عواقب ازدواج دير هنگام را بفرماييد؟

نكوهش دير شدن ازدواجدر مكتب جامع و كامل اسلام براي همه دوره هاي سني انسان، برنامه اي معرفي شده است بنابراين، هنگامي كه دختر و پسر به رشد عقلي و جسمي رسيدند، بايد ازدواج كنند. رها كردن اين سنت الهي با رعايت نكردن زمان مناسب آن، پيامدهاي روحي نامطلوبي براي زن و مرد به همراه دارد. از اين رو، پيشوايان ديني، ما را از آن نهي كرده اند.

عواقب تأخير در ازدواج1. به مخاطره افتادن ايمان و معنويت و عدم حفظ آن: يكي از سپرهاي قوي در برابر دشمنان ايمان، ازدواج به موقع مي باشد، در دوران نوجواني، از يك طرف كشش ها و جاذبه هاي فطري و معنويات و پاكي ها، فعال تر مي شوند و انسان را به سوي خود دعوت مي كنند و از طرف ديگر جاذبه هاي غريزي و ميل هاي جنسي، شكوفا مي شوند و بيدار مي شوند و انسان را به سوي خود فرا مي خوانند، هر دوي اين جاذبه ها و نيروها لازم و ضروري است. و خداوند از روي حكمت، اينها را براي رشد و كمال انسان، در وجود او به وديعت نهاده است، به دعوت هر دو بايد پاسخ مثبت داد و هر دو را اشباع و ارضاء كرد، اگر جاذبه ها و ميل هاي شهوي و جنسي، پاسخ صحيح و عاقلانه، آن گونه كه خداوند متعال مقرّر فرموده داده نشود و كنترل نشود، طغيان مي كنند و سر به آشوب مي گذارند و به جاذبه ها و نيروهاي فطري و معنوي حمله ور مي شوند، و چون جري و وحشي و بي باك شده اند نيروهاي معنوي را از پاي در مي آورند و به اضمحلال مي كشانند! بنابراين در اين ميدان كشمكش و جدال، از بهترين وسايل دفاعي براي نوجوانان ازدواج «به موقع و به هنگام» مي باشد.(1)
2. عدم بهره مندي از دوران شيرين و با نشاط جواني: بهار ازدواج، «دوران نوجواني» است، در اين دوران، شور و نشاط مخصوصي بر انسان حاكم مي باشد. اگر از اين دوران استفاده لازم برده نشود، به زودي فصل خزان فرا مي رسد و نشاط از بين مي رود، يا كم مي شود و انسان ديگر نمي تواند لذّت و استفاده كامل از ازدواج ببرد.
جوانان همانند آن غنچه گل هستند، كه بايد از اين دوران قبل از آنكه از دست برود، استفاده نمايند و زندگي مشترك خود را بر اساسي محكم و استوار بنا كنند، پيامبر اكرم ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ در اين باره سخن بسيار ارزنده اي دارند كه حجت را بر همه تمام مي كنند و جاي هيچ گونه بهانه گيري باقي نمي گذارند، آنجا كه مي فرمايد: « اي مردم! جبرئيل از طرف خداوند، نزد من آمد و گفت «دوشيزگان همانند «ميوه هاي درختان» مي باشند. هنگامي كه «رسيدند» (فصل چيدن آن ها فرا رسيد، بايد چيده شوند) كه اگر چيده نشوند تابش آفتاب آن ها را فاسد مي كند و بادهاي خزان پراكنده شان مي نمايد! هم چنين هستند «دختران دوشيزه» هنگامي كه به رشد و درك و موقعيت زنان رسيدند، چاره اي غير از شوهر دادنشان نيست. و اگر ازدواج نكنند، اطميناني نيست به فساد و تباهي كشيده نشوند، زيرا آنها بشرند.(2) (و بشر غريزه و ميل جنسي دارد و حتما بايد به وسيله همسر، اشباع و ارضاء شوند)...
اين سخن پيامبر اكرم ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ صرفا شامل دختران نمي شود بلكه مخاطب اين فرمايش تمام نوجواناني مي باشند كه در هنگام ازدواج قرار گرفته اند و مي توانند با ازدواجي موفق و به موقع از اين موهبت الهي كامياب گردند خواه دختر باشد و يا پسر فرقي در اين مورد نيست.
بي شك يكي از عوامل سازگاري زوجين رابطه جنسي مطلوب مي باشد و اين مسأله پر اهميت مي باشد چرا كه مي تواند به صورت پيش گيري از تنش و ايجاد ميل تأثيرگزار باشد و هم مي تواند كاهنده تنش هاي موجود باشد. در بسياري از موارد جلوه گري اختلافات و ناسازگاري ها را مي توان به رابطه جنسي آنها مربوط دانست بنابراين براي پيش گيري از بروز چنين مشكلاتي بهتر اين است كه افراد در سن ازدواج اقدام نمايند و با استفاده از شور و نشاط جواني از لذت هاي جنسي و عاطفي حداكثر بهره را ببرند امام صادق ـ عليه السلام ـ فرمودند: بهترين لذّت ها آميزش جنسي با زنان است. در دنيا و آخرت لذتي بالاتر از لذت زن نيست.(3) در نتيجه روشن شد كه معمولا ازدواج هاي دير هنگام به هيچ وجه فرجام خوبي نخواهد داشت و پايانش دل مردگي و آرزوي نجات از اين بحران خواهد بود.(4)
3. احتمال ناباروري و يا احتمال عقب افتادگي فرزندان: امروزه هر چند سن ازدواج در جوامع شهري به دلايل مختلفي بالا رفته است، امّا اين امر از زاويه پايداري و جلوگيري از معلوليت هاي جسمي در خانواده پسنديده نيست، چرا كه يكي از دلايل اساسي دچار شدن فرزندان به معلوليت همان سن بالاي والدين آنهاست. بر اساس تحقيقات به عمل آمده بين سن پدر و مادر با معلوليت فرزند رابطه مستقيم وجود دارد. يعني هر چه قدر سن پدر و مادر در هنگام ازدواج و بارداري بيشتر باشد به همان ميزان احتمال ابتلاء به بيماري هاي معلوليتي در فرزندان هم وجود دارد، افزون بر اين در سنين بالاي ازدواج مردان و زنان احتمال بچه دار نشدن آنها، يعني عقيمي مردان و نازايي و ناباروري مخصوصا در زنان به مراتب بالا مي رود.(5)
4. خطر به دام افتادن در فسادها و انحرافات و كج روي ها: كمتر عاملي پيدا مي شود كه به اندازه فسادها و انحرافات جنسي به نوجوانان و جوانان لطمه بزند و اين مفاسد و انحرافات، روزگار آنان را سياه مي كند (چه پسر و چه دختر) لطمه هايي مي زند كه در كلّ زندگي و طول عمر انسان تأثير سوء دارد و دين انسان در معرض خطر قرار مي گيرد. پيامبر اكرم ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ مي فرمايند: هر كه ازدواج كند نصف دينش كامل مي شود و درباره نيم ديگر از خدا بترسد.(6) بي ترديد ازدواج رابطه اي است كه طرفين ربط را تا حدّ زيادي از بي بندو باري و روابط نامشروع و انحرافات اخلاقي و جنسي مصون مي دارد و اين امر به اختلاف حال طرفين و محيط و جوّ حاكم و امكان انجام سائر گناهان است و نيز ملاحظه سائر جنبه هاي شخصي و اجتماعي مختلف باعث مي شود كه گاهي اين عمل سبب مصونيت انسان از نيمي از گناهان و معاصي و گاهي بيشتر مي گردد.(7)
انحرافات جنسي ـ كه نمونه هاي بارزش، روابط نامشروع دختران و پسران و يا خودارضائي و.. است نشاط، طراوت ايمان، استعداد و هستي انسان را ضايع و تباه مي گرداند ما قصد نداريم به آمار و مفاسدي كه در جوامع ديگر مخصوصا جوامع غربي وجود دارد بپردازيم، زيرا در اين نوشتار مجال آن نيست و قلم از نوشتن و زبان از بيان آنها شرم دارم و صلاح نيست، براي فردي پاك و با تقوا مثل شما، از آن همه مفاسد، كه روي بشريت را سياه كرده حرفي به ميان آيد. امّا از جامعه خودمان كه بايد با خبر بوده و نسبت به مسائل آن حساس باشيم؟!
بايد به اين حقيقت تلخ اعتراف كنيم كه: جامعه ما نيز در زمينه مفاسد نوجوانان، مشكلات فراواني دارد پس بايد راه حل پيدا كرد و بهترين راه حلّ ازدواج با همسري متناسب» آن هم در سنين طبيعي ازدواج است.
5. دچار شدن به بيماري هاي عصبي و رواني: فشار غريزه جنسي، اگر از راه صحيح و مشروع دفع نشود، آسيب هاي زيادي را به بار مي آورد و به اعصاب و روان لطمه هاي فراواني مي زند، اين فشارها از يك طرف و تنهايي و بي پناهي و تك زيستي از طرف ديگر، انسان را پريشان و سرگردان مي كنند.
و باز از طرف ديگر، اگر كسي در اثر بي همسري و فشار اين غريزه و پريشاني روحي و ضعف ايمان، خداي ناخواسته ـ دچار انحرافات جنسي و فساد شود مشكل بزرگتر مي شود. زيرا اين انحرافات و فسادها (مخصوصا خود ارضائي) ضربه هاي سهمگيني به اعصاب و جان انسان وارد مي سازند. از نظر روانشناسي و روانپزشكي، يكي از علت هاي عمده، اصل پريشاني و عقده هاي رواني و اخلاقي و ضعف هاي عصبي «بي همسري» و «فشارهاي جنسي» و «انحرافات جنسي» مي باشد.
و از مؤثرترين و بهترين و مفيدترين راه هاي درمان اين بيماري ها «ازدواج با همسري متناسب» و «در زمان طبيعي ازدواج» است مؤيّد گفتار بنده كلام خداوند متعال مي باشد كه مي فرمايند: وَمِنْ آيَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكم مِّنْ أَنفُسِكمْ أَزْوَاجًا لِّتَسْكنُوا إِلَيْهَا...(8) از آيات و نشانه هاي خداوند اين است كه برايتان همسراني آفريد تا در كنارشان آرامش يابيد.(9)
6. شكاف نسل ها و مشكلات ناشي از آن: به علّت ازدواج در سن بالا، فاصله سني بين والدين و فرزنداني كه متولد مي شوند بسيار مي شود، كه خود باعث بروز مشكلات بسياري از جمله شكاف بين نسل ها مي شود كه مهم ترين اين مشكلات را بايد در نارسايي هاي تعليم و تربيت والدين به فرزندان جستجو كرد، زيرا غالبا والدين فرزند را براي زندگي در آينده تربيت نمي كنند. معيارهاي تعليم و تربيت آن ها بيشتر به گذشته نظر دارد، آنان تلاش مي كنند با الگو قرار دادن خويش از فرزندان نشان انسان شبيه خود بسازند، آنها با معيارها و باورهايي كه در سن و سال خودشان قبول مي كنند و مي پذيرند و ممكن است براي فرزند نامفهوم باشد. اقتضائات سنّي معمولا ناديده گرفته مي شود و والدين حتي خطاهاي خود را در دوران نوجواني و جواني تجربه هاي شخصي مي پندارند و تجربه آنها را براي فرزندان، قبيح تصوير مي كنند علاوه بر آن والدين معمولا در انتقال احساسات و عواطف خود به فرزندان با مشكل روبرو مي شوند.
7. وسواس و سخت گيري در انتخاب همسر و بروز مشكلات مربوط به آن: از جمله آسيب هاي مهمي كه در ازدواج دير هنگام مي باشد، اولا وسواس و سخت گيري بيش از حد نسبت به انتخاب همسر مي باشد و ثانيا نكته سنجي ها و ريز بيني هاي بي مورد و افراطي پس از ازدواج مي باشد، كه باعث سخت شدن زندگي طرفين و ايجاد مشكلات خانوادگي و زناشويي بسيار مي گردد.

پاورقی:

1. مظاهري، علي اکبر، جوانان و انتخاب همسر، قم، پارسيان، ص40.
2. جامع الاحاديث شيعه، ج2، ص24.
3. کليني، محمد بن يعقوب، اصول کافي، ج5، ص321.
4. حسين زاده، علي، همسران سازگار ـ راهکارهاي سازگاري، بخش عوامل تفاوت هاي جسمي و جنسي، انتشارات موسسه آموزشي پژوهشي امام خميني(ره).
5. مشاوره قبل از ازدواج با جوانان، حسن ملکي (قاسم)، بخش سن ازدواج.
6. ابواب مقدمات نکاح، ج3، ص219.
7. ازدواج در اسلام، مشکيني، صفحات 10 تا 20.
8. روم :21.
9. من لا يحضره الفقيه، صدوق، ج3، ص251.
منبع: نرم افزار پاسخ - مرکز مطالعات و پاسخ گویی به شبهات