ما انسانها موجوداتی عاقل و دارای درک هستیم و دوست داریم بهترین و کاملترین باشیم و چون نعمت فراموشی هم در وجود ما قرار شده است، ضرورت امر به معروف و نهی از منکر برای رسیدن به نقطه مطلوب، آشکار می شود.
و به خاطر این اهمیت ، خداوند اول کسی هست که امر به معروف و نهی از منکر میکند:
"ان الله یامر بالعدل و الاحسان و ینهی عن الفحشاء و المنكر و البغی ...." (سوره نحل آیه 90)
امر به معروف و نهی از منکر جزء واجبات و مسلمات اسلام به حساب می آیند. و یک تکلیف شرعی عمومی برای حفظ احکام اسلام و سلامت جامعه است.
امر به معروف و نهی از منکر واجب کفایی می باشد یعنی در صورتی که بعضی از افراد اقدام به ان کنند از بقیه ساقط می شود.
اگر اقامه معروف و جلوگیری از منکر، نیاز به گروهی از افراد باشد، واجب است که آن گروه اقدام کنند.
شرایط امر به معروف و نهی از منکر:
اول: علم به عمل انجام شده داشته باشد، یعنی بداند که این کار حرام هست یا واجب؟
دوم: بداند که سخن او تاثیر گذار خواهد بود. البته در صورت عدم خوف از ضرر، رجحان دارد.
سوم: کسی که پشیمان شده و قصد تکرار گناه را ندارد، امر به معروف و نهی از منکر او واجب نیست.
چهارم: امر به معروف و نهی از منکر ضرر جانی یا آبرویی و یا مالی قابل اعتناء، برای اقدام کننده نداشته باشد.
پی نوشت ها: ملحقات رساله امام خمینی (ره) مساله 2787 ، 2791 ، ملحقات رساله آیت الله صافی، ملحقات رساله آیت الله بهجت، ملحقات رساله آیت الله مکارم، استفتاءات آیت الله خامنه ای س 1054 ، 1062