سالیان سال از شهادتشان گذشته، دست به کار می شوند، هر کسی به طریقی، جانی، مالی، آبرویی، خودش را برای امام حسین خرج می‌کند و حماسه‌ای آفریده می‌شود،
در کشوری با کمترین امکانات و رفاه اجتماعی پایین، فوج فوج آدم برای کمک، برای به عهده گرفتن بخشی از کار جمع می شوند،
اما کمی آن طرف‌تر در کشوری متمول از پول‌های نفت و دلارهای آمریکا، دولتی بی‌کفایت، توانایی تضمین امنیت جان کمتر از 2 میلیون زائر را ندارد[2] آن هم در خانه ای که به فرموده قرآن باید مایه هدایت عالمیان باشد[3] و فقط در یکی از فجایع حج امسال، بیش از 7 هزار نفر از حاجیان بیت الله الحرام از دست رفتند[4] و فاجعه‌ی منا تیتری تاریخی شد،
آری قیاس مع الفارغ است. این کجا و آن کجا
__________________________________________
پی‌نوشت:
[1] http://www.irna.ir/fa/News/81864014/
[2] http://www.hamshahrionline.ir/details/188972
[3] «إِنَّ أَوَّلَ بَیْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذی بِبَکَّةَ مُبارَکاً وَ هُدىً لِلْعالَمین؛ اولین خانه عبادتى که براى مردم بنا نهاده شد، آن خانهاى است که در مکه واقع است، خانهاى پر برکت که مایه هدایت همه عالمیان است.» (آل عمران/ 96)
[4] http://fa.alalam.ir/news/1751212