کراماتی از حضرت امام رضا از زبان برخی عالمان اهل سنت

حضرت علی ابن موسی الرضا(علیه‌السلام)، امام هشتم شیعیان دوازده امامی جهان است. از این امام رئوف و بزرگوار کرامات و عنایات خاصی به اذن خدای عالم مشاهده و نقل شده که خارج از شماره است؛ اما جریان وهابی کرامات تجربه شده و یا نقل شده توسط مومنین را انکار می‌کند!
در این نوشتار با ارجاع به وسیله المالِ ابن کثیر حضرمی(زاده‌ی ۷۰۱ ق – درگذشته‌ی ۷۷۴ ق)، گذشته‌نگار، تفسیرگر و حدیث‌نگار مشهور شافعی که از پیروان ابن تیمیه بود و نیز الثقات ابن حبان بستی، به نقل کراماتی از حضرت امام رضا(علیه‌السلام) می‌پردازیم.
حاکم نیشابوری از چهره‌های شناخته‌شده‌ی جهان تسنن از ابوحبیب نقل می‌کند که روزی رسول خدا(صلی الله علیه و آله وسلم) را در خواب در منزلی که حجاج د ر آن اطراق می‌کنند دیدم. به ایشان سلام کردم. نزد ایشان ظرفی از خرمای مدینه _ که خرمای صیحانی نام داشت _ بود. ایشان به من هیجده خرما دادند و من خوردم. پس از بیدارشدن مزه خرما در دهانم بود که آرزو می‌کردم دوباره از آن بخورم. پس از بیست  روز ابوالحسن علی بن موسی الرضا از مدینه به مکه آمد و در آن مکان نزول کرد و مردم برای دیدار وی شتافتند. من نیز به آنجارفتم و دیدم ایشان در همان جایی که پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) را درخواب دیدم، نشسته است درحالی که ظرفی پر از خرماهای مدینه و خرماهای صیحانی نزد او بود. به امام سلام کردم و ایشان مرا نزد خود فراخواند و مشتی از خرمابه همان مقداری که پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) درخواب به من عطا فرموده بود، به من داد.به ایشان عرض کردم زیادتر خرما بدهید. امام فرمود: اگر رسول الله(صلی‌الله‌علیه‌وآله) زیادتر می‌داد، من هم به تو زیادتر می‌دادم[1].
ابن حبان بستی، فقیه شافعی، محدث، مورخ و لغوی(274 - 354ق) می‌گوید:  علی ابن موسی الرضا(علیهماالسلام) از بزرگان و عقلا و نخبگان و بزرگواران اهل بیت و بنی هاشم است. اگر از وی روایتی شود واجب است حدیثش معتبر شناخته شود ... من به دفعات قبر ایشان را زیارت کردم. زمانی که در طوس بودم هر مشکلی برایم رخ می‌داد، قبر علی ابن موسی الرضا(علیهماالسلام) را _ که درود خدا بر جدش و خودش باد! _ زیارت می‌کردم و برای برطرف شدن مشکلم دعا می‌کردم و دعایم مستجاب و مشکلم حل می‌شد. این کار را به دفعات تجربه کردم و جواب گرفتم. خداوند ما را بر محبت مصطفی و اهل بیتش که _ درود خدا بر او اهل بیتش باد! _ بمیراند[2]

________________________________________
پی‌نوشت‌ها
[1]. ابن کثیر حضرمی، وسیله المال، ص 212.
[2]. ابن حبان بستی، الثقات، ج 8، ص 475.